Οι απόψεις του ΕΠΑΜ για την νέα κοινωνική και εκπαιδευτική πραγματικότητα: Παγκόσμια διακυβέρνησι (μέσω της "Agenda 21") και το «νομοσχέδιο για την Παιδεία»

Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις περιλαμβάνονται στη πρόσφατη «ανακοίνωση του Τομέα Παιδείας» του Επαναστατικού Πατριωτικού Μετώπου. Μας την επεσήμανε ο φίλος Γ. Μητροπέτρος και, αν και δεν ταυτιζόμαστε εν τω συνόλω των διαπιστώσεων/απόψεων στο περιεχόμενό της, την αναδημοσιεύουμε ευχαρίστως.

.................................................

Το νομοσχέδιο για την Παιδεία ως μέσο υλοποίησης των στόχων της Agenda 21/30 και των επιταγών της παγκόσμιας διακυβέρνησης

7 ΜΑΪΟΥ 2020

Ανακοίνωση του Τομέα Παιδείας του ΕΠΑΜ

To ασαφές και γενικό, ως προς τους όρους των διατάξεων, νομοσχέδιο που τέθηκε στη διαβούλευση (ως τις 6 Μαΐου) και προβλέπεται -παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν, ακόμα και σε καθεστώς καραντίνας, από την ΟΛΜΕ και πολλές τοπικές ΕΛΜΕ- να ψηφιστεί αμέσως μετά με το άνοιγμα της Βουλής, δεν είναι μόνο αντιεκπαιδευτικό, όπως έχει χαρακτηριστεί. Αποτελεί κυρίως μια «βιοπολιτική» στρατηγική διαμόρφωσης της «πειθαρχικής κοινωνίας» (κατά τη θεωρία του Φουκώ). Χωρίς να ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο των σπουδών, το διδακτικό προσωπικό και τα μύρια όσα προβλήματα των σχολείων, αλλά και γενικότερα της κοινωνίας, πίσω από ωραία λόγια προωθεί την καθυπόταξη στο σύστημα.

Το παγκόσμιας εμβέλειας σύστημα υπερεθνικής εξουσίας στηρίζεται στην κυβερνησιμότητα και στη διακυβέρνηση για να επιβάλει τον κοινωνικό έλεγχο. Στη συγκρότηση και στην εφαρμογή του δεν συμμετέχουν ενεργά με δημοκρατικές διαδικασίες οι λαοί, ούτε κι ενδιαφέρει η γνώμη τους. Συγκροτείται προς όφελος, όχι του Ανθρώπου, αλλά της οικονομίας και αυτών που την ελέγχουν. Στη συγκρότηση και εφαρμογή αυτού του συστήματος είναι σημαντικός ο ρόλος της εκπαίδευσης, η οποία οργανώνεται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να είναι εφικτή η δημιουργία «νεόδουλων», που μέσα από τις ικανότητες που αναπτύσσουν είναι αποδοτικοί στη δουλειά που τους ανατίθεται.

Για την προώθηση των στόχων της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της κυβερνησιμότητας, είναι θεμελιώδης η τροποποίηση του περιεχόμενου της εκπαίδευσης, καθώς αποτελεί βασικό πεδίο εφαρμογής και μηχανισμό εδραίωσης του συστήματος εξουσίας. Το νομοσχέδιο  διαμορφώθηκε σε αυτό το πνεύμα και υλοποιεί βασικούς άξονες αυτής της πολιτικής, όπως αυτή αποτυπώνεται στην Agenda 21, με στόχο τη «βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη».

Στην τοποθέτηση του Τομέα Παιδείας του ΕΠΑΜ αναδεικνύεται, αναλυτικά και τεκμηριωμένα, ο τρόπος με τον οποίο το νομοσχέδιο εφαρμόζει τις επιταγές της Agenda 21 και της παγκόσμιας διακυβέρνησης, μέσα από τη θεματοποίηση βασικών παραμέτρων του νομοσχεδίου στους εξής άξονες της παγκοσμιοποίησης: 

1. Διακυβέρνηση, δηλαδή η υποταγή του εθνικού (είτε εξισωμένο με το τοπικό, είτε υποβαθμισμένο και διαιρεμένο σε τοπικές υποενότητες) στο παγκόσμιο, 

2) κυριαρχική εξουσία, 

3) Πειθαρχία, 

4) Ικανότητα, 

5) Βιώσιμη ανάπτυξη.

Η λογική του νομοσχεδίου απέχει μακράν, είναι στο αντίθετο άκρο, από αυτή της δημόσιας και δωρεάν παιδείας για όλους, που η Πολιτεία έχει υποχρέωση να προστατεύει και να προωθεί παρέχοντας όλα τα απαραίτητα μέσα και το δυναμικό για την αναβάθμιση όλων των σχολικών μονάδων. Σχολεία, εκπαιδευτικοί και μαθητές γίνονται αντιληπτοί ως ανταγωνιστικές μονάδες στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης.

Το νομοσχέδιο τροποποιεί εκ βάθρων τόσο το περιεχόμενο όσο και τον προσανατολισμό της εκπαίδευσης και τα προσαρμόζει στα επιβαλλόμενα μοντέλα διακυβέρνησης συμβάλλοντας στην κανονικοποίηση και στον αποτελεσματικότερο έλεγχο της κοινωνίας. Όπως γίνεται φανερό, με το πολυνομοσχέδιο η εκπαίδευση εργαλειοποιείται με δύο τρόπους:

Από τη μια, ως πειθαρχική κοινωνική στρατηγική συμβάλλει στη συγκρότηση και την επιβολή της επιθυμητής κοινωνικής τάξης, που στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης αφορά τον έλεγχο, την κυβερνησιμότητα του πληθυσμού μέσω της πειθαρχικής κοινωνίας, δηλαδή την κανονικοποίηση συλλογικών οντοτήτων. 

Ιδανική προοπτική για ένα καθεστώς κατοχής!

Από την άλλη, προσαρμόζεται στις ανάγκες των Παγκόσμιων Αγορών. Η λογική ταύτισης της εκπαίδευσης με τις απαιτήσεις των παγκόσμιων Αγορών, που ενδιαφέρονται είτε για τους «άριστους», είτε για φτηνό εργατικό δυναμικό, ουσιαστικά απαιτεί μια εργατική δύναμη ανίκανη να προβάλει διεκδικήσεις, πλήρως ελεγχόμενη, πειθήνια και συμμορφούμενη στις απαιτήσεις της πειθαρχικής κοινωνίας στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης. Αυτή την πολιτική υπηρετεί και το νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία.

Τo νομοσχέδιο, ακολουθώντας την «Ανοιχτή Μέθοδο Συντονισμού», την προηγμένη μορφή φιλελεύθερης διακυβέρνησης, ενώ δίνει την εντύπωση ότι προσφέρει νέες δυνατότητες στα υποκείμενα (αναβάθμιση της παιδείας), στην ουσία τα εντάσσει στο πειθαρχημένο καθεστώς, όπως αυτό οριοθετείται από τους στόχους της Agenda 21/30. Η όποια εντύπωση, ότι ενδεχομένως κάποια από τα προβλεπόμενα μέτρα κινούνται στην σωστή κατεύθυνση μιας υγιούς εκπαίδευσης, αποτελεί μια ψευδαίσθηση, καθώς το γενικότερο πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται αντιστρέφει τη χρησιμότητα και συμβολή τους υπέρ της ελεγχόμενης υποδούλωσης του Ανθρώπου, στον βωμό του ανταγωνισμού και της ιδιωτικοποίησης του κέρδους. Για να είναι ορθό το αποτέλεσμα μιας εξίσωσης θα πρέπει όλες οι παράμετροι της εξίσωσης να είναι αληθείς και έγκυρες.

Αντιπροτάσεις – θέσεις – διέξοδος

Ως Τομέας Παιδείας του ΕΠΑΜ, έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει τις θέσεις μας, ότι στόχος μας είναι η αναθέσμιση της Παιδείας, στο πλαίσιο ενός κράτους ανεξάρτητου από τις επιταγές των Αγορών και της παγκοσμιοποίησης, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας – ανεξαρτησίας και την αποκατάσταση του κράτους δικαίου. Συνεπώς αντιστεκόμαστε στην υποβάθμιση της ανθρωπιστικής παιδείας, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στην υποβάθμιση του έργου και του ρόλου του εκπαιδευτικού και στον εγκλωβισμό των μαθητών σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τους προετοιμάζει για δούλους των Αγορών.

Διεκδικούμε και απαιτούμε:

Απόσυρση των ιδιωτών, των χορηγών, της επιχειρηματικότητας, του ΟΟΣΑ και της εργαλειοθήκης του από το Δημόσιο σχολείο. Γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης από τον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό, για κάλυψη όλων των πραγματικών αναγκών, σε εκπαιδευτικό προσωπικό, υποδομές και ανάγκες των σχολείων.

Στελέχωση όλων των σχολείων με το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και τη σύσταση των κατάλληλων υποστηρικτικών δομών σε όλες τις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Μαζικούς μόνιμους διορισμούς και διορισμό όλων των αναπληρωτών.

Κατάργηση των συνεχών και υποχρεωτικών μετακινήσεων των εκπαιδευτικών.

Ανατροπή του πλαισίου αξιολόγησης. Κατάργηση κάθε μορφής αξιολόγησης που αποσκοπεί σε απολύσεις. Προώθηση των πρακτικών κι ενίσχυση των δομών και των επιμορφωτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στην ποιοτική βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου. Επαναθέσπιση των εκπαιδευτικών αδειών για επιμορφώσεις. Στήριξη του καθηγητή στο επιστημονικό και παιδαγωγικό πεδίο.

Μισθό αξιοπρεπή για ζωή αξιοβίωτη, αποκατάσταση όλων των απωλειών του εισοδήματος. Ανατροπή των αντιασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων.

Δημόσια Δωρεάν παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις.

Αγωνιζόμαστε για την αλλαγή του προσανατολισμού της Παιδείας: από την στόχευση στην «ικανότητα» για την προαγωγή της «βιώσιμης ανάπτυξης» που στηρίζεται στην υποδούλωση και τον έλεγχο του Ανθρώπου, στην ολόπλευρη καλλιέργεια ισορροπημένων υγιών προσωπικοτήτων πνευματικά, συναισθηματικά, ηθικά και κοινωνικά. Στη συγκρότηση, δηλ., ελεύθερων Ανθρώπων. Ανθρώπων που είναι σε θέση να επιλέξουν το μέλλον τους, να επιλέξουν να καλλιεργήσουν τις δεξιότητες και ικανότητες που ταιριάζουν στην προσωπικότητά τους, να συμβάλλουν δημιουργικά στην αντιμετώπιση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου, να υπηρετήσουν ανιδιοτελώς την Ανθρωπότητα και όχι τη βιώσιμη ανάπτυξη ιδιωτικών οργανισμών που στοχεύουν στην αύξηση του κέρδους, στηριζόμενοι στη μέγιστη αποδοτικότητα δουλικών ανθρωποειδών με το χαμηλότερο κόστος. 

Στόχος της Παιδείας δεν μπορεί να είναι η εργαλειοποίηση του ανθρώπου και η υποταγή του στις επιταγές της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αλλά η πνευματική και ηθική ανύψωσή του, η συγκρότηση ελεύθερων Ανθρώπων. Η μόνη υποχρέωση της Πολιτείας είναι η παροχή των κατάλληλων υποδομών για την επίτευξη αυτού και μόνο του στόχου.

Η αντίσταση σε αυτό το νομοσχέδιο σημαίνει και αντίσταση στις πολιτικές που το επιβάλλουν. 

Για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και κυρίαρχη, για μια Παιδεία Ελεύθερων Ανθρώπων!
Είναι Επιλογή μας!

Αθήνα, 7 Μαΐου 2020
Ο Τομέας Παιδείας του ΕΠΑΜ

ΠΗΓΗ