«ΟΡΙΩΝ» ένα επίκαιρο στιχούργημα του Σελλενίδη (για την επαπειλούμενη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί). Una nuova poesia inedita di Alex.Sellenidis (sul cambio dello status di Hagia Sophia a moschea).

Επι τη αναγγελία της απόφασης των Τουρκο-μάνων να ξανακάνουν την Αγιασοφιά μας ισλαμικό τζαμί, ο Σελλενίδης «ηλεγράφησε» το παρακάτω «ηλε-ποίημά» του.
Να το δημοσιεύσουμε, λέει, «ας είναι και αδούλευτο»…
 .............................................................

ΟΡΙΩΝ

Διαβάζω κι ολοφύρομαι, γράφω κι αναδακρύζω

Σκίζω πικρά –λυγρά- χαρτιά, σκύβω κολλώ παπύρους.

Τα μνήματά μας –πόσο πιά;- τάχουνε τώρα ξένοι…

Ήρθανε χρόνοι δίσεχτοι, χρόνοι με δυσαστρία

Από τα γένη τα χρυσά στις σκουριασμένες πέτρες.

Ξεράθηκαν οι Ήρωες. Προκόψαν οι Εφιάλτες,

Πετσόκοψαν τα ιερά, λατρέψανε τ’ αλλότρια.

Το Μέγαρο αράχνιασε, τόχουμε οι υπηρέτες!

--Πού ‘ν  τα παλιά διαμαντικά, πού ‘ν οι χρυσές ψηφίδες;  --

Τα κτήματά μας – πόσο πιά; -- τάχουνε τώρα ξένοι…

Από τα βάθη τού Βορρά, τα όρη της Ασίας,

Σύμμαχοι τάχα κι εισβολείς, παντοτινά βαρβάροι

Τον Βράχο τεμαχίσανε, το Τέμενος τζαμίσαν.

Σκίζω πικρά –λυγρά- χαρτιά, σκύβω, κολλώ παπύρους…

Νά ‘ναι ατέρμονη  γραμμή ή πρόσκαιρη καμπύλη;

Νά ναι το τέλος μας μπροστά, ή ένας με τέρμα κύκλος;

Αλέξ. Σελλενίδης 

06.11.2019

ΣΗΜ. 

  2 λυγρά: βλ. Ιλ. Ζ 168

13 Βράχος = ο ιερός Βράχος της Ακροπόλεως, συνεκδοχικά: ο Παρθενών.

     Τέμενος (αρχαιοελληνικό ουσιαστικό, εκ του τέμνω). Στην Αρχαία Ελλ. σήμαινε ιερό χώρο, ναό για Θεό ή Ήρωα. Εδώ => Ο Ναός της Χριστιανοσύνης (της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολι)