Προηγείται ένα συμπλήρωμα για τα ιστορικά ρεκόρ των σιμουλτανέ.
Θυμίζουμε το αποτέλεσμα του υπογράφοντος στην Αρτάκη (Όχι, δεν ήταν τελικά …ό,τι χειρότερο): 16 Νίκες, 8 Ισοπαλίες (οι περισσότερες από σκοπιμότητα χρόνου ή και τιμητικές) και 1 Ήττα (από τον Γιάννη Ανέστη).
.............................................
A.
Οι χειρότερες επιδόσεις («ρεκόρ») σε Simultane:
Από την μια, κατά το 1910 ο Αυστριακός μαίτρ Γιόζεφ Κράιτσικ (Josef Krejcik ) σε σιμουλτανέ εναντίον 25 αντιπάλων στο Λίντς (Linz ) έχασε όλες τις παρτίδες*!
Από την άλλη ο ΔΜ Ρόμπερτ Wade το 1951 σε σιμουλτανέ στην Μόσχα εναντίον 30 μαθητών (“none of them over 14 years old”: CHERNEV, “Wonders…”, 252), «κατάφερε» μετά από 7 ώρες παιξίματος να χάσει 20 παρτίδες και να πάρει 10 ισοπαλίες!!
Κλείνοντας επι του παρόντος το θέμα, να υπογραμμίσουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να αποφανθή κάποιος με απόλυτο τρόπο επί της αξίας των επιδόσεων των Μαίτρ στα κατά τόπους και ανα τον χρόνο Σιμουλτανέ. Υπ’ αυτήν την έννοια όλα τα ρεκόρ σ’ αυτόν τον τομέα του Σκακιού έχουν αξία λίγο-πολύ σχετική.
B.
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΣΙΜΟΥΛΤΑΝΕ
Άρθρο 1. Ο Μαίτρ στο σιμουλτανέ
παίζει με τα λευκά. (Μπορεί όμως να πάρει
και μαύρους πεσσούς κατόπιν συμφωνίας).
Άρθρο 2. Ο παίκτης (κάθε
σκακιστής που λαμβάνει μέρος σε σιμουλτανέ) πρέπει να εκτελεί την κίνησί του μόνο
όταν ο Μαίτρ έλθη μπροστά στην σκακιέρα του. Ακόμα κι αν ο παίκτης έχει σκεφθή
κι αποφασίση τι θα παίξη, οφείλει να περιμένει να έλθη ο Μαίτρ στο τραπέζι του
και μόνο τότε, μπροστά του, να εκτελέση την κίνησί του.
Άρθρο 3. Αν ο παίκτης δεν εκτελεί
την κίνησι όταν ο Μαίτρ είναι μπροστά στην σκακιέρα του, ο Μαίτρ μπορεί να κατοχυρώση
την παρτίδα ως κερδισμένη.
Άρθρο 4.Κατα περίστασι, ο παίκτης
μπορεί εφόσον ο Μαίτρ είναι ακόμα μπροστά στην σκακιέρα του να πραγματοποιήση μία
ή και περισσότερες διαδοχικές κινήσεις, με την προϋπόθεσι ότι απαντά αμέσως στις
κινήσεις του Μαίτρ.
Άρθρο 5. Κατ’ εξαίρεσιν ο παίκτης
μπορεί να αναβάλη την εκτέλεσι της κίνησής του για τον επόμενο γύρο μόνον όμως κατόπιν
προηγούμενης αποδοχής από τον Μαίτρ.
Άρθρο 6. Όταν ο Μαίτρ είναι
αποσχολημένος στις άλλες σκακιέρες, ο παίκτης δεν μπορεί να ακουμπήση ή να κινήση
τους πεσσούς της σκακιέρας του.
Άρθρο 7. Ο παίκτης δεν μπορεί
να αποσύρη ή να τροποποιήση την κίνησι που εκτέλεσε. Για τον Μαίτρ που κάνει
την εκδήλωσι, αντιθέτως, μια κίνησι δεν θεωρείται οριστικά παιγμένη ει μη μόνον
όταν ο Μαίτρ έχει απομακρυνθή από την δεδομένη σκακιέρα και έχει παίξη κίνησι
στην επόμενη σκακιέρα.
Άρθρο 8. Είναι ενδεδειγμένο ο
παίκτης να καταγράφει τις κινήσεις της παρτίδας σε κατάλληλο φύλλο.
Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης
Σ.Σ. Όπως προείπαμε αυτά τα «άρθρα»
είναι εθιμικοί κανονισμοί που ισχύουν πάντως διεθνώς. Βλ. B. Kazic,“Chess Competitor's
Handbook” , ed. Batsford, London 1980)
Εδικά για το τυφλό παίζιμο «μπλάϊντ»
μπορεί κανείς να συμβουλευθή το «Blindfold Chess», by Eliot Hearst and John Knott,
McFarland & Company 2009 (και συγκεκριμένα στο 2ο Παράρτημα στο «Proposed Rules for Serious Simultaneous Blindfold
Displays»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου