Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

«Τί Τραπεζικό Σύστημα θέλουμε;»: Άρθρο παρέμβαση του Γ. Μητροπέτρου για τις Τράπεζες. “Che tipo di sistema bancario vogliamo?”; collaborazione di G.Mitropetros


ΤΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΕΛΟΥΜΕ;

(Σκέψεις για δημιουργία μίας Πανελλήνιας Συνεταιριστικής Τράπεζας)

Μετά την απορρόφηση του υγιούς ενεργητικού της ΑΤΕ από την Τράπεζα Πειραιώς και τις επερχόμενες αλλαγές σε όλο το τραπεζικό περιβάλλον, με την δημιουργία τεσσάρων ή λιγότερων τραπεζών, πρέπει να γνωρίζουμε προς τα πού πάει το όλο σύστημα.
Πρέπει, να δούμε δηλαδή, ποια είναι η μετοχική σύνθεση αυτών των νέων τραπεζών, όπου, από μια μικρή ματιά βλέπομε, πως είναι ένας κυκεώνας από υπόγειες διαδρομές ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους «επενδυτές» από θεσμικούς , offshore,επενδυτικά funds κ.λ.π. 
Όλοι αυτοί είναι, που προτεραιότητα τους έχουν τα χρηματοοικονομικά κερδοσκοπικά  παιχνίδια.
Βρίσκεις σε όλες τις μετοχικές συνθέσεις που διαχέονται σε όλες αυτές τις τράπεζες, κάθε καρυδιάς καρύδι, επώνυμους αλλά και ανώνυμους, θεσμικούς και μη επενδυτές.
Είναι έτσι διαμορφωμένη η μετοχική τους σύνθεση, που φωνάζει, ότι αυτές δεν είναι τράπεζες στην υπηρεσία και την προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας και για την χρηματοδότηση υγιών επενδυτικών πρωτοβουλιών, αλλά μόνο για κερδοσκοπία και τζόγο, σε βάρος των καταθετών και τη συμμετοχή τους στο γενικό ξεπούλημα της χώρας, μέσω του «πλυντηρίου» του μαύρου πολιτικού και αθέμιτου χρήματος.
Αυτές οι τράπεζες έχουν επιλεγεί από την τρόικα, ως ευέλικτες στο συνολικό παιχνίδι της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας.
Έτσι, με την Τραπεζική συρρίκνωση, δημιουργείτε ένα κερδοσκοπικό «καρτέλ» από το οποίο η υγιής οικονομία, ο καταθέτης και ο λαός δεν μπορεί να περιμένει τίποτα.
Ένα τραπεζικό καρτέλ που απολαμβάνει την προστασία αλλά και την προνομιακή μεταχείριση όλων με συνεχείς ανακεφαλαιοποιήσεις και χρηματικές στηρίξεις από το πόνο και το αίμα των Ελλήνων πολιτών.
Μέσα σε αυτό τον οικονομικό καμβά, εντάσσεται και η μεταβίβαση του υγιούς τμήματος της ΑΤΕ στην  Πειραιώς, στην Τράπεζα αυτή που ελέγχεται για παιχνίδια χορηγήσεων σε πλήθος εταιρειών συμφερόντων μελών του Δ.Σ.!
Αυτό δε, που λένε οι τραπεζίτες, αλλά και η κυβερνητική τρόικα, ότι δήθεν οι τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίηση δεν είναι ιδιωτικές, είναι μπαρούφα ολκής.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που είναι ο βασικός μέτοχος μετά την ανακεφαλαιοποίηση δεν είναι του Ελληνικού δημοσίου αλλά είναι ένας μηχανισμός της Τρόικας.
Το Τ.Χ.Σ. λαμβάνει, με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, κοινές μετοχές οι οποίες δεν είναι μετά ψήφου, δεν μπορούν να διαπραγματευτούν στην  αγορά, ούτε εισπράττουν μέρισμα από τα τυχόν θετικά αποτελέσματα της τράπεζας.
Είναι δηλαδή, συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών «δήθεν», χωρίς πρακτική ουσία.
Το ιδιοκτησιακό καθεστώς δεν αλλάζει, ούτε το μάνατζμεντ, ούτε ποιος παίρνει τις αποφάσεις για την χρήση των κεφαλαίων που τους δίδονται κάθε τόσο από τις θυσίες του Έλληνα φορολογούμενου.


Εύλογα μπαίνει το ερώτημα.
Τι είδους τραπεζικό σύστημα θέλει η χώρα μας, σε αυτή την οικονομική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα;
Θέλει τράπεζες καθαρά εμπορικές και κερδοσκοπικές;
ή τράπεζες με αναπτυξιακές επιλογές;
οι οποίες να μπορούν να χρηματοδοτούν συγκεκριμένους κλάδους και στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, με στόχο την αύξηση της απασχόλησης αλλά και των εισοδημάτων των εργαζομένων;
Σίγουρα θέλουμε τράπεζες που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη και όχι τράπεζες τζόγου και κερδοσκοπίας.
Αυτό πρέπει να είναι το διαρκές αίτημα αλλά και η διεκδίκηση τόσο των εργαζομένων όσο και των κοινωνικών φορέων της υγιούς επιχειρηματικότητας και της παραγωγής.
Χρειαζόμαστε τράπεζες (ή τράπεζα) που να πληρούν μερικά βασικά κριτήρια:
  • Να έχουν καθαρό και Ελληνικό μετοχικό κεφάλαιο.
  • Να διέπονται από καθεστώς δημόσιας διαφάνειας και ελέγχου.
  • Να επικεντρωθούν στην χρηματοδότηση τόσο του αγροτικού τομέα, όσο και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
  • Να λειτουργούν καθαρά αναπτυξιακά, να καθοδηγούν και να συμβουλεύουν τον δημιουργικό αγρότη και επιχειρηματία.
  • Να είναι κοντά στο παλμό της περιφέρειας και να αγκαλιάζουν νέες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και δράσεις.
Όλα τα παραπάνω μπορούν να τα επιτελέσουν οι Συνεταιριστικές Τράπεζες, όταν όλες μαζί ενωθούν σε μία Ελληνική Συνεταιριστική Τράπεζα, που θα καλύψει και το κενό της ΑΤΕ και θα συμβάλλει αποτελεσματικά στο ζωντάνεμα της υπαίθρου, τόσο στον αγροτικό όσο και στην στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης.
Είναι, πιστεύω, η ώρα για μεγάλες και τολμηρές αποφάσεις από όλες τις Συνεταιριστικές Τράπεζες της χώρας και με άμεση ανοιχτή πρόσκληση- πρωτοβουλία της δικής μας, Ευβοϊκής Πίστης.
Άμεση συνένωση-συγχώνευση των τοπικών Συνεταιριστικών δυνάμεων και κεφαλαίων, κάτω από ενιαία διοίκηση και σε κάθε Νομό διοικούσας τοπικής επιτροπής, που θα έχει την εποπτεία του Νομού αρμοδιότητάς της.
Οι νέες διοικήσεις, πρέπει να είναι απομακρυσμένες από λογικές και πρακτικές ρουσφετολογικές και «εξυπηρέτησης» ημετέρων, ώστε απρόσκοπτα ο υπηρεσιακός μηχανισμός να λειτουργεί καθαρά και με τα κριτήρια που θα επιβάλλουν οι κάθε φορά συνθήκες.
Αυτό πρέπει να είναι το αίτημα όλων των τοπικών κοινωνιών, των εργαζομένων, των Επιμελητηρίων, των επιστημονικών φορέων και τοπικής αυτοδιοίκησης κάθε βαθμού.
Τα όποια κεφάλαια υπάρχουν ακόμα, αντί να χρησιμοποιούνται από τα «καρτέλ» των  εμπορικών και ελεγχόμενων τραπεζών για…άλλα παιχνίδια, και να καταδυναστεύουν τους πολίτες-δανειολήπτες, πρέπει να συγκεντρωθούν στις Συνεταιριστικές τράπεζές μας, που τελικά θα πιάσουν τόπο στο… τόπο τους.! 

Χαλκίδα 21/8/2012

Γιώργος Δ. Μητροπέτρος
Οικονομολόγος
Πρόεδρος ΕΠΚΑ-ΣΤΕ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ φίλε Γιώργο,
το 1999 οι επενδυτές στο χρηματιστηριο δεν ήταν μόνο ο Σόρος και οι παρόμοιοι ήταν και η γιαγιά με τη συνταξούλα ,ο μηχανικός αυτοκινητων ,Ολοι μα όλοι θέλουν να κερδίσουν άνετα και ξεκούραστα .Αυτό που γράφεις μου φαίνεται ουτοπικό δεδομένης της απληστίας του ανθρωπίνου είδους .