Επικήδειος Λόγος (Χαλκίδα, 12.02.2025)
Αγαπητοί συνάδελφοι, φίλοι και συγγενείς,
Σήμερα, βρισκόμαστε εδώ για να αποχαιρετήσουμε με βαθιά θλίψη αλλά και
με απέραντο σεβασμό μια αγαπημένη μας συνάδελφο, μια εξαιρετική εκπαιδευτικό, μα πάνω απ’ όλα μια ανεκτίμητη φίλη. Υπάρχουν στιγμές που ο λόγος φαντάζει φτωχός, όπως και τώρα, αδύναμος να αποτυπώσει την αξία μιας ξεχωριστής προσωπικότητας που αφιέρωσε τη ζωή της στην εκπαίδευση, στους μαθητές της και στην οικογένειά της διαπνεόμενη από υψηλές ηθικές αξίες και αρχές. Αυτόν τον δρόμο αργά ή γρήγορα θα τον διαβούμε όλοι. Το σημαντικό είναι το τι αφήνει ο καθένας πίσω του, ως παρακαταθήκη. Και εσύ, Ζωή μας, άφησες τη δική σου σφραγίδα στα μονοπάτια που διένυσες.
Σε όλη τη μακρά εκπαιδευτική σου διαδρομή κατά την οποία τα 30 τελευταία χρόνια ανήκες στο εκπαιδευτικό δυναμικό του σχολείου μας, η προσφορά σου δεν μπορεί να μείνει αλησμόνητη. Υπηρέτησες με αφοσίωση, με πάθος και αγάπη το λειτούργημά σου. Αγαπούσες τη γνώση και επεδίωκες έμπρακτα τη δια βίου μάθηση παρακολουθώντας αδιαλείπτως μετεκπαιδεύσεις και επιμορφώσεις που θα σου έδιναν τη δυνατότητα να εξελιχθείς περαιτέρω. Ευφυής, ευρηματική και οξυδερκής, καθώς ήσουν, αναζητούσες καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα και δράσεις, τα οποία
μεταλαμπάδευες στους συναδέλφους σου λειτουργώντας ως φωτεινός σηματοδότης και φάρος έμπνευσης και καθοδήγησης των νέων εκπαιδευτικών. Οι μαθητές σου σε λάτρευαν την ώρα που προσπαθούσες να τους εμφυσήσεις την αγάπη σου για τη μάθηση. Οι συνάδελφοι σου σε εκτιμούσαν και επιζητούσαν τη συνεργασία σου, γιατί ήξεραν ότι θα σταθείς αρωγός στην προσπάθειά τους, έχοντας δίπλα τους μια διακριτική παρουσία. Χάρη στην αξία σου και με την ομόφωνη απόφαση του συλλόγου ανέλαβες να προσφέρεις στη σχολική κοινότητα από τη θέση της υποδιευθύντριας του 4ου Γυμνασίου. Στα διοικητικά σου καθήκοντα αποδείχτηκες εξαιρετική επιβεβαιώνοντας πως ήσουν ικανή να προσφέρεις τα μέγιστα από οποιοδήποτε μετερίζι και αν βρισκόσουν.
Αλλά αυτό που σε διέκρινε και σε καθιστούσε μοναδική είναι η συναισθηματική σου νοημοσύνη, η ενσυναίσθηση , η ανθρωπιά, η ακεραιότητα τουήθους σου, η εμπιστοσύνη που απόπνεες. Ο λόγος σου μειλίχιος, ενθαρρυντικός, παρηγορητικός, μα πάνω απ΄όλα αισιόδοξος αποτελώντας στήριγμα για όλους μας.
Αντιμετώπισες τη σοβαρότητα της ασθένειάς σου με απαράμιλλο θάρρος, ψυχραιμία και στωικότητα στοιχεία που αποτελούσαν για σένα στάση ζωής. Εκτιμούσες κάθε στιγμή της ζωής σου και δεν έχανες ποτέ την αισιοδοξία σου, τη χαρά και το λεπτό χιούμορ με το οποίο ήσουν απλόχερα προικισμένη εκφράζοντας πάντα την ευγνωμοσύνη και την πίστη σου στον Θεό. Δεν επέτρεπες στους άλλους να σε λυπούνται δείχνοντας το ψυχικό σου σθένος. Συγχώρεσέ μας, Ζωή, που λυγίσαμε στο άκουσμα του αιφνίδιου θανάτου σου και νιώθουμε αδύναμοι να διαχειριστούμε την απώλειά σου.
Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά σου.
Υποδειγματική μητέρα και σύζυγος, συχνά μοιραζόσουν μαζί μας τις ανησυχίες σου και το πρόσωπό σου έλαμπε, όταν μας ανακοίνωνες τις επιτυχίες των παιδιών σου πλημμυρίζοντας από καμάρι και υπερηφάνεια. Συνηθίζουμε να λέμε «ουδείς αναντικατάστατος», όμως, για το σχολείο μας το κενό που άφησες, Ζωή μας, είναι δυσαναπλήρωτο. Σε κάθε γωνιά, σε κάθε ψυχή – τη δική μας ψυχή- που άγγιξες έχει χαραχτεί ανεξίτηλο το αποτύπωμά σου! Η αλήθεια είναι ότι δεν σου ταιριάζει ο θάνατος παρά μόνο το φως και η ζωή, όπως ομολογεί και το όνομά σου. Έτσι θα ήθελες να σε θυμόμαστε. Δε θα σε ξεχάσουμε. Δε θα μας ξεχάσεις και εσύ από κει ψηλά. Οι ψυχές που συναντιούνται αληθινά ποτέ δεν χάνονται.
Εις το επανιδείν, Ζωή μας!
Με αγάπη και βαθιά εκτίμηση ο Σύλλογος Διδασκόντων του 4ου Γυμνασίου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου