Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010. Χριστουγεννιάτικες ευχές με κάλαντα, μαντινάδες και ποιήματα. Auguri di un Buon Natale 2010; con filastrocche e poesie.

Πολλές οι όμορφες ευχές (πεζές τε και έμμετρες) που δέχθηκε ήδη ο διαχειριστής του «Νέου Παλαμήδη» από προσωπικούς φίλους και αναγνώστες. Σκέφτηκε, μάλιστα, πως κάποιες αξίζουν να τις δημοσιοποίηση.
Ανταποδίδοντας την αγάπη σε όλους –χωρίς εξαιρέσεις-- το ιστολόγιο εύχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

............................................................................

1. Κάλαντα κι ευχές από Παναγιώτη και Μαρία Χαρατζοπούλου:



2. Στιχούργημα για Χριστούγεννα, αλλά και Πρωτοχρονιά (αλά …Ελληνικά!)

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Καλή Χρονιά κι Ανέφελη
ναν’ η χρονιά αυτή`
με ανθούς σοφίας στο μυαλό
και στην καρδιά γιορτή!

Καλά - Χρυσά Χριστούγεννα
Λαμπρή Πρωτοχρονιά!
Κι η Ελλάδα να ΛΕΥΤΕΡΩΘΕΙ
ετούτη τη χρονιά!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, ΑΛΛΑ ΛΕΥΤΕΡΟΙ ΚΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΙ!!

Με αγάπη,

Ιωάννης Παναγάκος

3. Στο ίδιο πνεύμα με δύο μαντινάδες από τον Γιώργο Μητροπέτρο:
α. Αντί για κάλαντα:
Καλήν ημέρα άρχοντες Να μπώ στο σπιτικό σας
Τον νού σας για να έχετε Μην πέση το ηθικό σας
Γι’ αυτό και εύχομαι θερμά Με ελπίδα και με πάλη
Ν’ ανθίσει το χαμόγελο Στα χείλη μας και πάλι.


β. ΕΥΧΕΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ !

Η Γέννησή Του εύχομαι
Υγεία να χαρίζει,
και με Αγάπη την καρδιά
όλους μας να γεμίζει..!

Κι από τη Νέα τη Χρόνια
ένα θα περιμένω,
το Φως της Ελπίδας πάντοτε
να μένει αναμμένο..!

Χρόνια Πολλά –Καλή Χρονιά
Γ.Π.


4. Και, τέλος, ένα ακόμη ποίημα του φίλου Ι.Π., απευθυνόμενο πρωτίστως στο Ιστολόγιο και συνοδευόμενο από το εξής ευχετήριο σχόλιο:
(Ευχή για όλο τον κόσμο, για όλους όσοι πάσχουν, πονούν, νοσταλγούν, αγωνιούν - Ευχή και για την πατρίδα μας, να αναστηθεί να λευτερωθεί, μα νάναι απ’ το δικό μας το χέρι, άλλως λευτεριά δεν νοείται και δεν υπάρχει).


ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Χριστούγεννα!
Γιορτή αγάπης, γιορτή ελπίδας.
Ένα χαμόγελο χαράς
φωτίζει την ψυχή μας.

Και όλη η πλάση γύρω μας
χαρούμενη γιορτάζει,
γιατί γεννήθηκε ο Χριστός
στης Βηθλεέμ τη Φάτνη.

Χριστούγεννα!
Γέλια, χαρές, τραγούδια κι’ ευτυχία.
κάτω απ’ το δέντρο σου, Χριστέ,
η Φάτνη Σου η θεία

κείτεται, κι’ όλα λαμπρά
μες στο χρυσό φαντάζουν,
χίλια στολίδια, άπειρα
παιχνίδια σε φωνάζουν.

Μα αύριο θα είναι η χαρά;
Θα ζήσει η ελπίδα;
Θα πάψει να μας κυβερνά
ο πόλεμος κι’ η βία;

Ή μήπως τα Χριστούγεννα
είναι για να γελάμε,
να λέμε ποιήματα ευχές
κι’ ύστερα να ξεχνάμε!

Kαι μόλις πάψει η χαρά
και σβήσουν τα λαμπιόνια,
να Σε σταυρώνουμε ξανά,
Χριστέ, μα με… κανόνια.

Κι όμως, Εσύ γεννήθηκες
να φέρεις την ειρήνη,
να σβήσουνε τα μίση πια
κι ο πόλεμος να φύγει.

Πότε θα ’ρθεί η στιγμή αυτή
να ζήσουμε μαζί Σου
το μήνυμα που έφερε
η θεία Γέννησή Σου!

Ας ήταν τα Χριστούγεννα
να ήταν κάθε μέρα,
για ν’ αγαπάμε ολημερίς
και όλους πέρα ως πέρα!!

Ιωάννης Παναγάκος – Άνχης (ΠΖ) ε.α.
Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έλα!
Πού είσαι;
Έλα να παίξουμε
Τους ανθρώπους.
Να γλυκομιλήσουμε
Και να βριστούμε.
Να αγκαλιαστούμε
Και να δαρθούμε
Να αγαπηθούμε
Και να μισηθούμε
Έλα!
Έστω και να πεθάνουμε!
Γιατί γινήκαμε
Τόσο ξένοι!
Μα τόσο ξένοι!


Κων.Α.Κατρισιώσης

ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ < ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ είπε...

@ euboeus

Έλα!
Ποιος είσαι;

Νά ‘ρθω να παίξουμε
Σαν άνθρωποι.
Να διαλεχθούμε.
Να μην βρισθούμε.
Να αγκαλιασθούμε.
Κι ας χτυπηθούμε.
Κι ας μην αγαπηθούμε.
Έστω:
Να μην αγνοηθούμε.

Έλα, εσύ!
Ή κι εγώ!
Πού νά ‘ρθω;
Να αλληλοσυγχωρηθούμε.
Πρίν να πεθάνουμε!

[Τι όταν απομακρύνονται
Και καταντούν ακόμα και τα αδέλφια τόσο ξένοι
Έχουν απογραφθή
Στον Άδη -ήδη-
Και ας μην το ξέρουν.
Μόνο μια τους τυπική αναγγελία μένει!]

Α.Κ. Σελλενίδης