Τρίτη 29 Μαΐου 2018

"Διπλό Χ" για την Άλωσι. Οκτάστιχο προγνωστικό στιχούργημα απο τον Σελλενίδη. "Doppio Haiku": una (piu una) composizione di Alessandro Sellenidis; per l' anniversario numero 565 dalla caduta di Costantinopoli.


Στην προφανή διάθεσι αφιέρωσης του διαχειριστού για την αποφράδα ημέρα, Τρίτη και 29 Μαΐου σήμερα, μια (περιττή;) διευκρίνισι επι του ακαταλήπτου τίτλου της επετειακής ανάρτησής μας:
"Διπλό Χι", απλώς διότι σε κάθε τετράστιχο του στιχουργήματος κρύβεται ένα ...χαϊκού.

Απο την άλλη, παιγνιωδώς θα διερωτηθή κάποιος, το "Διπλό Χί" ακούγεται κάπως σαν "Χί Δύο". Η Πρόγνωσι καλύπτεται με ...διπλή; Εκ του ασφαλούς; Στάνταρ δέν έχουμε;
--Υπάρχει και στάνταρ, απαντάει ο Σελλενίδης! Και μάλιστα ακλόνητο! Το εξής ένα (Χαϊκού):

ΑΠΟΦΡΑΣ 565 

Εγκαρτερείτε! 
Το λοιπόν, ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 
πάλι ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ!! 

Α.Σ.
......................................................


ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΠΑΡΘΕΝ (Ο ΝΑΟΣ)

Μάιο μήνα
(χειμέρια ταφόπλακα;)
στα στίφη τα βάρβαρα
η Πόλι "Εάλω".

Σπίθα σ' ασβόλη:
μια φλόγα ολόΛΑΜΠΡΗ
(έν Έαρ μελλούμενον)
θα φέρει κι άλλο!

Αλέξανδρος ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ
(Χαλκίδα, 29.05.2018)

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτός ο Σελλενίδης είναι δυσκολώτερος και από τον Ομηρον !!!

Δημήτριος Π.

ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ < ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ είπε...

Κατ' εξουσιοδότησιν Σελλενίδου, η απάντησις Δημητρίω:

Παρ΄όλο που πνευματικά είναι (ο Σ.) παραδομένος στο Φώς, κατα την όποια ποιητική του απόπειρα έκφρασης -παραδεχόμενος αδεξιότητά τινα ζηλοτύπου εραστού-- δέν ελκύεται τόσο απο το ανυπέρβλητο επικολυρικό μεγαλείο του Ομήρου, όσο γοητεύεται απο το αποφθεγματικό τού "σκοτεινού" Ηρακλείτου και συχνά απο παρεξηγήσιμες, ερμητικές και μάλλον ντεμοντέ τεχνοτροπίες, όπως ο σουρρεαλισμός. Μόττο του, ανομολόγητο κάποτε, το του Εφέσιου "Αρμονίη αφανής, φανερής κρείττων".
Όσο για τα στιχουργήματα-μινιατούρες, ή μάλλον αυτά τα ποιήματα-μπονσάι, τα χαϊκού, αντί άλλων φιλολογικών σχολίων, σου αφιερώνει το παρακάτω στιχάκι:

ΜΟΝΟΧΟΡΔΟ
Κουντρίζοντας χάη, κουρντίζονται άηχα άγχη.
ΑΛ. ΣΕΛΛΕΝΙΔΗΣ
(31.05.2018)

...................
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Κουντρίζω = κουτουλάω, κτυπώ με το κεφάλι μου
2. Ο στίχος διαβάζεται και ως δεκαπεντασύλλαβος μεσοτονικός/αμφίβραχυς (υ_υ).
3. Εμπεριέχεται
α. Πλόύσια (έως κορεσμού) παρήχησις.
β. "Κρυπτόλεξον": η λ. Χαϊκού (hai-ku)

Ανώνυμος είπε...

Τις εστιν ο "σκοτεινός" Ηράκλειτος ? και τις ο Εφέσιος ?. Η είναι ο ίδιος ?
Δημήτριος Π.

Unknown είπε...

Ακριβώς. Ένας και ο αυτός!

Ανώνυμος είπε...

Ηράκλειτος ??? ο "τα πάντα ρεί" ???,
Ούτος εστί ο "σκοτεινός" ποιητής ?
Δημήτριος Π.

ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ < ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ είπε...

Αυτός, για τον οποίο όχι μόνο έχουμε γράψει αποσπασματικά (ου μην αλλά δυναμικά) στο ιστολόγιο,
(βλ. :
http://neospalamedes.blogspot.com/search/label/%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%82 ),

αλλά --μετά την προτρεπτική, όπως εκλαμβάνουμε, παρέμβασί σου, Δημήτριε-- θα εξαναγκασθούμε να ...ξαναγράψουμε!!

Εν ευθέτω χρόνω. Και επι τη ευκαιρία --μέχρι την υπεσχημένη εξόφλησι για νέα, προσεχώς, ανάρτησι περί αυτού του προσωκρατικού φιλοσόφου και ως εκ τούτου αρχαϊκού-- λάβε σχετικώς, σαν έναντι, ένα ακόμη ανέκδοτο σελλενίδειο...χαϊκού!

Β 52
Ο Χρόνος μικρό
Ρηγόπουλο που παίζει
αιώνια πεσσούς!

Α.Σ. (2018)

[Για την έμμετρη αυτή νεοελληνική απόδοσι του σχετικού ηρακλείτειου αποσπάσματος υπ. αρ. 52, ο ίδιος χαϊκοπλόκος, ο Αλέξανδρος Σελλενίδης, μας έστειλε, προαιρετικώς, και τον εξής ...υπότιτλο:
Ο ΑΝΑΞ ΠΑΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΣΣΟΙ ]