Ένα μουσικό πόκερ με σαραντάχρονα τραγούδια της ελληνικής Ποπ-Ρόκ. 5 brani musicali dall’ anno 1972, di musica pop-rock greca. Dicendo addio all’ anno che va via.

Τέτοιες μέρες, και ειδικά παραμονή Πρωτοχρονιάς, κάποιοι έχουν το συνήθειο να χαρτοπαίζουν. Αμφιλεγόμενη συνήθεια, παλιά όσο δεν φανταζόμαστε. Μπερδεμένη μέσα στα προχριστιανικά πολυήμερα γλέντια για το χειμερινό Ηλιοστάσιο και τα ζάρια των Σατουρναλίων. Και οι παλιές συνήθειες δεν κόβονται. Αντίθετα συνήθως γίνονται παράδοσι ή μέρος της παράδοσης.
Εμείς πάντως, (και) εφέτος δεν θα έχουμε τραπέζι με τσόχα ή τέλος πάντων παιχνίδια τυχερά με τραπουλόχαρτα.
Αντ’ αυτού κλέβουμε και χρόνο για να γεμίσουμε την αποψινή σελίδα του ιστολογίου με ελληνική μουσική. Από το είδος της ποπ-ρόκ μουσικής που άκουγε η ελληνική νεολαία την δεκαετία του 70.
Με πέντε μουσικά κομμάτια που έρχονται από σαράντα χρόνια πίσω, από το σωτήριο έτος 1972, να μας ξυπνήσουν αναμνήσεις και αισθήματα…
Θα μπορούσε, ας πούμε, αυτό το προτεινόμενο από εμάς μουσικό πενταπόσταγμα να είναι ένα καλό χέρι στο αποψινό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι; Έτσι τουλάχιστον θέλουμε.
Αν μιλήσουμε με όρους του Πόκερ, θα μπορούσε να είναι κάτι πού δυνατό. Ας πούμε πόκερ με 4 Βαλέδες και μια Ντάμα ( το των Νοστράδαμος). Ή φούλ του Άσου (όπου ο καθένας διαλέγει τις αντιστοιχίες του για τους Άσους και τα υπόλοιπα φύλλα)!

Αλλά ας ακούσουμε με την βοήθεια του μαγικού χρονοντούλαπου που λέγεται Γιουτιούμπ.

1. Aphrodite's Child - Aegean Sea (video)

2. Socrates Drank The Conium-Starvation 1972
3 POLL "AETOI" -1972-

4 MAD (Gr Psychedelic Rock) Τι ζητάς απ' τη ζωή. 1972

Τι ζητάς απ' τη ζωή

Πές μου πώς μπορείς κάθε λεπτό
να ‘σαι δυνατός στον κόσμο αυτό
στον κόσμο αυτό που δεν μας χωρεί.

Μα πως μπορείς;
Όταν σε ματώνει η πίκρα, όταν σε βαραίνει η λύπη,
νιώθεις πως δεν είσαι τίποτα.

Πές μου
Πότε έχεις γελάσει, πές μου πόσο έχεις κλάψει
Πές μου, τί ζητάς απ' τη ζωή...

5. ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ [ΧΑΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ]

ΑΤΛΑΝΤΙΣ [Χαμένη Πολιτεία]

Αυτή η πόλη μαγική
έρχεται στο μυαλό μου
που οι καμπάνες της υμνούν
την ομορφιά του κόσμου.

Χτισμένη σ’ άγνωστο νησί,
μαλαματένια κάστρα
ψάχνουν πολλοί για να τη βρουν
μα είναι μακριά σαν τ’ άστρα.

Πόλη, χαμένη πολιτεία,
βαθειά σ’ ωκεανού μαγεία
ο χρόνος δε σε σβήνει,
ο θρύλος σου θα μείνει.

Τώρα, χαμένη πολιτεία,
έβγα απ’ τα νερά τα κρύα
να δούμε τους ναούς σου,
τους δώδεκα θεούς σου.

Τώρα.. χαμένη πολιτεία
έβγα... απ’ τα νερά τα κρύα.

 

Μάτ σε 4 κινήσεις. Ένα σκληροτράχηλο «4x4» σκακιστικό πρόβλημα στο Gameknot. “Chess Puzzle # 16930”; un problema piuttosto difficile a 4 mosse su Gameknot

Το σημερινό πρόβλημα 4 κινήσεων στον «παιχνιδοκόμβο» αποδείχθηκε αρκετά δύσκολο για την δυναμικότητα του γράφοντος. Φαινόταν μάλλον εύκολο, αφού ο μαύρος είναι σε θέσι zugswang με μόνο ένα του πιόνι να κινείται. Κι όμως, η ιδέα των δημιουργών δεν είναι προφανής, ενώ 1-2 δοκιμές αποδεικνύονται ατελέσφορες. 
Πικαρισμένος από τον χρόνο που έχασε στην προσπάθειά του μέσ’ στην νύχτα να επιλύση την σπαζοκεφαλιά, αναρτά την σύνθεσι των Melninchenko-Reznov στο ιστολόγιο για να μετρήσουν την δυναμικότητά τους και οι τυχόν ενδιαφερόμενοι εκ των επισκεπτών.

Έχουμε και λέμε:  
Τα λευκά παίζουν και κάνουν μάτ σε 4 κινήσεις! 
Καλή επιτυχία!

[Σημ. (Επειδή και εγώ δεν τα κατάφερα χωρίς βοήθεια) Όποιος επιθυμεί λίγη βοήθεια –εκτός από την δυνατότητα επικοινωνίας με σχόλιο- μπορεί, μετά ας πούμε από δέκα λεπτά προσπάθειας, να αναζητήση με την χρήσι του ποντικιού την πρώτη κίνησι της λύσης, η οποία κρύβεται κατάλληλα αποχρωματισμένη κάτω από το διάγραμμα]…

Λύσι:
1.ζ2-ζ3!

Το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» και 3 μεταφράσεις του λειτουργικού ύμνου λατινικά, αγγλικά και ιταλικά. Il “Gloria in Excelsis Deo” in Greco e tradotto in latino, italiano e inglese.

Το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ» είναι τα πρώτα λόγια του αγγελικού ύμνου, τον οποίο έψαλε μπροστά στα έκπληκτα (και γεμάτα απροσμέτρητο δέος) μάτια των βοσκών η στρατιά των Αγγέλων κατά το βράδυ της γέννησης του Ιησού, αφού προηγουμένως άγγελος Κυρίου τους είχε αναφέρει το μεγάλο Μήνυμα χαράς σχετικά με την γέννησι του Σωτήρα Χριστού, τον τόπο και το «σημείον», το σπαργανωμένο Βρέφος σε φάτνη. 
Ο δοξολογικός αυτός ύμνος, μας μεταφέρθηκε αυτούσιος από τον ευαγγελιστή Λουκά στην σχετική με την Γέννησι περικοπή του β΄ κεφαλαίου (στ. 1-20 ) ενσωματωμένος στην αφήγησι: 
«…και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επι γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (στ. 13-14) 

[Μετά από τους απλούς εκείνους ποιμένες, οι πρώτοι άνθρωποι που θα επληροφορήθηκαν με ακρίβεια για το περιστατικό, θα ήσαν ο Ιωσήφ και η Παρθένος Μαρία, η οποία «τα ρήματα ταύτα» τα φύλαξε με άφατη ευλάβεια στην αγγελική καρδιά της.]  

ΔΟΞΑ ΕΝ ΥΨΙΣΤΟΙΣ ΘΕΩ Ψάλλει ο ΠΕΤΡΟΣ ΓΑΪΤΑΝΟΣ


ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ

Αυτός αγγελικός ύμνος αργότερα μέσα στην μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, ήδη από τον 4ο αιώνα, τοποθετήθηκε εμπλουτιζόμενος με άλλο ποιητικό υλικό στην Λατρεία, και με την νέα ονομασία «Δοξολογία» ψάλλεται κανονικά κατά τον Όρθρον της Θείας Λειτουργίας. 

ΠΕΤΡΟΣ ο ΒΥΖΑΝΤΙΟΣ "Αργή Δοξολογία"

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – Il testo originale Greco:

Δόξα Σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς.

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.

Ὑμνοῦμέν σε, εὐλογοῦμέν σε,

προσκυνοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε,

 εὐχαριστοῦμέν σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν.

Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ,

Κύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον Πνεῦμα.

Κύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός,

ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς,

ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.

Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν,

ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.

Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός,

εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.

Ἀμήν.

ΛΑΤΙΝΙΣΤΙ – Latin- Latino

Glória in excélsis Deo

et in terra pax homínibus bonæ voluntátis.

Laudámus te, benedícimus te,

adorámus te, glorificámus te,

grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam,

Dómine Deus, Rex cæléstis,

Deus Pater omnípotens.

Dómine Fili Unigénite, Iesu Christe,

Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris,

qui tollis peccáta mundi, miserére nobis;

qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram.

Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis.

Quóniam tu solus Sanctus, tu solus Dóminus,

tu solus Altíssimus, Iesu Christe, 

um Sancto Spíritu: in glória Dei Patris.

Amen.

ΑΓΓΛΙΚΑ - ENGLISH - INGLESE

Glory to God in the highest,

and on earth peace, goodwill among men.

We praise you, we bless you,

we worship you, we glorify you,

we give you thanks for your great glory.

Lord, King, God of heaven, Father almighty:

Lord, only-begotten Son,

Jesus Christ and Holy Spirit.

Lord God, Lamb of God, Son of the Father,

who take away the sin of the world, have mercy on us;

you take away the sins of the world.

Receive our prayer, you who sit on the right hand of the Father,

and have mercy on us.

For you alone are holy, you alone are Lord, Jesus Christ,

to the glory of God the Father.

Amen.

 

ΙΤΑΛΙΚΑ – ITALIAN -  ITALIANO:

Gloria a Dio nell'alto dei cieli

e pace in terra agli uomini di buona volontà.

Noi ti lodiamo, ti benediciamo,

ti adoriamo, ti glorifichiamo,

ti rendiamo grazie per la tua gloria immensa,

Signore Dio, Re del cielo, Dio Padre onnipotente.

Signore, Figlio unigenito, Gesù Cristo,

Signore Dio, Agnello di Dio, Figlio del Padre;

tu che togli i peccati del mondo, abbi pietà di noi;

tu che togli i peccati del mondo, accogli la nostra supplica;

tu che siedi alla destra del Padre, abbi pietà di noi.

Perché tu solo il Santo, tu solo il Signore, tu solo l'Altissimo:

Gesù Cristo, con lo Spirito Santo

nella gloria di Dio Padre.

Amen.

 

«Σας τά 'παν άλλοι;», ένα χρονογράφημα του Θοδωρή Παντούλα. Auguri di un Buon Natale 2012; con un articolo di cronaca di Teo Pantoulas sui canti natalizi tradizionali

Ένα νοσταλγικό και κάπως στενάχωρο στις προεκτάσεις του κείμενο ωραιότατα γραμμένο από έναν φίλο. Μας το έστειλε ηλεκτρονικώς ένας άλλος φίλος, από τον Σύνδεσμο Επιστημόνων Πειραιά. Το διαβάσαμε, το απολαύσαμε και για την αυθεντικότητα του ήθους του το ζηλέψαμε κιόλας.
Ολόχαρα το αναδημοσιεύουμε μαζί με τις ευχές μας για

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!! 

Σας τα 'παν άλλοι; 

Tου Θοδωρή Παντούλα 

-«Nα τα πούμε»; 
-«Nα τα πείτε», μας αποκρίνονταν. Kι εμείς τα λέγαμε συνεχίζοντας, εν αγνοία μας, μια παλιά, προχριστιανική παράδοση. «Xριστός γεννάται». Nέο κρασί σε παλιούς ασκούς. Mπορεί τα κάλαντα να πήραν την ονομασία τους από τις ρωμαϊκές καλένδες αλλά την καταγωγή τους την έλκουν από την ομηρική εποχή κι άσε τους όψιμους θιασώτες της ασυνέχειας να σκανδαλίζονται με την μορφολογική συνέχεια και το ήθος της ημετέρας εμπειρίας. 
«Nα τα πούμε»; … 

Tα λέγαμε ακέρια. Oλόκληρα. Aπό την αρχή ίσα με το τέλος. Iστορούσαμε το γεγονός και λέγαμε και παινέματα στους νοικοκυραίους. «Σ’ αυτό το σπίτι πού ’ρθαμε πέτρα να μην ραγίσει». 
Ξυπνάγαμε αξημέρωτα. Nτυμένοι βαριά με σκούφους και κασκόλ, που θα μας φύλαγαν από το πρωινό κρύο. Παιδιά της Aθήνας εμείς γυρνάγαμε στα χωριά των γονιών μας κι ανακαλύπταμε συγγενείς και φίλους. Άλλα κάλαντα στην Ήπειρο, άλλα στην Πελοπόννησο. Mαθαίναμε γρήγορα κι όταν μπερδευόμαστε είχαμε την συμπάθεια των ακροατών μας. Eκ γενετής εσωτερικοί πρόσφυγες. «Tίνος είστε εσείς;», μας ρώταγαν όσοι δεν μας ήξεραν. Mας έβαζαν σπίτι τους -όχι στην εξώθυρα. 
 «Πώς μεγαλώσατε έτσι;». Kαι μας μπούκωναν γλυκά κι ευχές. Mας χαρτζιλίκωναν κι από το υστέρημά τους. Δεν είχαν έρθει ακόμη οι επιδοτήσεις κι ο κόσμος τότε στα χωριά ζούσε από την δουλειά του κι όχι από την επιδότηση της αεργίας του. Δεν μας ένοιαζαν όμως τα λεφτά. Mας έφταναν τα χάδια στις κουρεμένες κεφαλές μας. 
Γυρνάγαμε όλο το χωριό κι όταν τελειώναμε κάναμε ταμείο για ν’ αγοράσουμε δώρα για τους δικούς μας -όχι δικά μας. 
Στο σχολείο και στο σπίτι μας μάς μάθαιναν ότι υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν τις γιορτές όσα εμείς, κι έπρεπε να τα νοιαστούμε. Kαι τα νοιαζόμαστε. Kαι δίναμε και σε παιδιά λιγότερο τυχερά από εμάς. Στα φτωχά χωριά μας πάντως δεν υπήρχαν επαίτες -ίσως να μην υπήρχαν και άνθρωποι μόνοι τους. 
Για όσους θα μας έδιωχναν ξέραμε δίστιχα που ποτέ όμως δεν χρειάστηκε να πούμε. Tις χρονιές που δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε στους γενέθλιους τόπους των γονιών μας τα λέγαμε στην Aθήνα. «Nα τα πούμε»; Mας κοιτάζαν από το «ματάκι» της πόρτας. «Nα τα πείτε». Tα λέγαμε κολοβά. Mας έβαζαν και κάποια κέρματα στο χέρι κι όξω από την πόρτα. Oύτε χάδια, ούτε γλυκά, ούτε κουβέντες, ούτε ευχές. Δεν κακοκαρδιζόμαστε όμως. Ήταν Xριστούγεννα! 
«Aυτές οι μέρες το ’χουνε κι αυτές οι εβδομάδες
να τραγουδάνε τα παιδιά, να χαίροντ’ οι μανάδες». 

Kάθε χρόνο λιγοστεύουν τα κάλαντα, λιγοστεύουν και οι καλαντιστές. Kι αυτοί που τα λένε, τα λένε δίχως μετοχή. Tα λένε μόνο για τους φιλοδωρήσεις. Mε κοιτούν απορημένοι που δεν τους διακόπτω. Σταματούν. Δεν ξέρουν παρακάτω. «Yπάρχει κι άλλο;», με ρωτούν. 
Παλιά υπήρχε. Tώρα δεν υπάρχει. 
Παλιά υπήρχαν ενορίες, δηλαδή κοινότητες. Tώρα δεν υπάρχουν. Παλιά υπήρχαν γιορτές. Tώρα δεν υπάρχουν. Tώρα υπάρχουν happenig. Kαι σε αυτά τα happening δεν χρειάζονται παιδιά που να τα λένε, γιατί τα παίζουν τα cd. 
Σταμάτησα να τα λέω στα δεκατρία μου. Eίχα μεγαλώσει. Zήλευα όμως τους μικρούς που συνέχιζαν. 
Tώρα γίναν τα δικά μου παιδιά καλαντιστές. Tα λένε στην πολυκατοικία και συνοδεία ενηλίκου στην γειτονιά και στους συγγενείς. Aλλάξαν οι εποχές και πού να τα αφήσεις να γυρνούν μέσα στην πόλη μόνα τους. 
«Nα τα πούμε», ρωτάνε. «Mας τα παν άλλοι», τους αποκρίνονται. Στεναχωριούνται για λίγο αλλά συνεχίζουν. Nα πάμε και λίγο πιο κάτω, παρακαλούν. 
Πιο κάτω είναι τα στολισμένα καταστήματα, η αγοραία χαρά, η υποχρεωτική κατανάλωση μιας παράδοσης που εκφυλίζεται σε καταναλωτική υστερία. 
Πιο κάτω είναι τα πάμφωτα, δίχως Xριστό, Xριστούγεννα... 

Πηγή

Για την επόμενη μέρα και στο σκάκι: ένας πίνακας και μια βινιέτα με κοινό θέμα την …Κιβωτό του Νώε στο σκάκι!. For “the day after”, un quadro e una vignetta in tema: scacchi e Arca di Noe!

Ούτε κατακλυσμός ούτε κάποιο άλλο καταστρεπτικό φυσικό φαινόμενο συνέβηκε εχθές στον πλανήτη μας. «ΜΑΠΑ ΟΙ ΜΑΓΙΑ» όπως έγραψε κι ένας μαθητής μου στο Φατσόβιβλο!
 Έτσι δεν χρησιμοποιήθηκαν τα πάσης φύσεως καταφύγια και οι υπερμοντέρνες κατασκευές τύπου Κιβωτού του Νώε που μας έδειχναν τα κανάλια. Οι ...πανέξυπνοι αγοραστές τους φαντάζομαι οτι θα τα κρατήσουν καβάτζα για την επόμενη Μαγική ή όχι πρόβλεψι περί Συντέλειας του κόσμου.

Αναπόφευκτα παρατάθηκε και η ζωή στο …παιχνίδι του σκακιού!
Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό πάντως, είναι πως το θέμα της Κιβωτού δεν είναι παντελώς άσχετο και άγνωστο στον σκακόκοσμο.
Η βινιέτα, που προτάξαμε χωρίς σχόλια ή λεζάντα, δημοσιεύθηκε στο ρωσικό περιοδικό 64 (Νοε 1991) και είναι του Igor Chelmodeyev, ενώ ο παρακάτω ζωγραφικός πίνακας είναι του ισραηλινού Nir Slav, ο οποίος μάλιστα είναι κινητικά ανάπηρος. 

Η κύρια ιδέα του πίνακα κατά τον ίδιο τον ζωγράφο: «ο Θεός φρόντισε για την σωτηρία όχι μόνο για την σωτηρία του ανθρώπινου είδους, αλλά και για την διατήρησι του πολιτισμού του και του πνευματικού κόσμου του. Ως εκ τούτου και το σκάκι αξιώθηκε μια θέσι στην Κιβωτό»! 




[Όσο για την παγίδα, θα επανέλθουμε…]

«Πρόβλεψι»: Ένα παλιό, νεανικό, ποίημα του Σελλενίδη, για το τέλος του κόσμου. “Predizione”; una vecchia poesia di Alex Selenides sulla fine del mondo.

ΠΡΟΒΛΕΨΙ

Μερονυχτίς δίνω ό,τι έχω 

κι αν δεν έχω 

δίνομαι λίγο-λίγο καταθέτοντας το αίμα μου 

στην Τράπεζα-κυνηγό Κεφαλαίων 

 του τοκογλύφου Χρόνου. 

 - Το ‘νιωσα μεμιάς σχεδόν πως έμεινε υποθήκη 

η ζήση μου εκεί πάνω 

κι έτσι αναπότρεπτα επένδυσα την ύπαρξί μου. 

Προς ώρας μένω ασάλευτος στην φοβερή Του όψι, 

σ’ εγρήγορσι απ’ τα παλιά ν’ αναπολώ το μέλλον 

αμέτοχος στην πριν το τέλος - τ’ οριστικό το Πλήρωμα - 

και στην εσχάτη Κρίσι. 

[Πτώχευσι θα κηρύξη Αυτός κι ο "περιούσιός" Του κόσμος: 

στο κράσπεδο της υπερούσιας εποχής 

η Συντέλεια θα τους ξοφλήση]. 

Ά! Ναι! Θέλω να είμαι εκεί στο συναγερμένο πλήθος των λίγων 

Να βλέπω τα παιδιά των εγγονιών μας μαζί μας 

Γιουχάροντας κόσμια την εξάχνωσι των διαστάσεων 

Άχρονα να πανηγυρίζουμε την αιώνιο Νιότη! 

 Α.Σ. (1981)                                            

«Και επι γής …οδύνη!»: τελευταίο (πριν την …Συντέλεια!) χρονογράφημα του Αιθεροβάμονα. “E …dolore in Terra”; ultimo (prima …della fine del mondo) testo di cronaca da Eterovamon

Ένα χρονογράφημα εναρμονισμένο στο πνεύμα των Χριστουγέννων από τον φίλο και συνεργάτη, Αιθεροβάμονα. Κείμενο σαρκαστικά χιουμοριστικό, (κάνει ευθεία αναφορά και στην τρομολαγνεία των αθέατων κέντρων με το εν μέρει επιτυχώς πλασαρισμένο διαδικτυακά “μούσι”, νεοεποχήτικο παραμύθι, για το μεθαυριανό …τέλος του κόσμου!), «οδυνηρά θλιμμένο και κυρίως επίκαιρο». Ευχαριστούμε για το κείμενο και για τις ευχές!
................................................................................

ΚΑΙ ΕΠΙ ΓΗΣ …ΟΔΥΝΗ

Φίλοι μου, με την ευκαιρία της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης, των Χριστουγέννων, ήρθαν στο μυαλό μου κάποιες σκέψεις. Βλέπετε, η σκέψη δεν εγκλωβίζεται ούτε κατευθύνεται ούτε και ακολουθεί κανόνες. Είναι ελεύθερη, αναρχική, επαναστατική, ανατρεπτική, πρωτοπόρα, απείθαρχη, ατίθαση, ανένταχτη.

Εδώ και λίγο καιρό, έχω βαρεθεί να ακούω ένα παραμύθι για επικείμενο τέλος του κόσμου την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012. Μάλιστα τοποθετούν αυτόν τον Αρμαγεδώνα στις 1.13΄το μεσημέρι. Τέτοια ακρίβεια! Υποστηρίζουν ότι θα ευθυγραμμιστεί ο Γαλαξίας! Προ ημερών, ένα ΜΕΓΑΛΟ τηλεοπτικό κανάλι πρόβαλε το ίδιο βράδυ 2 φορές συνέχεια την ταινία καταστροφής «2012». Να μην ξεφύγει κανείς! Να υποστούμε όλοι αυτή την ανεξέλεγκτη ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ των Μ.Μ.Ε. ΜΗ ΜΙΛΑΣ, ΜΗ ΓΕΛΑΣ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΛΛΑΣ! Δεν γνωρίζω αν όντως θα ευθυγραμμιστεί ο Γαλαξίας, αλλά αυτό που ξέρω που το βιώνω καθημερινά είναι ότι μας έχουν ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΕΙ με τα μέτρα και με τα τερτίπια τους. Και από πάνω όλοι οι καναλάρχες, οι εκδότες, οι καθοδηγητές της κοινής γνώμης μας ψεκάζουν με τόνους ΤΡΟΜΟΥ και ΦΟΒΕΡΑΣ: Μην σκέφτεστε απεργίες, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, καταλήψεις. Δεν βλέπετε που φτάσαμε; Ο κόσμος χάνεται και η γριά χτενίζεται.
  Έχουμε και το αξιότιμο κουβέρνο μας, την ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ Α.Ε., που πανηγυρίζει επειδή πήραμε άλλο ένα ΜΠΑΤΖΕΤ δανεικά. Θα κάνουμε Χριστούγεννα με ξένα λεφτά. Και πρέπει να χαιρόμαστε γι’ αυτό! Ελλάδα μου, πατρίδα μου, μάνα μου γλυκιά, πάψε να στολίζεσαι πια με δανεικά. Έρχεται η γιορτή της αγάπης και εκατοντάδες συνάνθρωποί μας σκοτώνονται σε διάφορα κράτη εξαιτίας κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων. Βρισκόμαστε σε μια εποχή - αποκορύφωση της τεχνολογικής εξέλιξης και άμοιροι άνθρωποι, και μάλιστα και αθώα παιδιά χάνουν τη ζωή τους από πρωτόγονες ξυλόσομπες προσπαθώντας να ζεσταθούν.
Βία, εγκληματικότητα, φτώχεια, θάνατοι πόλεμοι, αιματοχυσίες αθώων, ανθρώπινες εκατόμβες στο όνομα της «ανθρώπινης» αλαζονείας, εμπάθειας, μνησικακίας, καταστροφικής μανίας. Μήπως, τελικά, μας χρειάζεται η καταστροφή μας έτσι που καταντήσαμε; Όπως λέει και ο Ρίτσος: « Πώς συγυρίσαμε τη ζωή μας μ’ ένα πέτρινο χέρι;». Πέτρωσε το γέλιο μας, ξέφτισαν τα όνειρα και οι ελπίδες μας, διαψεύστηκαν οικτρά οι προσδοκίες μας.

Αντί για το γνωστό: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», μάλλον ταιριάζει κάτι άλλο, όπως: « ΒΑΛΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΘΕΕ, ΕΠΙ ΓΗΣ ΟΔΥΝΗ, ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑ». Πόσοι και πόσοι συνάνθρωποί μας της διπλανής ίσως πόρτας θα περάσουν τις γιορτές χωρίς τα στοιχειώδη, λίγο φαγητό, ένα ζεστό ρούχο, λίγη στοργή και στήριξη. Πάψαμε να πιστεύουμε στο ανέλπιστο και φτάσαμε στο ανέφικτο! Καταλήξαμε στο ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Και το επιμύθιο: ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΩ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΑΣ ΠΑΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ. Και όσο για όλα όσα είχα ονειρευτεί και δεν πραγματοποιήθηκαν, σας αφιερώνω το τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη: ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ…

 Γεια σας, φίλοι αναγνώστες του ΝΕΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ και καλές γιορτές ( αν επιβιώσουμε μετά την Παρασκευή 21-12-2012).

Διαφορετικά: WELLCOME TO HELL!

 ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ 


ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ Alkinoos Ioannidis - Oneiro Itane

Σοϊλεμέζης-Δρεπανιώτης: Μια μινιατούρα 19 κινήσεων και τριανταπέντε χρόνων! Una partita a scacchi con un vecchio amico; miniatura di 35 anni –anzi di 19 mosse!

Όταν αρχίζει να μεγαλώνει ο άνθρωπος, αρχίζει όλο και περισσότερο να στρέφει το νού του στο παρελθόν. Την ίδια στιγμή συνειδητοποιεί πως έχει ξεχάσει πολλά… Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν και οι έξω από εμάς μαρτυρίες. Στις αναμνήσεις/διηγήσεις των άλλων ανθρώπων, κυρίως, αλλά και οι απρόσωπες: οι φυλαγμένες (καμμια φορά κρυμμένες, συνήθως παρατημένες) σε αρχεία, χειρόγραφων χαρτιών, εντύπων, φωτογραφιών και, εσχάτως, ποικίλων μορφών ψηφιοποιήσεων.
Την παρακάτω μινιατούρα, πάντως, την ψάρεψα μέσα από ένα ξεχασμένο σημειωματάριό μου. Σε ένα σκονισμένο κιβώτιο…
 Ήταν μάλλον η πρώτη φορά που αντιμετώπιζα τον συμπαίκτη μου στον Σ.Ο. Καλλιθέας, τον Τάκη Δρεπανιώτη, ο οποίος στην συνέχεια επρόκειτο να συνδέση το όνομά του, όχι μόνο με την απόλυτα επιτυχή διοίκησι του κατ’ επανάληψι Πρωταθλητή Ελλάδος συλλόγου του, αλλά και με την ιστορία της ίδιας της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας -μέσω της για πολλά χρόνια συμμετοχής του στα διοικητικά της δρώμενα! Πρόσφατα μάλιστα, στις προ διμήνου εκλογές της Σκακιστικής Ομοσπονδίας, αυτός ο γιός του πρώην Προέδρου της ΕΣΟ (του αναγνωρισμένου ως επιτυχημένου και ιδιαιτέρως αγαπητού στην δική μου - και όχι μόνο – μνήμη), του μακαρίτη Λάζαρου Δρεπανιώτη, ο Τάκης ο Δρεπανιώτης, επανήλθε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας και μάλιστα τοποθετημένος στο νευραλγικό πόστο του υπευθύνου του Σχολικού Σκακιού!
 Ως εκ τούτου, δεν χάνω αυτήν την ευκαιρία να του αφιερώσω ως νοσταλγική χειρονομία χαιρετισμού την σημερινή ανάρτησι και, βεβαίως, να του ευχηθώ για την εκλογή του: κάθε Επιτυχία και - γιατί όχι;- Καλή Συνεργασία!!

 Ά, σχετικά με την παρτίδα: Καμμία έκπληξις. Έχασα …πανηγυρικά! Είχα κανα-δυό χρόνια που ήμουν εγγεγραμμένος στην δύναμι της πολύ ισχυρής τότε ομάδας της προσφυγούπολης Καλλιθέας, πόντιος γάρ και εν τη απουσία εναλλακτικής επιλογής – η ΑΕΚ δεν υπήρχε σκακιστικά!- και ως σκακιστικός νεοσσός ήμουν, κλασσικά, αυτοδίδακτος.
 Όσο για τις 19 κινήσεις…Λέτε από κάτι τέτοιες «φάπες» να κόλλησα την συλλεκτική μανία για τις σκακιστικές ...μινιατούρες;

Σοϊλεμέζης, Αλέξανδρος – Δρεπανιώτης, Παναγιώτης
Σύστημα Κόλλε (Καλλιθέα, 23 Δεκεμβρίου 1977)

1.Ιζ3,δ5 2.δ4,Ιζ6 3.Ιβδ2, γ5 4.γ3, Ιγ6 5.ε3, Αζ5! (όποιος έχει παίξη το σύστημα αυτό του κ. …Κώλ(λε), ξέρει πόσο ενοχλητική είναι η τοποθέτησι του Α στο ζ5)
6.Ιθ4, Αη6 7.Ιxη6, θxη6 8.Ιζ3 (Η πρωτοβουλία του Λευκού εξανεμίστηκε. Κι όμως ίσως είχε κάποια τύχη το τσιφούτικο σχέδιο με το πάρσιμο του πιονιού: 8.δxγ5 π.χ. 8…,Βγ7 9.θ3,ε5 10.β4+/= κλπ )
 8…,ε6 9.Αδ3 (Ο λευκοτετράγωνος φού μπήκε επιτέλους στην θέσι του συστήματος, αλλά ίσως εδώ ήταν καλύτερα να αλλάξη αποστολή: 9.Αβ5 πχ. Βγ7 10.Βα4, Αδ6 11.Αδ2 με ασάφεια)
9…,Πγ8 10.δxγ5?! (Δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Καλύτερα θα ήταν αντί να βοηθάω στην ανάπτυξι τον Μαύρο, να έπαιζα 10.Βα4)
10…,Αxγ5 11.β4? (Δημιουργεί αδυναμία στο γ3. Καλύτερα 11.θ3 ή και οπισθοχώρησι του Α στο γ2)
11…,Αδ6 (Αν 11…,Αβ6 κάπως κρατάει το 12.Αδ2)
12.Ιη5?! (Τώρα μάλιστα! Αντί για το παθητικό 12.θ3, το αυθάδες και επιπόλαια φιλόδοξο Ιη5)
12…,Ιε5 (Φρόνιμη επιλογή που θα με ξάφνιασε. Περίμενα κάτι ανάμεσα σε 0-0 ή και 12…,Πχθ2. Η τελευταία θα μου φάνταζε υποσχετική μέσα στην πολυπλοκότητά της, αλλά η απόπειρα να κλείσω τον Α στο θ2 σίγουρα στο τέλος θα μου έκανε την άμυνα σουρωτήρι. Π.χ.: 12…, Πxθ2 13.Πχθ2, Αxθ2 14. η3, Ιε5! 15.Αε2 κλπ με τα Μαύρα στην επίθεσι ή 15.Ρζ1, Ιζη4 16.Αβ5+, Ρζ8 17.Ιθ3, Αxη3! 18ζxη3, Πxγ3 -/+, -+) (Εννοείται πως θα επιθυμούσα την πρώτη πιθανότητα: 12…,0-0? Εδώ μπορεί και να έβλεπα την συνέχεια: 13.Αxη6!, ζxη6?! –πάλι το …καταραμένο Ιε5 είναι καλύτερο!- 14.Ιxε6 κλπ)
13.Αβ5, Ρζ8 14.ζ4 (απέλπιδα προσπάθεια να σώσω το θ2, αφού με το 14.Βδ4 θα εισπράξω το Ιεη4, ενώ με 14.θ3 χάνω το γ3)
14…,Ιεη4 15.ε4?? (Σαν τις απελπισμένες επιθέσεις των τελευταίων λεπτών στο ποδόσφαιρο που φεύγει και ο τερματοφύλακας της ομάδας που χάνει προς την σέντρα, γιούργια, μπάς και ισοφαρίση!?)
15…Ββ6! -+ (Αυτογκόλ, λοιπόν και η σεμνή τελετή παίρνει τέλος!)
16.Βε2, δxε4 17.α4, Πxθ2 (Ά! Μην το ξεχάσουμε: στο σύστημα του Κόλλε, ως γνωστόν, ο Λευκός βάζει στο μάτι το θ2 –οπότε έχουμε και την ομώνυμη θυσία με τον φού να πέφτει στο θ7. Στην παρτίδα μου αυτή κατάφερα να …αντιστρέψω και τα χρώματα!)
18.Ιθ7+ (Ένα σάχ για την τιμή των όπλων. Το προτελευταίο στην παρτίδα. Αλλά στο σκάκι, όπως έχω ‘πή αλλού, νικάει το σάχ το τελευταίο!)
18…,Ρε7 19.Αε3, Πxθ1 -+
0-1

Play online chess

Χριστουγεννιάτικο Σκακιστικό Τουρνουά στο Περιστέρι. Un Torneo Scacchi Open a Peristeri (Atene); durante le vacanze di Natale.

Μια καλή αγωνιστική ευκαιρία με εθνική και διεθνή αξιολόγηση ΕΛΟ για όσους σκακιστές μας θα βρίσκονται στην Αθήνα για Χριστούγεννα, αποτελεί το Χριστουγεννιάτικο Ανοικτό Τουρνουά που διοργανώνει ο Σκακιστικός Όμιλος Περιστερίου. 
Από το σχετικό ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ που λάβαμε στην σημερινή αλληλογραφία, πληροφορούμαστε ότι οι αγώνες θα διεξάγονται με ελβετικό 7 γύρων και χρόνο σκέψης 90’ λεπτά + 30΄΄ Φίσερ κάθε απόγευμα 6.00 μ.μ., από την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου (ώρα προσέλευσης πρώτης μέρας στις 5.30μ,μ), έως προπαραμονή Πρωτοχρονιάς 30 Δεκεμβρίου 2012 με μια τριήμερη διακοπή για την Εορτή των Χριστουγέννων. 
Δηλαδή οι ημερομηνίες των 7 γύρων είναι: 21, 22, 23, 27, 28, 29 και 30 Δεκεμβρίου. 
Χώρος αγώνων το εντευκτήριο του Σ.Ο Περιστερίου, Κρέσνας 80-82, (Γήπεδο Ατρόμητου) πλησίον του σταθμού Μετρό «Αγ. Αντώνιος».
Υπάρχει παράβολο συμμετοχής : 15€ (ΣΗΜ. παίκτες με ΕΛΟ άνω του 2300 εξαιρούνται του παραβόλου). Για Εφήβους και Νεανίδες έως 18 ετών: 10€

Χρηματικά έπαθλα θα δοθούν στους 3 πρώτους νικητές ως εξής:
1ος 25%, 2ος 15%, 3ος 10% των καθαρών εσόδων.

 Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στον κ. Λαπατά Ιάκωβο, κιν. 6947156137, στα γραφεία του ομίλου, τηλ. 210-5753713 (μετά τις 6μ.μ), ή στο email: info@soperisteriou.gr.,  Η ιστοσελίδα του  Σ.Ο.Π είναι: http://www.soperisteriou.gr , όπου και η σχετική «Προκήρυξη Αγώνων».

 

Πέντε μινιατούρες από το 22ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού Βετεράνων 2012. Cinque partite miniature dal 22mo Campionato Mondiale Seniors (Kamena Vourla, 2012)

Έχουμε αναφερθή στην πολύ σημαντική διοργάνωσι του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Βετεράνων που διεξήχθη για πρώτη φορά στην χώρα μας καθώς επίσης και στην εξαιρετική εμφάνισι του Νίκου του Σκαλκώτα. Σήμερα επανερχόμενοι δημοσιεύουμε, επιλέγοντας, πέντε σύντομες παρτίδες. Πέντε μινιατούρες, η καθεμιά με το δικό της παιδαγωγικό ή και αισθητικό ενδιαφέρον
Και στο σκάκι, όπως και σε άλλες αγωνιστικές δραστηριότητες, όλοι οι βετεράνοι μπορούν να αισθάνονται ακόμα ακμαίοι, αλλά άλλοι εξακολουθούν να κάνουν συνετή χρήσι της μαχητικότητάς τους κι άλλοι –λόγω απροπονησίας ή συνηθέστερα λόγω κακής φυσικής κατάστασης- είναι πιο επιρρεπείς στο λάθος…

1.Bondar - Scholtyssek 1-0 
Δεν είμαι ο ειδικός στο θέμα, αλλά είναι εμφανές ότι ο μαύρος παίζει λάθος το άνοιγμα, μια αιωνόβια βαριάντα της Ιταλικής.
[Event "22nd WSCC Open"] [Site "Kamena Vourla"] [Date "2012.11.14"] [Round "2"] [White "Bondar, Leonid"] [Black "Scholtyssek, Werner"] [Result "1-0"] [ECO "C54"] [WhiteElo "2023"] [BlackElo "1835"] [PlyCount "35"] [EventDate "2012.11.13"] [EventRounds "11"] [EventCountry "GRE"]

 1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Bc5 4. c3 Nf6 5. d3 O-O 6. O-O a6 7. d4 exd4 8. e5 Ng4 9. cxd4 Be7 10. h3 Nh6 11. d5 Na5 12. Bd3 b5 13. Bxh6 gxh6 14. Qd2 (14. Qe1 Nc4 15. Qe4 f5 16. exf6 Rxf6 17. Qxh7+ Kf8 18. Bxc4 bxc4 19. Qh8+ Kf7 20. Ne5#) 14... f5 (14... f6 15. Qxa5 fxe5 16. Nxe5) (14... Nc4 15. Qxh6 f5 16. exf6 Rf7 17. Ng5 Qf8 (17... Qe8 18. Bxh7+ Kh8 19. Nxf7+ Qxf7 20. Bg6+ Kg8 21. Bxf7+ Kxf7 22. Qg7+ Ke8 23. Qxe7#) (17... Bxf6 18. Bxh7+ Rxh7 19. Qxh7+ Kf8 20. Qf7#) 18. Bxh7+ Kh8 19. Nxf7+ Qxf7 20. Bg6+ Kg8 21. Bxf7+ Kxf7 22. Qg7+ Ke8 23. Qxe7#) 15. Qxa5 Bb7 16. Nc3 b4 17. Ne2 c5 18. Qxd8 1-0

Play online chess

2.Krstic - Nukin 0-1 
 Στην παρακάτω λευκός ο Κρίστιτς έστησε κομμάτι!

 [Event "22nd WSCC Open"] [Site "Kamena Vourla"] [Date "2012.11.15"] [Round "3"] [White "Krstic, Slobodan"] [Black "Nukin, Tolegen"] [Result "0-1"] [ECO "B27"] [WhiteElo "2004"] [BlackElo "2203"] [PlyCount "40"] [EventDate "2012.11.13"] [EventRounds "11"] [EventCountry "GRE"]

1. e4 c5 2. Nf3 b6 3. c4 Bb7 4. d3 g6 5. Nc3 Bg7 6. Be2 d6 7. h3 Nc6 8. O-O Nf6 9. Be3 O-O 10. Qd2 e6 11. Bg5 Qd7 12. Qf4 Nh5 13. Qd2 Nd4 14. Nxd4 cxd4 15. Nd1 f5 16. Bxh5 gxh5 17. exf5 Rxf5 18. f3 Qf7 19. f4 Rf8 20. g3 Rxg5 0-1 20.η3? Έπρεπε 20.Ιζ2 κλπ =/+

Play chess online

3.Schwertel - Archangelsky, 0-1 
 Κι εδώ ο λευκός έστησε κομμάτι:
[Event "22nd WSCC Open"] [Site "Kamena Vourla"] [Date "2012.11.16"] [Round "4"] [White "Schwertel, Johann"] [Black "Archangelsky, Mikhail"] [Result "0-1"] [ECO "D02"] [WhiteElo "2038"] [BlackElo "2197"] [PlyCount "26"] [EventDate "2012.11.13"] [EventRounds "11"] [EventCountry "GRE"]

1. d4 d5 2. Nf3 Nf6 3. Bf4 c5 4. c3 Qb6 5. Bc1 Nc6 6. e3 Bf5 7. dxc5 Qxc5 8. Nd4 Bg4 9. Be2 Bxe2 10. Qxe2 e5 11. Nb3 Qb6 12. O-O a5 13. a3 ?? (13. c4 a4 14. N3d2 Qa6 =) 13... Qxb3 0-1

Play chess online

4.Benson - Strohbusch 1-0 
Μια ωραία συλλογή αλλεπάλληλων λαθών και από τις δύο πλευρές είναι η παρακάτω:

 [Event "22nd WSCC Open"] [Site "Kamena Vourla"] [Date "2012.11.17"] [Round "5"] [White "Benson, Lachlan"] [Black "Strohbusch, Frank"] [Result "1-0"] [ECO "C15"] [WhiteElo "2021"] [BlackElo "1864"] [PlyCount "35"] [EventDate "2012.11.13"] [EventRounds "11"] [EventCountry "GRE"]

1. e4 e6 2. d4 d5 3. Nc3 Bb4 4. Qg4 dxe4 5. Qxg7 Qf6 6. Qg3 Qxd4 7. Nge2 Bxc3+?! (7... Qf6 8. Bf4+/=) 8. Nxc3 Ne7 9. Be3? (9. Nb5! Nf5 10. Nxd4 Nxg3 11. hxg3 +-) 9... Qb4 10. O-O-O Qa5 11. Bf4?! (11. Bb5+! Nd7 12. Qe5+-) 11... Nbc6 12. Nxe4 Nf5 13. Qg5 Kf8? (13... Qxa2! 14. Be5 h6 15. Qf4 Qa1+ 16. Kd2 Qa5+ 17. Bc3 e5 18. Bxa5 exf4 19. Bxc7 f3 20. Kc1 +/-) 14. Bc4 (14. Rd8+ Nxd8 15. Qxd8+ Kg7 16. Qf6+ Kg8 17. Bb5+-) 14... b5 15. Rd8+ Nxd8 16. Qxd8+ Kg7 17. Qf6+ Kg8 18. Be5 1-0

Play online chess

5.Scholtyssek - Patola 0-1
Και εδώ (πάλι ο λευκός!) δεν κατάφερε να βρή την σωστή συνέχεια:
[Event "22nd WSCC Open"] [Site "Kamena Vourla"] [Date "2012.11.17"] [Round "5"] [White "Scholtyssek, Werner"] [Black "Patola, Eero"] [Result "0-1"] [ECO "A85"] [WhiteElo "1835"] [BlackElo "1949"] [PlyCount "38"] [EventDate "2012.11.13"] [EventRounds "11"] [EventCountry "GRE"]

1. c4 f5 2. Nf3 Nf6 3. Nc3 g6 4. d4 Bg7 5. e3 d6 6. Qc2 O-O 7. Be2 Qe8 8. O-O Na6 9. a3 c5 10. d5 Bd7 11. b3 Nc7 12. Bb2 Rb8 13. Rab1 h6 14. Bd3 b5 15. Ba1 Qf7 16. e4 b4 17. axb4 cxb4 18. Ne2 ? (18. exf5 bxc3 19. fxg6 Qe8 20. Bxc3 Nh5 21. Bxg7 Nxg7 (21... Kxg7 22. Rfe1 $14 (22. Qc3+ Rf6 23. g3 e5 24. dxe6 Qxe6)) 22. Qd2) 18... fxe4 19. Bxf6 exd3 0-1

Play chess online

Χρόνια Πολλά στον Νίκο Σκαλκώτα με μια παλιά νικηφόρα παρτίδα του. Μια μινιατούρα 45 χρόνια πρίν! Una partita di Nikos Skalkotas x il suo onomastico: una miniatura di 45 anni!!

Μέχρι να διαλέξω την πιο κατάλληλη παρτίδα από το καταπληκτικό πρωτάθλημα Ελλάδος του 1972, όπου ο αγαπητός φίλος και αρχιπροπονητής στον σύλλογό μας Νίκος Σκαλκώτας είχε τερματίση αήττητος, αλλά καθαρά 2ος πίσω από τον μεγάλο πατριάρχη του σύγχρονου ελληνικόυ σκακιού, τον Τριαντάφυλλο Σιαπέρα, έχασα χρόνο, κι έτσι αποφάσισα τελικά να δημοσιεύσω κάτι άλλο, εξ ίσου ενδιαφέρον: μια πολύ παλιά παρτίδα του, παιγμένη 45 χρόνια πρίν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων κάτω των 20 ετών. Μια εντυπωσιακή μινιατούρα 11 κινήσεων!! 

Χρόνια Πολλά, Νίκο! 

Και όχι ως φίλος δικός σου, αλλά ως απλός φίλος του ελληνικού σκακιού βρίσκω μια ευκαιρία να σου ‘πώ (όπως αξίζει να το πώ βεβαίως και σε 2-3 άλλους της γενιάς σου), ένα μικρό ευχαριστώ
! Για την πολύπλευρη προσφορά σου.
 Και πάλι:
Εις Πολλά Έτη!! 

Skalkotas,Nikolaos - Jensen,
Vagn Jerusalem, 1967

1. c4 f5 2. d4 Nf6 3. g3 g6 4. Bg2 Bg7 5. Nf3 O-O 6. O-O d6 7. Bg5 Ne4 8. Qc1 Nxg5 9. Nxg5 Bxd4 10. Bd5+ Kg7?? 11. Bxb7! 1-0

Play chess online

Και τρίτη …ηλεκτρική μουσική πρότασι: Το “Enemy” των εντυπωσιακών Electric Litany. Un’ ancora proposta musicale un po' ...elettrica: Il brano “Enemy” dei formidabili Electric Litany

Τί με έκανε να αναρτήσω απόψε το πρώτο δείγμα από την μουσική ιδιοφυΐα των Electric Litany; Φυσιολογική κατάληξι μετά από έναν Ηλεκτρικό Θησέα και ένα Ηλεκτρικό Μεθύσι, έτσι ώστε να τριτώση (: ο νόμος των …τριών!) το επίθετο; Να είναι το ουσιαστικό στο όνομα του γκρούπ που λειτούργησε μέσα μου ως συνειρμός αμέσως μετά την αφιερωματική ανάρτησι στον Ντάλλα; Όλα αυτά πιθανόν, και επιπλέον ότι έψαχνα αφορμή (ως συνήθως) για να τους παρουσιάσω. Δεν μπορώ να κρύψω πως οι Electric Litany με εντυπωσίασαν από την πρώτη στιγμή που τους γνώρισα! Μου άρεσαν και από το πρώτο τους Άλμπουμ "How To Be A Child And Win The War". Και ας γράφουν, Έλληνες κατά …το ήμισυ, αγγλικό στίχο. Η όλη τους παρουσία, αυτού του ελληνοσερβοβρετανικού συγκροτήματος που ιδρύθηκε πριν απο πέντε χρόνια και σφραγίζεται από την ηγετική φυσιογνωμία του τραγουδιστή και αρχιμουσικού τους, του Αλέξανδρου Μιάρη, μου φέρνει κάτι από Procol Harum, Doors, King Grimson, Cocteau Twins και πάνω απ’ όλα Joy Division (για να ξεκινήσω από τους παλιούς της Rock και του New Wave) ενώ από τους νεώτερους, μουσικά μοιάζουν κάπως και με τους Lanterna. Το είδος της μουσικής τους εστιάζει περισσότερο στο alternative Rock, αλλά η καταπληκτική ερμηνεία του Μιάρη (πέρα απο την, ας πούμε, σπαρακτική ιερατικότητά της) ακουμπάει κάπως και στην χροιά του Jim Morrison…
Κάτι τέτοια ,πάντως, άκουγα (και είχα κολλήση!) και πριν από 25-30 χρόνια…

Το εδώ παρουσιαζόμενο κομμάτι με τον τίτλο “Enemy”, κυκλοφόρησε στις αρχές του 2012 και όπως έχουν γράψει άλλοι: «αναζητά την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική/κοινωνική επανάσταση και στον έρωτα/αγάπη, ξεκινώντας από την ιδέα ότι για να είναι κάποιος ή κάτι επαναστατικό, πρέπει να διακατέχεται από αγάπη (για την ζωή, τον άνθρωπο…) και προτρέποντάς μας να αποτινάξουμε από πάνω μας όλα όσα μας δεσμεύουν προκειμένου να αφοσιωθούμε στο μοναδικό πράγμα που πραγματικά μας χρειάζεται : στους ανθρώπους που αγαπάμε…». Επίσης «για να μπορέσει κάποιος να αγαπήσει πραγματικά, να ερωτευτεί, ιδανικό είναι να είναι ελεύθερος. Ουσιαστικά ο εχθρός (Enemy) είναι όλα αυτά που δεν μας χρειάζονται και στη ουσία μας βλάπτουν και το να αποτιναχτούμε άμεσα από αυτά θα μας χαρίσει μια μέρα που θα μπορούμε να έχουμε και θα χρειαζόμαστε μόνο τους αγαπημένους μας…»

 Ά, όσο για το video στο Γιουτιούμπ με την σκακιέρα, αυτό είναι κάτι σαν παραλλαγή –ή όπως το λέει η γυναίκα μου «για ξεκάρφωμα»!

 Electric Litany - Enemy [New Song 2012&Lyrics] HQ

Οι στίχοι:

Enemy

Don't pray for us,we're not your friends

Don't you run from those you've retained...

Death comes in,but we're not afraid

Rise from your dreams just till End...

Storms come in mind,don't leave me now

Take my hand,at least for a while...

Το συγκρότημα αποτελούν οι:

Alexandros Miaris (guitars, piano, vocals)
Richard Simic (drums)
Ben Prince (synths)
Alex Deligiannidis (bass)

«Ακόμα κι ο Αττίλας σεβάστηκε τον Σταυρό»: Μια συνέντευξι του Λούτσιο Ντάλλα περι θρησκείας, πίστης και Σταυρού. "Anche Attila onorò la Croce"; intervista a Lucio Dalla, su religione, Fede e Croce

Σήμερα, αν δεν κάνουμε λάθος, κλείνουν 9 μήνες από την μέρα που σταμάτησε να κτυπάει η καρδιά του Λούτσιο Ντάλλα, ενός από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές και τραγουδοποιούς της Ιταλίας, γεμίζοντας θλίψι όχι μόνο τους φανατικούς θαυμαστές του, αλλά όλους τους αναρίθμητους ανα τον κόσμο φίλους της ποιοτικής ελαφράς και ποπ-ρόκ  μουσικής. Στην κηδεία του που έγινε στην Μπολόνια, αγαπημένη του γενέθλια πόλι, (κι ανήμερα των 69ων γενεθλίων του!), το πλήθος ξεπέρασε τις 50.000. Τον συνόδεψαν νοερά αρκετά εκατομμύρια…

Είναι, λοιπόν, ευκαιρία να δημοσιεύσουμε μια κάπως παλιά συνέντευξί του, το κυρίως κομμάτι της, όπου ο  ιταλός δημοσιογράφος Stefano Mannucci τον ρωτάει τί γνώμη έχει για το θέμα της (αρχικής) καταδίκης της χώρας του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα θρησκευτικά σύμβολα και γενικά πώς αυτός, ως πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης (Σ.Σ.: γνωστός αριστερός και προοδευτικός) τοποθετείται στα περι της θρησκείας ζητήματα και σε συσχετισμό με ένα τελευταίο του δίσκο.

 ...............................................................

Stefano Mannucci:  -- Λούτσιο Ντάλλα, ποια είναι η γνώμη σας για την (καταδικαστική) απόφασι του Στρασβούργου;

«Είναι μια μεγάλη μαλακία!»

-- Δεν είσαστε ο μόνος που εκφράζεται με τέτοιους όρους. Το ίδιο κάνει και ο Μπόσι, ας πούμε. (Σ.Σ. Προβοκατόρικο σχόλιο του δημοσιογράφου, αφού ο εν λόγω Umberto Bossi δεν είναι άλλος από τον δεξιόφρονα πολιτικό ηγέτη της αυτονομιστικής Λέγκας του Βορρά)

«Θέλησαν να χτυπήσουν ένα σύμβολο (ΣΣ Ο Ντάλλα εννοεί το σύμβολο του σταυρού, τον Εσταυρωμένο που οι Ιταλοί έχουν αναρτημένο στις σχολικές αίθουσες και σε χώρους άλλων κρατικών υπηρεσιών, όπως τα δικαστήρια), το οποίο πηγαίνει πέρα από την καθαρά θρησκευτική σημασία. Είναι ένα σύμβολο στυλοβάτης του συλλογικού μας φαντασιακού/ασυνειδήτου.(ΣΣ Ο Ντάλλα  αναφέρεται στον διεθνή όρο social imaginary, όρο στον οποίο έχει μεγάλη συμβολή και ο Κορνήλιος Καστοριάδης συγγράφοντας την «Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας», μία μελέτη  πρωτοποριακή, στην οποία ο μεγάλος στοχαστής απέδειξε, μεταξύ άλλων, ότι το Μαρξιστικό σύστημα αποτελεί μέρος της καπιταλιστικής κουλτούρας).

Το αποδεικνύει η ιστορία του Αττίλα»

-- Του …Αττίλα;

«Οι Ούννοι ήσαν λαός νομαδικός, δεν είχαν εκκλησίες. Τις λίγες φορές που κατέβαιναν από το άλογο το έκαναν για να προσευχηθούν. Καρφώνανε στο έδαφος το σπαθί και γονάτιζαν.  Εκείνο το όπλο είχε την μορφή και την δύναμι του σταυρού. Όταν αυτός το είδε μπροστά του, αρνήθηκε να λεηλατήση την Ρώμη».

-- Σταμάτησε στον όχθη του ποταμού Πάδου.

«Ήταν στα μέρη της Μάντοβας. Δεν αποφάσισε να διασχίση το ποτάμι. Βρέθηκε να τον αντιμετωπίση εκείνος ο ευλογημένος τρελός, ο πάπας Λέων ο 10ος , ο οποίος κράδαινε τον Εσταυρωμένο μπροστά σε ένα στρατό εκατό χιλιάδων ιππέων. Έκαναν λόγο για θαύμα. Όπως και να ‘ναι ο αγριότατος εισβολέας διέταξε μεταβολή στα στρατεύματά του. Είχε επίγνωσι ότι δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίση εκείνη την πρόκλησι».

-- Άλλοι αντιθέτως δοκιμάζουν (να τα καταφέρουν) με την μέθοδο των «κωδικέλλων» (ΣΣ. Με την βοήθεια των δικαστηρίων, στρεψόδικα)

«Μα, τί θα κερδίσουνε αν βγάλουμε τους σταυρούς από τα σχολεία; Θα ήθελαν εν ονόματι της "εγγυητικότητας" (ΣΣ: των πολιτικών δικαιωμάτων) να μας κρεμάσουν και τα βουδιστικά σύμβολα ή την ημισέληνο; Ας εξηγήσουν ότι εκείνες είναι πίστεις πάρα πολύ σεβαστές και ας αφήσουν τον Χριστό εκεί που είναι. Ξέρετε τι έλεγε ο Νίτσε;»

-- Τί;

«"Δεν ξέρω ποιος Θεός, αλλά υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο". Και ήταν ένας φιλόσοφος που πέρασε μια ζωή αρνούμενος την ύπαρξι ενός Παντοδύναμου Θεού»

-- Κυκλοφορείτε σήμερα ένα νέο σιντάκι, «Γωνιές στον ουρανό», στο ίδιο ύψος με τα άλλα σας αριστουργηματικά έργα. Μέσα σ’ αυτό διασθάνεται κανείς την παρουσία του υπερβατικού. Σε ένα τραγούδι αναρωτιέστε: "Θά ‘θελα νά ξερα ποιος τον κόσμο κινεί και πού είναι"» 

«Σε εκείνο τον στίχο μπαίνω στη θέσι του ανθρώπου που δεν έχει βρή ακόμα τον Θεό. Τον δικό μου τον νιώθω. Όχι αναγκαστικά πηγαίνοντας στην Θ. Λειτουργία: εκεί καμμιά φορά βαριέμαι. Ο Θεός μού μιλάει όταν βγαίνω στην ταράτσα μου, για ώρες. Τον αισθάνομαι στα σφυρίγματα του τραίνου, στον άνεμο που κουνάει τα δέντρα του λόφου, στο χιόνι που πέφτει. Εγώ είμαι ένας χριστιανός όχι παραδοσιακός, κατά γράμμα, αλλά απολύτως δημιουργικός. Η παρουσία Του μου φτάνει πραγματική, όχι μυστικιστική. Εκδηλώνεται φανερά στην ψυχή μου. Αλλιώς θα ήμουνα όπως ένας από τους γλυκύτατους σκύλους που έχουμε στο σπίτι»

 

 […]

-- Σε τί να πιστεύουμε;

«Στους ανθρώπους, στον κόσμο που δεν δίνει πια πληρεξούσια εν λευκώ στους πολιτικούς. Σε αυτή την συνεχώς μεταλλασσόμενη κοινωνία οι υποτιθέμενοι ηγέτες θα είναι οι πρώτοι που θα σαρωθούν από τους κραδασμούς μιας υποκουλτούρας που δεν γνωρίζει πλέον ηθική. Τα σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο σε καθημερινή βάσι: χωρίς ισχυρές κοινωνικές αξίες, η κοινωνία μας θα είναι ρότα ενός πλοίου σε θύελλα. Κι αν στην συνέχεια μας αφαιρέσουν και τα πιο απροσμάχητα σύμβολά μας, κινδυνεύουμε με ναυάγιο» 

[Σ.Σ. Η μετάφρασι είναι δική μου και όποιος επιθυμεί, μπορεί να αντιπαραβάλη για σύγκρισι και επεξηγηματικά το πρωτότυπο]:

Lucio Dalla, cosa gliene pare della sentenza di Strasburgo?

 «È una grande stronzata».

 Non è l'unico a usare questi termini. Anche Bossi, per dire.

«Hanno voluto colpire un simbolo che va oltre il significato puramente religioso. È una colonna portante del nostro immaginario collettivo. Lo dimostra la storia di Attila».

Attila.

«Gli unni erano popolazioni nomadi, non avevano chiese. Le poche volte che scendevano da cavallo lo facevano per pregare. Piantavano a terra la spada e si inginocchiavano. Quell'arma aveva la forma e la forza della croce. Quando se la vide davanti, rinunciò a saccheggiare Roma».

Si fermò sulla riva del Po.

«Era dalle parti di Mantova. Non se la sentì di guadare il fiume. A fronteggiarlo, si trovò quel benedetto pazzo di Leone X che brandiva il crocifisso, alla testa di centomila cavalieri. Si parlò di miracolo. Come sia, il ferocissimo invasore ordinò il dietrofront alle sue truppe. Era consapevole di non poter affrontare quella sfida».

Altri invece ci provano, a suon di codicilli.

«Ma che ci guadagnano a togliere le croci dalle scuole? Vorrebbero, in nome del garantismo, appenderci anche i simboli buddisti e la mezzaluna? Spieghino che quelle sono fedi rispettabilissime e lascino Cristo dov'è. Sa cosa diceva Nietzsche?»

Cosa?

«"Non so quale Dio, ma c'è in ogni uomo". Ed era un filosofo che aveva trascorso la vita a negare l'esistenza di un Padreterno».

Lei pubblica oggi un nuovo cd, "Angoli nel cielo", all'altezza dei suoi capolavori. Vi si avverte molto la presenza del trascendente. In una canzone chiede: "vorrei sapere chi è che muove il mondo e dov'è".

«In quel verso mi metto nei panni di chi Dio non l'ha ancora trovato. Il mio lo sento. Non necessariamente andando a Messa: lì a volte mi annoio. Dio mi parla quando mi affaccio nella mia terrazza per ore. Lo sento nei fischi del treno, nel vento che muove gli alberi della collina, nella neve che viene giù. Io sono un cristiano non radicale, ma assolutamente creativo. La Sua presenza mi arriva reale, non mistica. Si manifesta scopertamente nella mia anima. Altrimenti sarei come uno di quei dolcissimi cani che teniamo in casa».

 (…)

In cosa confidare?

«Nella gente, che non dà più deleghe in bianco ai politici. In questa società in costante mutazione i presunti leader saranno i primi a venire spazzati via dagli scossoni di una sottocultura che non conosce più etica. Gli scandali si susseguono a ritmo quotidiano: senza valori sociali forti, la nostra sarà una navigazione nella burrasca. Se poi ci tolgono anche i simboli più inattaccabili, rischieremo il naufragio».

Stefano Mannucci (2010)

 

Στην μνήμη την αιώνια του Λορέντζου Μαβίλη: ένα ποίημα, ένα (τετραμελές) βίντεο και μια σκακιστική μινιατούρα. Un secolo dalla morte eroica del Lorenzo Mavilis (1860-1912), grande patriota, poeta e scacchista.

“Περίμενα πολλές τιμές, από τούτον τον πόλεμο, αλλά όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου για την Ελλάδα μου”
Τα τελευταία του λόγια εκείνη την ένδοξη μέρα, 28 Νοεμβρίου 1912, εκατό χρόνια πρίν απο σήμερα, σε μάχη για την απελευθέρωσι των Ιωαννίνων από τους Τούρκους, στα βουνίσια μέρη του Δρίσκου, τότε που τον βρήκαν οι σφαίρες στο πρόσωπο…
Του 53άχρονου εθελοντή λοχαγού, που πιο πολύ κι από την ομορφιά της φύσης, την ποίησι και το σκάκι, αγάπησε την Πατρίδα…
Λορέντζου Μαβίλη, αιωνία η Μνήμη!! 

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ 1

Στην Πατρίδα

Πατρίδα, σὰν τὸν ἥλιο σου ἥλιος ἀλλοῦ δὲ λάμπει.                      1
Πῶς εἰς τὸ φῶς του λαχταροῦν ἡ θάλασσα κι οἱ κάμποι,
πῶς λουλουδίζουν τὰ βουνά, τὰ δάσ᾿, οἱ λαγκαδιὲς
στέρνοντάς του θυμίαμα μυριάδες μυρωδιές!
Ἀφρολογοῦν οἱ ρεματιὲς καὶ λαχταρίζ᾿ ἡ λίμνη,                             5
χίλιες πουλιῶν λαλιὲς ἠχοῦν, τῆς ὀμορφιᾶς του ὕμνοι,
σ᾿ ἄπειρ᾿ ἀστράφτουν χρώματα παντοῦ λογῆς λογῆς
τ᾿ ἀγέρα τὰ πετούμενα τὰ σερπετὰ τῆς γῆς.
Κι αὐτὸς σηκώνει τ᾿ ἀλαφρὰ τῆς καταχνιᾶς μαγνάδι,
κι ἡ κάθε στάλ᾿ ἀπὸ δροσιὰ γυαλίζει σὰν πετράδι,                       10
κάθε ἀχτίδα του σκορπᾶ μὲ τὴν ἀναλαμπὴ
χαρά, ζωὴ καὶ δύναμη κι ἐλπίδα ὅπου κι ἂν μπεῖ

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ 2

Φαντάζεις σὰν τὸν ἥλιο σου κι ἐσύ, καλὴ πατρίδα,
καὶ μάγια σὰν τά μάγια σου στὸν κόσμο ἀλλοῦ δὲν εἶδα.
Ἡ γῆ σου εἶναι παράδεισος, κι αἰώνια γαλανὸς     15
γύρω σου καθρεφτίζεται στὸ πέλαγ᾿ ὁ οὐρανός.
Κι οἱ νύχτες σου μὲ τ᾿ ἄστρα τους, μὲ τὴ γαλάζια πάστρα,
μὲ τ᾿ ἀηδονολαλήματα, τρεμάμενα σὰν τ᾿ ἄστρα,
μὲ τὸ φεγγάρι ποὺ περνᾶ, σὰν τ᾿ ὄνειρο εὐτυχίας
στὴ μέση τῆς ἀπέραντης οὐράνιας ἡσυχίας.     20
Οἱ νύχτες σου δροσοβολοῦν χιλιόπλουμα λουλούδια
καὶ στῶν παιδιῶν σου τὶς καρδιὲς ἀμάραντα τραγούδια,
σταλάζουνε στὰ σπλάγχνα τους θεράπειο λησμονιᾶς,
ἐλευτεριᾶς ἀγάλλιαση καὶ μίσος τυραννιᾶς.

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ 3

Μάγεμ᾿ ἀσημούφαντο, φῶς μαργαριταρένιο,                                  25
λιώνονται σ᾿ ἕνα χάραμα ξανθό, μαλαματένιο.
Γιομάτος μόσχους καὶ δροσιὲς ὁ Ζέφυρος τερπνᾶ
μέσ᾿ ἀπ᾿ ἀγάπης φαντασιὲς τὰ πλάσματα ξυπνᾶ.
Κι ἀνάμεσα στὰ χρώματ᾿ ἀπὸ χίλια οὐράνια τόξα,
προβαίνει πάλ᾿ ὁ ἥλιος εἰς ὅλη του τὴ δόξα.                                   30
Καί, σὰν τοῦ μεγαλείου σου σύμβολο φωτεινό,
ἕως τὸ χρυσὸ βασίλεμα λάμπει στὸν οὐρανό.
Ἑλλάς, τὸ μεγαλεῖο σου βασίλεμα δὲν ἔχει,
καὶ δίχως γνέφια τοὺς καιροὺς ἡ δόξα σου διατρέχει.
Ὅσες φορὲς ὁ ἥλιος σου νὰ σὲ φωτίσει ἐρθεῖ,                                 35
θὲ νὰ σὲ βρεῖ πεντάμορφη, στεφανωμένη ὀρθή.

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ 4


Μια σκακιστική του παρτίδα, μινιατούρα:

Μαβίλης - Γκαίρινγκ
(Ρέγκενμπουργκ. 9.8.1890)

1. f4 e6 2. e3 d5 3. Nf3 Nf6 4. b3 Be7 5. Bb2 c5 6. Be2 Nc6 7. O-O O-O 8. Qe1 Qc7 9. Nc3 a6 10. Nd1 Bd7 11. Nf2 Ne8 12. Ng4 Nd6 13. Qg3 Nf5?? 14. Nh6+!
1-0
 Mavilis - Goering

Play chess online