Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

«Έχω τα πάντα...»: ένα ενδιαφέρον, αλλά και κάπως ουτοπικό κείμενο από την «Ραμνουσία». Testo di “Ramnousia”; richiamo all’ autosufficienza ...

Αναδημοσιεύουμε απόψε ένα κείμενο που με ευχαρίστησι ελάβαμε εχθές (με ηλ.ταχυ και με την προτροπή: «για ανάρτηση») από το φιλικό ιστολόγιο της μαχητικής Ραμνουσίας. Το περιεχόμενο (μια φιλόδοξη πρότασι για αυτάρκεια και ανεξαρτησία από το χρήμα και τους εξουσιαστές) είναι πολύ ενδιαφέρον μέσα στην ειρηνική επαναστατικότητά του, αν και σήμερα φαντάζει λίγο ουτοπικό …

Testo di “Ramnousia” dal titolo "Ho tutto..."; E' un richiamo all’ autosufficienza e la frugalita’: L' eroica alternativa della lotta individuale contro il denaro.


Έχω τα πάντα... και θέλω όλοι να έχουν αυτά που έχω εγώ...

Εμείς είμαστε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο..


Δεν έχω μεγάλο σπίτι...
Δεν έχω μεγάλο αμάξι...
Δεν έχω καθόλ
ου λεφτά...



Για κάποιους έχω "λίγα"...

Έχω όμως μία υπέροχη σύντροφο (όχι σύζυγο με την έννοια που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται), και δύο υπέροχα υγιή (και ζωηρά) παιδιά...

Έχω όμως δικό μου ρεύμα(Φ/Β)...

Έχω παραδοσιακό ξύλινο φούρνο το οποίο τον επιδιόρθωσα λίαν προσφάτως και στον οποίο τα φαγητά αποκτούν "άλλη" γεύση...

Έχω δικό μου αγρόκηπο...

Έχω δικά μου οπωροφόρα δέντρα...

Έχω ένα μικρό πέτρινο τζάκι, γύρω από το οποίο μαζευόμαστε το χειμώνα να πιούμε ένα ποτηράκι κρασί και να μοιραστούμε τις σκέψεις μας με φίλους...

Έχω δικά μου ξύλα...

Έχω έναν μεγάλο στάβλο που χωράει πολλά οικόσιτα...

Αγόρασα κοτοπουλάκια... Σειρά έχουν λίγες πάπιες, καμιά γαλοπούλα, αλλά η μεγάλη μου (και κυριολεκτικά μεγάλη) επιθυμία είναι μία αγελάδα...

Σε λίγο ελπίζω να έχω δικό μου νερό (πηγάδι)...

Έχω καλή διάθεση...

Θα 'θελα να μην πεινούσε κανένα παιδάκι στον κόσμο... Κι ας είχε αυτά τα "λίγα" που έχω εγώ...

Αλλά όσο υπάρχουν τα χρήματα, η τελευταία μου επιθυμία μάλλον δεν θα πραγματοποιηθεί...

Εκτός και αν όλοι μας, γίνουμε η "αλλαγή" που θέλουμε να δούμε στους άλλους...

Για αρχή, ας σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τα "χρήματα" που αυτοί τυπώνουν, αν δεν είναι απόλυτα αναγκαίο... Και στην πορεία, θα διαπιστώσουμε ότι τελικά δεν χρειάζεται να τα χρησιμοποιούμε...

Δεν ήταν, δεν είναι, ούτε πρόκειται να γίνουν ποτέ ένας "φυσικός πόρος", απαραίτητος για την ζωή μας...

Είναι απλά το ύψιστο μέσο χειραγώγησης...
Οι "αλυσίδες" της αόρατης σκλαβιάς μας...






Δεν υπάρχουν σχόλια: