Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Στην γιορτή της Γυναίκας ένας αγγελικός ύμνος, ένα τραγούδι κι ένα (συγκλονιστικό) ποίημα. Sulla Festa della Donna; due pezzi musicali e una poesia...

On the "International Women's Day ", March 8, 3 tokens...
Πράγματι, κάποιοι είμαστε αμετακίνητα καχύποπτοι απέναντι σε άνωθεν εντολές και υποδείξεις απανταχού παγκοσμιοποιητών. Και οι καινοφανείς γιορτασμοί με τις ονομασίες «Διεθνείς» ή «Παγκόσμιες Ημέρες» δεν μας φαίνονται ούτε απαραίτητοι, ούτε βέβαια αθώοι.
Περισσότερο απο αφορμή για ενημέρωσι και καμπάνια πληροφόρησης ή ευκαιρία ευαισθητοποίησης, εμάς συχνά μας φαίνονται ασκήσεις υποταγής και καθοδήγησης των μαζών, που εκπονούν κάποιοι γραφειοκράτες του ΟΗΕ ως διεθνιστική προπαγάνδα για λογαριασμό κάποιων αθέατων.

Όμως το θέμα της σημερινής «γιορτής» δεν μπορεί να μας αφήσει και παντελώς ασυγκίνητους. Ας αφορμηθούμε, λοιπόν, από την ημερομηνία και, ρίχνοντας νερό στο κρασί μας, ας αφιερώσουμε κι εμείς την σημερινή ανάρτησί μας στην Γυναίκα. Με τον δικό μας, εννοείται, τρόπο.

Α. Στην ευλογημένη «εν γυναιξί»
Ο αγγελικός ύμνος είναι το δοξαστικό «Χαίρε, Μαρία» στην γλώσσα των Λατίνων.
Ave Maria
Gratia plena
Dominus tecum
Benedicta tu in mulieribus
Et benedictus fructus ventris
Tui, Jesus…

Το μουσικό κομμάτι είναι ενός αγαπημένου μας ξένου (αλλά ...ομόδοξου!) συγκροτήματος ελάχιστα γνωστού, τους Origen, για τους οποίους θέλουμε να επανέλθουμε.
Origen - Ave Maria XXI Century


Β. Στην γυναικεία χάρι.
Ένα τραγούδι από ένα γυναικείο συγκρότημα.
Celtic Woman - A New Journey - You Raise Me Up


Γ. Στην γυναίκα κόρη, σύντροφο, μάνα…
Ένα συγκινητικό ποίημα, όλο ανθρωπιά.
Ζητώντας την κατανόησί σας, το παραθέτουμε αμετάφραστο, μέχρι νεωτέρας. Τυχεροί οι αγγλομαθείς!

ΣΗΜΕΙΩΣΙ:
Η Κέιτ, η στιχουργός του ποιήματος, ήταν νοσηλευόμενη, ανίκανη να μιλήση, αλλά κάπου κάπου την έβλεπαν να γράφει. Μετά τον θάνατό της, αδειάσανε το ντουλάπι της στο νοσοκομείο και βρέθηκε αυτό το ποίημα:

Kate
[A poem about humanity]

What do you see nurses
What do you see?
Are you thinking
when you are looking at me
A crabbit old woman
not very wise,
Uncertain of habit
with far-away eyes,
Who dribbles her food
and makes no reply,
When you say in a loud voice
'I do wish you'd try'
Who seems not to notice
the things that you do,
And forever is losing
a stocking or shoe,
Who unresisting or not
lets you do as you will
with bathing and feeding
the long day to fill,
Is that what you're thinking
is that what you see?
Then open your eyes nurse
You're not looking at me.

I'll tell you who I am
as I sit here so still,
As I use at your bidding
as I eat at your will.
I'm a small child of ten
with a father and mother,
Brothers and sisters who
love one another,
A young girl of sixteen
with wings on her feet,
Dreaming that soon now
a lover she'll meet:
A bride soon at twenty,
my heart gives a leap,
Remembering the vows
that I promised to keep:
At twenty-five now
I have young of my own
Who need me to build
a secure happy home.
A young woman of thirty
my young now grow fast,
Bound to each other
with ties that should last:
At forty my young ones
now grown will soon be gone,
But my man stays beside me
to see I don't mourn:
At fifty once more
babies play round my knee,
Again we know children
my loved one and me.
Dark days are upon me,
my husband is dead,
I look at the future
I shudder with dread,
For my young are all busy
rearing young of their own,
And I think of the years
and the love I have known;

I'm an old woman now
and nature is cruel,
'I' is her jest to make
old age look like a fool.
The body it crumbles,
grace and vigour depart,
There now is a stone
Where once I had a heart:
But inside this old carcase
a young girl still dwells,
And now and again
my battered hearth swells,
I remember the joys,
I remember the pain,
And I'm moving and living
life over again,
I think of the years
all too few - gone too fast,
And accept the stark fact
that nothing can last.
So open your eyes nurses,
Open and see,
Not a crabbit old woman,
look closer; see ME
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: