«Εις εαυτόν και ομότεχνον» (Ποίημα του Αλ. Σελλενίδη· με αφιέρωσι). “Versi per me stesso e per un collega” (poesia di Alexandros Sellenidis; come dedica)

Εις εαυτόν και ομότεχνον

                                                Στον συνάδελφο Λευκάδιο Ελμά

Θα μας φάει η Μοναξιά,

θα μας καταπιεί η Λήθη;

Ας βάλουμε απ(α)λά το κεράκι μας

με τ’ αναστάσιμο το φώς

στο άλικο μανουάλι της καρδιάς μας.

Κι όλοι μαζί και όλοι χώρια,

αφού φυλάξουμε τρεμουλιαστή την άγια φλόγα,

με τις παλάμες μας, τις πλάτες και τα στήθια,

μ’ αυτήν για αντίο να βάλουμε σφραγίδα

στο πολυφίλητο κατώφλι της οικίας

και στο μελάλευκο υπέρθυρο της οικουμένης·

μπάς και κρατήσουμε –έστω για λίγο- μακριά

το ερεβώδες Τέρας

το εξώγαμο, του Μηδενός και της Ανυπαρξίας!

(Κι αν δεν γεράσαμε προώρως,

πλήν όμως ωριμάσαμε ανεπαισθήτως, Θωμά, όπως κατάλαβες).

 

Αλέξανδρος Σελλενίδης

Χαλκίδα, 05.02.2020