«Ένα συρραφέν ποίημα»: μια πρώτη μετάφρασι σε ένα ποίημα του Σέημους Χήνυ. “A Found Poem”; my first attempt to translate a religious poem by Seamous Heaney (1939-2013). Traducendo una poesia del premio Nobel irlandese S. Heaney

Το πρωτότυπο:

A Found Poem

    Like everybody else, I bowed my head

    during the consecration of the bread and wine,

    lifted my eyes to the raised host and raised chalice,

    believed (whatever it means) that a change occurred.

    I went to the altar rails and received the mystery

    on my tongue, returned to my place, shut my eyes fast, made

    an act of thanksgiving, opened my eyes and felt

    time starting up again.

    There was never a scene

    when I had it out with myself or with an other.

    The loss of faith occurred off stage. Yet I cannot

    disrespect words like ‘thanksgiving’ or ‘host’

    or even ‘communion wafer.’ They have an undying

    pallor and draw, like well water far down.

–        Seamus Heaney (2005)

Η μετάφρασί μου:

Ένα συρραφέν ποίημα

Όπως και όλοι οι άλλοι, έσκυψα το κεφάλι 
κατά τον καθαγιασμό του άρτου και του οίνου, 
ανασήκωσα το βλέμμα μου προς την υψωμένη κοινωνιά και το προτεταμένο δισκοπότηρο, πιστεύοντας (ό, τι αυτό σημαίνει) ότι μια αλλαγή συνέβη. 
Πήγα στις άκρες της άγιας τράπεζας και έλαβα το μυστήριο 
στη γλώσσα μου, επέστρεψα στη θέσι μου, έκλεισα γρήγορα τα μάτια, έκανα 
μια πράξι ευχαριστίας, άνοιξα τα μάτια μου και αισθάνθηκα 
ο χρόνος να αρχίζει ξανά. 
Δεν υπήρξε ποτέ μια σκηνή 
όταν τα είχα βάλει και τα βρεί με τον εαυτό μου ή με κάποιον άλλο. 
Η απώλεια της πίστης συνέβη εκτός σκηνής. Εν τούτοις, δεν μπορώ 
να απαξιώσω λέξεις, όπως «ευχαριστία» ή «όστια» 
ή ακόμα και «θεία κοινωνία». Έχουνε μια απέθαντη
ασπράδα και τραβάνε, όπως και το νερό του πηγαδιού πολύ κάτω. 

( Seamus Heaney, 2005)
Μετάφρασι: Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης