«Επιτύμβια Μινιατούρα» (του Αλέξ. Σελλενίδη). Μια οφειλόμενη αφιέρωσι στον Νίκο Περγιάλη. “A Miniature Epitaph” (by Alex Sellenides); A due dedication to Nikos Perghialis (28.02.1931 - 04.12.2019) . “Un epitaffio in miniatura”; (componimento di Alessandro Sellenidis); dovuto omaggio all’ amico compositore di scacchi Nikos Pergialis (1931-2019)

Εφέτος δεν είχε Χριστουγεννιάτικο Δένδρο! Ο αξιαγάπητος Νίκος Περγιάλης, ο «έσχατος ρεμπέτης», ο αξιοσέβαστος Δάσκαλος τού Καλλιτεχνικού Σκακιού που τα τελευταία δέκα χρόνια μάς τιμούσε με την φιλία του, έφυγε μάλλον βιαστικά για τις αιώνιες μονές.
(Για όσους δεν το έχουν υπ όψιν τους, ο Περγιάλης με το γόνιμο ταλέντο του ως ρεμπέτης, εκτός από την ερμηνεία, είχε «φτιάξει» κάπου 150 λαϊκο-ρεμπέτικα τραγούδια, αλλά ως συνθέτης του καλλιτεχνικού σκακιού είχε συνθέσει πάνω από 1000 σκακιστικά προβλήματα! Ο ίδιος ισχυριζόταν -προσωπική μαρτυρία- πως είχε κατασκευάσει 2.000 προβλήματα! Γι αυτόν τον λόγο, αλλά και για το ότι έτσι κυρίως τον γνωρίσαμε, τον θεωρούμε –αυθαίρετα και πιθανότατα εσφαλμένα- περισσότερο σκακιστική προσωπικότητα, δηλ σκακιστικό συνθέτη, και λιγότερο ρεμπέτη).
Τον τελευταίο καιρό –λόγω λίαν αυξημένων οικογενειακών κυρίως υποχρεώσεων- τον είχαμε κάπως παραμελήσει και θα είχε δικαιολογημένο παράπονο…
Με καθυστέρησι –την ημέρα της γιορτής του- ο διαχειριστής του «Νέου Παλαμήδη» έμαθε για τον θάνατό του. Την επόμενη ημέρα (Σάββατο) τον μνημόνευσε με ένα έκτακτο (σχεδόν ωριαίο) αφιέρωμα για το καλλιτεχνικό σκάκι στο μάθημα των Μεσαίων-Προχωρημένων του Σκακιστικού Τμήματος του Α.Ε.Κ. «Άβαξ Και Πεσσοί».

Ο Μέγας Δάσκαλος (όπως εμείς τον αποκαλούσαμε), ο οποίος κράταγε μια αξιοθαύμαστη διαύγεια μέχρι τα τελευταία του, συνήθιζε (υπερνικώντας τα χρόνια προβλήματα της υγείας του) να κατασκευάζει και να δημοσιεύει παραμονές Χριστουγέννων ένα σκακιστικό πρόβλημα με εξωτερική εμφάνισι στην σύνθεσι που παρέπεμπε σε σχήμα χριστουγεννιάτικου δέντρου.
Ποιος ξέρει; Ίσως και μ’ αυτό το εκλεκτό πνευματικό άθλημα –εκτός τα διαπιστευτήριά του στην λαϊκή μουσική- ξαλαφρωμένος πια από τα επιχθόνια βάσανα, να ασχολείται κι εκεί πάνω!

Για την ευγενική ψυχή τού κυρ Νίκου, ο Σελλενίδης αποτόλμησε να συνθέσει ένα οκτάστιχο στιχούργημα και αυτό δημοσιεύουμε εδώ ως αφιέρωσι.
Στην μνήμη του!
.......... ...

ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΑ

Στον «έσχατο ρεμπέτη»

Στο περιγιάλι το ουρανί άραξε ένας ρεμπέτης

ξέχασε πίσω του σουξέ, στιχάκια, νότες, πόνο, 

αντάμα με το πάρεργο-παιχνίδι (κι όχι μόνο: 

αρχοντική η αναψυχή, μεράκι να συνθέτεις),

σκακιέρα, Ντάμες, Άλογα, Πύργοι, Τρελοί και πιόνια.

Έσχατη είχε την μαγκιά κι αλάργα απ’ τα σαλόνια,

του μπαγλαμά φίνος γλεντζές, αρτίστας συν τοις άλλοις,

μ’ εφηβικό μειδίαμα, ο Μάγιστρος Περγιάλης!

Αλέξανδρος Σελλενίδης

(Χαλκίδα, 6/12/2019) 

«Διασκεδάζουμε όλοι στην κηδεία»: Η χθεσινή επιφυλλίδα του Χρήστου Γιανναρά κατα της νεοελληνικής παθητικότητας και του εθνικού εφησυχασμού. (Αναδημοσίευσι). L' articolo di ieri di Christos Giannaras contro la passività neogreca sul giornale "Kathimerini"

«Διασκεδάζουμε όλοι στην κηδεία» 

Ανερμήνευτη, σωστό αίνιγμα, η παθητικότητά μας των σημερινών Ελληνώνυμων για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, στο (ακόμα ή περίπου) κοινό μας σπίτι.

Θυμίζω: Επίσημη «Ανεξάρτητη Αρχή» ανακοινώνει ότι «μεγάλη μερίδα» παιδιών (δεν λέει αριθμό ούτε ποσοστό) τελειώνουν το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο (εννέα χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης) χωρίς να έχουν μάθει ανάγνωση και γραφή – είναι παιδιά «λειτουργικώς αναλφάβητα». Έχουν προαχθεί από τάξη σε τάξη και από τη «στοιχειώδη» στη «μέση εκπαίδευση» χωρίς να μπορούν, τα δύστυχα, ούτε να διαβάζουν, ούτε να γράφουν. Η είδηση δημοσιεύεται πρωτοσέλιδη («Κ» 13.9.2019), αλλά αντίδραση καμιά – «δεν κουνιέται φύλλο». Κανένας σχολιασμός από τους πολιτικά υπεύθυνους για την εκπαίδευση, απόλυτη σιγή και αδιαφορία από τα πανεπιστήμια, άφωνοι οι λαλίστατοι συνδικαλιστές. Θέμα ζωής ή θανάτου για την ελληνική κοινωνία, και τα αντανακλαστικά μας νεκρωμένα.

Δεύτερο σύμπτωμα παθητικότητας που βεβαιώνει ανενεργά τα αισθητήρια, νεκρωμένο το ένστικτο αυτοσυντήρησης: η αγλωσσία, ο πρωτογονισμός της εκφραστικής. Στα δυσαρίθμητα τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα η ελληνική γλώσσα κατακρεουργείται ατιμωτικά, βιάζεται, εξαθλιώνεται, και κανένας ποτέ δεν επεμβαίνει. Δεν υπάρχει έλεγχος, ούτε καν δειγματοληπτικός για εκφοβισμό – η γλώσσα υποβαθμίζεται αδιάντροπα από πρωθυπουργούς και κορυφαίους των θεσμών, ο πρωτογονισμός διαχέεται σαν αυτονόητος ως την έσχατη πτυχή του δημόσιου βίου. Η αγραμματοσύνη περιθωριοποιεί τη διαχρονική γλωσσική περιουσία αιώνων, εκχυδαΐζει τον δημόσιο βίο.

Τρίτο, παμμέγιστο σκάνδαλο συλλογικής παθητικότητας, σύμπτωμα επιθανάτιας νάρκης: Η αφελέστατη, βοσκηματώδης ανοχή ή η εμφανέστατα εξαγορασμένη συνέργεια στην προγραμματική αλλοίωση των δημογραφικών δεδομένων του ελλαδικού πληθυσμού. Ολοι οι Ελληνώνυμοι, κάποια χρόνια τώρα, κάθε μέρα, βλέπουμε και ακούμε στα Δελτία Ειδήσεων το σταθερό θέαμα και δράμα χιλιάδων, πολλών εκατοντάδων χιλιάδων, αρχικά κατατρεγμένων και τώρα πια κυρίως βουλιμικών ανθρώπων, λιμασμένων για τον ηδονικό «πολιτισμό» της «ελευθερίας των Αγορών» να φτάνουν παράνομα στις ακτές μας. 

Ευαίσθητος ο Έλληνας συγκινήθηκε με τους πρώτους πρόσφυγες, τους φυγάδες από τον αγοραίων σκοπιμοτήτων πόλεμο, το ρήμαγμα της ζωής και τη σφαγή. Έμπειροι της προσφυγιάς και του διωγμού, βγήκαμε στους δρόμους να μοιραστούμε την μπουκιά μας με αλλόγλωσσους και αλλόπιστους φυγάδες από τη συμφορά. Σύντομα όμως στους φυγάδες προστέθηκαν τα σμήνη των λαθραίων, που η Τουρκία τους κρατάει ενέχυρο εκβιασμών, ντοπαρισμένους από τη λιγούρα για το πέρασμα στον «παράδεισο» του Βίζεγκραντ. 

Ωσάν να μη βλέπουμε πια οι Έλληνες, να μην αντιλαμβανόμαστε το παιχνίδι που παίζεται. Ποιοι τώρα καταφθάνουν, κατά χιλιάδες, με τη μεσολάβηση χρυσοπληρωμένων δουλεμπόρων, στις ακτές των ελληνικών νησιών. Τους υποδέχονται έμμισθοι υπάλληλοι του ελλαδικού κράτους και μισθοφόροι ατζέντηδες «μη κυβερνητικών οργανώσεων», δηλαδή ιδιώτες που επίσημα, δίχως προσχήματα, πρακτορεύουν συμφέροντα: τουρκικών υπηρεσιών ή του οργανωμένου δουλεμπορίου. 

Οταν στα ελληνικά (ακόμα) νησιά ο αριθμός των εισβολέων ξεπερνάει για κάποιο διάστημα τον αριθμό των μόνιμων κατοίκων, τότε ναυλώνονται πλοία «της γραμμής» (με χρήματα του λεηλατημένου από τη φορολόγηση πολίτη) για να μεταφερθούν οι εισβολείς στην «ενδοχώρα». Με ταχύτητα απίστευτη ετοιμάζονται οικισμοί, που παρόμοιους δεν γνώρισε ποτέ η εμπειρία Ελλήνων σεισμοπαθών, πυροπαθών, πλημμυροπαθών. Και η πελώρια απορία είναι, γιατί; Γιατί τόση εξευτελιστική χαμέρπεια σε αυτό το κράτος, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, όποιος κι αν εισπράττει τη χαμέρπεια. Ποιος λογαριάζεται αφεντικό και τον υπακούνε τυφλά τόσο η «πρώτη φορά Αριστερά» όσο και η «προοδευτική» στον μηδενισμό της Δεξιά; 

Ανεξήγητος εφησυχασμός συνοδεύει και την κατεστημένη πια αβελτηρία, ενδημική και αυτονόητη συνολικά στους «προοδευτικούς» κύκλους. Αβελτηρία σημαίνει: νωθρότητα, οκνηρία της σκέψης, μωρία, ηλιθιότητα. Γεννάει την αβελτηρία ο δογματισμός, και δογματισμός είναι το ηδονικό αφιόνι για την ανεπάγγελτη, δίχως ελπίδα ή προοπτικές νεολαία. Με το αφιόνι τού δογματισμού της όποιας μπαγιάτικης ιστορικο-υλιστικής κονσέρβας, Αριστερής τάχα ή τάχα «προοδευτικής» Δεξιάς, κάποια νεολαία βαυκαλίζεται ότι έχει «πεποιθήσεις». Λογαριάζει την ψυχολογική εγκύστωση στο Τίποτα σαν προνομία συστράτευσης στις «προοδευτικές δυνάμεις». 

Πατρίδα, Ιστορία, κοινωνία - κοινότητα, σημαία, Γιορτή, κοινό όραμα, όλα αυτά, τα «ανοιχτά μυαλά» οφείλουν να τα χλευάζουν. Ακόμα και η αναισχυντία δικαιώνεται από την «προοδευτική» διαμαρτυρία. Τα κορίτσια της Νέας Φιλαδέλφειας καμάρωναν σαν άδειες ψυχές, μόνο για να χλευάσουν το συμβατικό Τίποτα της εθνικής γιορτής, το Τίποτα που παρελαύνει σαρκώνοντας το κενό και την άγνοια. Ενας δάσκαλος παλιός (που θα πει: πολύ ατίθασος στον συμβιβασμό) μπροστά στην «προοδευτική» αναισχυντία που βεβήλωνε τη γιορτή της πατρίδας, απλώς, με ευγένεια και σεβασμό, θα έβγαζε σιωπηρά το καπέλο του. Όπως όταν περνάει από μπροστά μας ένα φέρετρο, σε κηδεία. 

Το παιχνίδι έχει τελειώσει, είναι οριστικά χαμένο. Η Ιστορία θα διασώσει, ίσως, κάποια εικόνα της νεκροπομπής. Σηκώνουν το φέρετρο οι αυτουργοί της εκφερόμενης νέκρας, οι πρόσφατοι: Κεραμέως, Γαβρόγλου, Αρβανιτόπουλος, Βερυβάκης. Πλαισιώνουν, όλοι όσοι ασέλγησαν στο σημερινό πτώμα, συνειδητοί «προοδευτικοί» ή τυχάρπαστες μετριότητες.
Είκοσι οχτώ υπουργοί Παιδείας, σε σαράντα τέσσερα χρόνια. Ετοίμασαν την ασχημοσύνη των κοριτσιών της Νέας Φιλαδέλφειας. 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ


ΠΗΓΗ

«ΟΡΙΩΝ» ένα επίκαιρο στιχούργημα του Σελλενίδη (για την επαπειλούμενη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί). Una nuova poesia inedita di Alex.Sellenidis (sul cambio dello status di Hagia Sophia a moschea).

Επι τη αναγγελία της απόφασης των Τουρκο-μάνων να ξανακάνουν την Αγιασοφιά μας ισλαμικό τζαμί, ο Σελλενίδης «ηλεγράφησε» το παρακάτω «ηλε-ποίημά» του.
Να το δημοσιεύσουμε, λέει, «ας είναι και αδούλευτο»…
 .............................................................

ΟΡΙΩΝ

Διαβάζω κι ολοφύρομαι, γράφω κι αναδακρύζω

Σκίζω πικρά –λυγρά- χαρτιά, σκύβω κολλώ παπύρους.

Τα μνήματά μας –πόσο πιά;- τάχουνε τώρα ξένοι…

Ήρθανε χρόνοι δίσεχτοι, χρόνοι με δυσαστρία

Από τα γένη τα χρυσά στις σκουριασμένες πέτρες.

Ξεράθηκαν οι Ήρωες. Προκόψαν οι Εφιάλτες,

Πετσόκοψαν τα ιερά, λατρέψανε τ’ αλλότρια.

Το Μέγαρο αράχνιασε, τόχουμε οι υπηρέτες!

--Πού ‘ν  τα παλιά διαμαντικά, πού ‘ν οι χρυσές ψηφίδες;  --

Τα κτήματά μας – πόσο πιά; -- τάχουνε τώρα ξένοι…

Από τα βάθη τού Βορρά, τα όρη της Ασίας,

Σύμμαχοι τάχα κι εισβολείς, παντοτινά βαρβάροι

Τον Βράχο τεμαχίσανε, το Τέμενος τζαμίσαν.

Σκίζω πικρά –λυγρά- χαρτιά, σκύβω, κολλώ παπύρους…

Νά ‘ναι ατέρμονη  γραμμή ή πρόσκαιρη καμπύλη;

Νά ναι το τέλος μας μπροστά, ή ένας με τέρμα κύκλος;

Αλέξ. Σελλενίδης 

06.11.2019

ΣΗΜ. 

  2 λυγρά: βλ. Ιλ. Ζ 168

13 Βράχος = ο ιερός Βράχος της Ακροπόλεως, συνεκδοχικά: ο Παρθενών.

     Τέμενος (αρχαιοελληνικό ουσιαστικό, εκ του τέμνω). Στην Αρχαία Ελλ. σήμαινε ιερό χώρο, ναό για Θεό ή Ήρωα. Εδώ => Ο Ναός της Χριστιανοσύνης (της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολι) 

Μαθητικό Τουρνουά (Ράπιντ;) στα Ψαχνά από τον Ατρόμητο Μεσσαπίων. (Προκήρυξι διοργανωτών). Nuovo Torneo Rapido dal Club Atromitos a Psachna (per ragazzi di scuola elementare).

Έχουμε ξαναγράψει για την σκακιστική κίνησι στα Ψαχνά με τον «Ατρόμητο Μεσσαπίων». Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε για νέο Τουρνουά, αυτή την φορά για μαθητές Δημοτικού, το οποίο πρόκειται να γίνει την προσεχή Κυριακή τ’ απόγευμα.
 Από τα συμφραζόμενα της Ανακοίνωσης-Προκήρυξης των διοργανωτών στο Facebook, φαίνεται πως πρόκειται για τουρνουά σύντομου χρόνου (Rapid) έξη γύρων…

Και αυτήν την φορά θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε κι εμείς ως ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ στην επιτυχία της διοργάνωσης.
Με την φιλική παρατήρησι πως (παρ’ όλα τα δικαιολογημένα έξοδα) θα μπορούσε να είναι μικρότερο το παράβολο συμμετοχής (ειδικά για τους εκτός Ψαχνών μικρούς μαθητές) αναδημοσιεύουμε την είδησι και
ευχόμαστε στους συντελεστές των αγώνων 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Σκάκι Παίδων - Κορασίδων: Με ήττα καρμπόν απο την Ευβοϊκή ο ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ στο Ομαδικό Πρωτάθλημα ΤΕΣΣΣΕ 2019 . Scacchi giovanili: Sconfita per “Abaco E Pezzi” nel 1o giro del campionato giovanile (a Squadre) di periferia (TESSSE 2019).

Με το βαρύ 5 – 0,5 σε βάρος μας ξεκίνησε το εφετινό Πρωτάθλημα Παίδων – Κορασίδων τής Περιφέρειάς μας. 

Ο αγώνας με την πρωταθλήτρια Ευβοϊκή είχε πολλά στοιχεία ομοιότητας με την περσινή μας συνάντησι, το τελικό "score", το ότι πάλι παίξαμε χωρίς παίκτη σε μία σκακιέρα, το ότι πάλι νίκησε ο Βασίλης ΜΙΧΑΛΗΣ στην δεύτερη, αλλά οι διαφορές (το γεγονός πως παίξαμε εντελώς απροπόνητοι, εκτός έδρας, και το κυριότερο, ότι ήμασταν λιγότερο ανταγωνιστικοί) καθιστούν το αποτέλεσμα μάλλον φυσιολογικό και την ήττα μας βαρύτερη.

 Για τις διαφορές δυναμικότητας και εμπειρίας σαφώς υπέρ της αντίπαλης ομάδος έχουμε ξαναγράψει, αλλά είναι μάλλον ανεπίτρεπτο από την μεριά μας να παίζουμε στην Χαλκίδα εναντίον της πρωταθλήτριας ομάδας …με παίκτη λιγότερο!?

Η ευθύνη για την ήττα βαραίνει την διοίκησι και το προπονητικό "team", τα παιδιά, όλα και όχι μόνο ο Βασίλης που σημείωσε τον βαθμό της τιμής, είναι άξια συγχαρητηρίων για την φιλότιμή τους προσπάθεια.

Τα αναλυτικά αποτελέσματα στις 6 σκακιέρες:

1. ΤΣΟΤΡΑΣ Ι. - ΛΟΥΚΕΡΗΣ Παναγιώτης 1-0
2. ΜΠΑΣΙΝΑΣ Γ - ΜΙΧΑΛΗΣ Βασίλης  0-1
3. ΖΙΩΜΑΣ Κ. - ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ Αντώνης 1-0
4. ΘΗΡΑΙΟΣ Ρ. - ΜΕΡΚΑΤΗΣ Ραφαήλ 1-0 (άνευ αγώνος)
5. ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ Ι. - ΚΑΛΛΙΓΩΣΗ Μαρία  1-0
6. ΚΟΛΟΥΤΣΟΥ Ε. - ΚΑΛΛΙΓΩΣΗ Δέσποινα 1-0

               

   [ Ο Βασίλης Μιχάλης (σε πρώτο πλάνο, με τα λευκά κομμάτια) με ωραία νίκη στην 2η σκακιέρα έδωσε και πάλι τον ...πόντο της τιμής στην ομάδα μας! ]
...   

Επόμενος 2ος Γύρος την προσεχή Κυριακή στην Λιβαδειά με την ομώνυμη ομάδα.

 ..

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

Α.Ε.Κ. ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ (Σκακιστικό Τμήμα): Καλή αρχή με Αγιασμό, καλωσορίσματα κι ανακοινώσεις. "Abacus & Chess Pieces"; Opening Ceremony in the Club for the new season (first meeting). "ABACO E PEZZI DI SCACCHI": Apertura annuale: primo imcontro con …benedizione!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Tο Σάββατο 05-10-2019 έλαβε χώρα ο αγιασμός του συλλόγου μας και το καλωσόρισμα των μικρών και μεγάλων μας φίλων στη νέα σεζόν 2019-2020.
Μας τίμησε με την παρουσία τους η πλειοψηφία των νεαρών αθλητών, αλλά και των γονέων του ΑΕΚ Άβαξ και Πεσσοί. Η εκδήλωση έγινε, σύμφωνα με την πρόσκλησή μας, στο 4ο Γυμνάσιο Χαλκίδας, όπου διεξάγονται και οι προπονήσεις μας, που έχουν ήδη ξεκινήσει.
Ο πατήρ Ιωάννης ήταν ξανά κοντά μας, τέλεσε τον αγιασμό και έδωσε ευχές για μια δημιουργική χρονιά. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και ο γραμματέας του Συλλόγου καλωσόρισαν τους παρευρισκόμενους και τους ενημέρωσαν για το προπονητικό πρόγραμμα του συλλόγου μας, ευχαριστώντας τους για την παρουσία τους και ευχόμενοι μία επιτυχημένη και ευλογημένη νέα χρονιά.
Όπως ενημερώσαμε και κατά τον αγιασμό μας, οι προπονήσεις του συλλόγου θα γίνονται κάθε Σάββατο πρωί. Σας περιμένουμε!
Ευχόμαστε καλή σεζόν, με υγεία και επιτυχίες για όλους τους φίλους του Συλλόγου!! 

ΚΟΝΤΑΞΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 
(ΓΓ ΑΕΚ ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ)