Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

«Χαζομάρες» τα νέα μέτρα για τον ΦΠΑ και αλλοπρόσαλλη η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης (γράφει ο Γ. Μητροπέτρος)

Dura critica sulle nuove misure economiche del governo (da Giorgio Mitropetros)

«ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ» με… ΦΑΝΦΑΡΕΣ!

Έχει χαθεί η μπάλα, δεν εξηγείται αλλιώς η αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης η οποία εκφράζεται από τον Υπουργό Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλο.
Τι «χαζομάρες» είναι αυτές για εφαρμογή του ΦΠΑ της εστίασης σε 23% όταν κάθεσαι, και σε 13% όταν το αγοράζεις "πακέτο";
Ή το άλλο, στους τουρίστες με το …«βραχιολάκι» το ΦΠΑ θα είναι στο 13% και αν βγουν από το ξενοδοχείο και πάνε στην ταβέρνα θα είναι 23%.
Καραγκιοζιλίκια, για να ασχολείται ο κόσμος με αυτά και να χάνεται η ουσία: Δηλαδή, ότι η αγορά έχει στερέψει από ρευστότητα και οι πολίτες δεινοπαθούν να τα βγάλουν πέρα.
Άλλο και τούτο, που είπε χθες, ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός.
Εξετάζεται λέει, η μείωση του ΦΠΑ από 23% στο 20% και από 13% στο 10%. Από την μια, δεν γνωρίζουμε πώς θα εφαρμοστεί από 1/9/2011 ο αυξημένος συντελεστής στην εστίαση, και από την άλλη μιλάνε και για μείωση.
Ξέρετε, τα θέματα της οικονομίας είναι πολύ πιο σοβαρά, από το όπως εσείς τα χειρίζεστε. Δεν είναι δυνατόν, οι οικονομικοί όροι και η φορολογική πολιτική να διανθίζεται από ωραία λόγια, που στο τέλος είναι « φανφάρες», τύπου «μαύρα κοράκια, άσπρα κοράκια».

Η αγορά δεν αντέχει άλλους φόρους για τους τοκογλύφους.
Είναι παλλαϊκό το αίτημα και η διαπίστωση.
Χρειάζεται δικαιοσύνη , ισονομία και καθαρούς όρους.
Χρειάζεται μείωση των φορολογικών συντελεστών και να πληρώσουν όλοι!
Πού είναι η εφαρμογή των διατάξεων του πρόσφατου Φορολογικού νόμου, ότι δηλαδή, όποιος επιτηδευματίας συλλαμβάνεται για φορολογικές παραβάσεις δύο φορές στο ίδιο χρόνο, του σφραγίζεται η επαγγελματική στέγη για ένα μήνα και αν είναι υπότροπος του την κλείνετε για πάντα;
Με ποίων εντολή, αυτή η διάταξη έχει ατονήσει, σε βαθμό που να θεωρείται πλέον ως ανενεργή; Πού είναι τα τηλεοπτικά συνεργεία των «μπουκωμένων» αθηναϊκών Μ.Μ.Ε. που κάλυπταν το σφράγισμα κάποιων νυχτερινών κέντρων;
Μήπως η διάταξη θα έπιανε και κάποιους που λειτουργούν υπό το φως του Ηλίου; Μήπως, τελικά, δεν χρειάζονται κάθε φορά βαρύγδουπα «Νέα φορολογικά νομοσχέδια», αλλά εφαρμογή των κανόνων που υπάρχουν στα ήδη ισχύοντα;
Σχεδιάζεται ακόμα η εφαρμογή αντικειμενικών κριτηρίων για τους επιτηδευματίες! Είναι η πιο καθαρή αποδοχή της αποτυχίας της φορολογικής πολιτικής, με το να επαναφέρεται ένα σύστημα που βασίζεται στην υπόθεση και στο «τεκμαίρεται». Σήμερα, με τόσα τεχνικά μέσα, με διασταυρώσεις, με ηλεκτρονικά συστήματα, με ελεγκτικούς μηχανισμούς, με αυστηρή νομοθεσία για τους παρανομούντες - η οποία όμως θα πρέπει και να εφαρμόζεται. Σήμερα με όλα αυτά, θα φθάσουμε στο σημείο να λέμε στον επαγγελματία ότι έχεις τα τάδε ακαθάριστα έσοδα, επειδή έχεις εργαζόμενο και η επαγγελματική σου στέγη είναι τόσα τετραγωνικά μέτρα;
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά.!
Τι θέλετε επιτέλους να κάνετε στη Ελληνική οικονομία και στην Μικρομεσαία επιχείρηση;
Να φέρετε επιπλέον ανεργία και άνισους όρους ανταγωνισμού;
Πιστεύω, πως το χρησιμότερο που μπορείτε να κάνετε, είναι να λέτε λιγότερα, να ακούτε περισσότερο και να ασκείτε δικαιότερη οικονομική πολιτική υπέρ του λαού και του μέλλοντος της Χώρας.
Προτάσσοντας, ενίοτε και ένα μεγάλο ΟΧΙ προς τας… εντολάς.!

Χαλκίδα 23/8/2011
Γιώργος Μητροπέτρος
Οικονομολόγος
Πρόεδρος ΕΠΚΑ-ΣΤΕ

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Αναλύοντας μια τυχερή παρτίδα μου στο Διαδίκτυο. Analizzando una mia partita al Gameknot. A lucky chessgame of mine, recently on Gameknot

Ένα από τα στοιχεία που διακρίνουν τον καλό σκακιστή από τον ερασιτέχνη είναι η σωστή εκτίμησι της θέσης και η ακρίβεια στο μέτρημα κατά την εκτέλεσι των συνδυασμών.
Σε πρόσφατη παρτίδα στον "Παιχνιδοκόμβο", ο υπογράφων διαχειριστής του Ν. Παλαμήδη απέδειξε ή μάλλον επιβεβαίωσε ότι δεν έχει καταφέρη να ξεπεράσει τις παιδικές ασθένειες της βιασύνης και του παρορμητισμού.


«Αν έχεις τύχη διάβαινε»
Λευκά : "jdgarv" (ΗΠΑ) Μαύρα sides688 (Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης)
Gameknot ("80th GK tournament"), Αύγουστος 2011

1. δ4, ε6 2.ε3, Ιζ6 3.Ιζ3, β6 4.Ιδ2, Αβ7 5.Αε2, γ5
Η συνέχεια που διαλέγω έχει στην (ελεύθερη) Βάση δεδομένων του Παιχνιδοκόμβου τα εξής στατιστικά: Νίκη για τα Λευκά 60%, Μαύρα 20% και ισοπαλία 20%
(Μέσος Όρος δυναμικότητας παικτών: 1839), αλλά καί το δείγμα (5 παρτίδες) είναι μικρό και –ως γνωστόν- όλα είναι σχετικά. Άλλωστε, η Στατιστική μπορεί να είναι και επιστήμη του ψεύδους.
6.δxγ5 Η άλλη γνωστή συνέχεια για τα Λευκά είναι 6.γ3, Αε7 7.0-0, 0-0 8.Βγ2 ~
6.., Αxγ5 Η DataBase μου έδειχνε την συνέχεια 6…, αχγ5 της παρτιδας theinnergame (1638) vs. laskar (1826) που έληξε ισόπαλη σε 24 κινήσεις.
7.α3, α5 8.β3, Ιγ6 9.Αβ2, δ5 10.γ3 Και στο 10.γ4 πάλι 0-0 θα έπαιζα.
10…, 0-0 11. 0-0, ε5 Με απασχόλησε και το 11…, Βγ7, αλλά προτίμησα κάτι πιο ενεργητικό.
12.β4, Αδ6 13.γ4, ε4 Το άνοιγμα τελειώνει και τα Μαύρα έχουν την μια μικρή πρωτοβουλία.
Όμως με 13…, αχβ4 14.αχβ4 και τώρα 14…, ε4 και ειδικά την συνέχεια:15.Ιη5, Ιχβ4 16. ΠχΠα8, Βχα8 17. γχδ5, Ιχδ5 τα Μαύρα έχουν πλεονέκτημα. Π.χ. 18. Ββ1, Πε8 (αν τα Λευκά πάρουν το πιόνι ε4 αμέσως με 18.Ιχε4, τότε 18…, Ιχδ4 19.Ιχδ4 και ο Μαύρος με θυσία του Αδ6 στο η2 παίρνει πίσω το πιόνι παλι με πλεονέκτημα: 19…, Αχθ2+!, 20.Ρχθ2, Βθ4+ 21.Ρη1, Βχε4 =/+) 19.Αβ5, Πε7=/+ (καλα, δεν μιλάμε για το λαίμαργο 19. Ιηχε4?, Ιχε4 20.Ιχε4, Ιχε3! -+ )
14.Ιδ4 Πρόκειται μάλλον για ανακρίβεια
Καλύτερα 14.Ιη5 με άρωμα ισοπαλίας (βλ. την παρτίδα στον game player παρακάτω)
14…, αxβ4 15.Ιxγ6 Αν αμέσως 15.αχβ4 τότε: 15…,Αχβ4 16.Πχα8, ΑχΠδ8 17.γχδ5, Βχδ5 και τα μαύρα είναι καλύτερα.
15…, Αxγ6 16.αxβ4, Πxα1?! Καλύτερα ηταν: 16…, Αχβ4 Κι αν 17.γχδ5, Αχδ5 18.Ιγ4, Αγ5 -/+
17.Βxα1 Σωστά! Θα μου άρεσε, βέβαια, να έβλεπα το ακίνδυνο17.Αχα1 ((βλ. την παρτίδα στην «μηχανή αναπαράστασης παρτίδας» παρακάτω)
17…, Αxβ4 18.Ιβ3 Περίμενα την 18.γχδ5 , αλλά το 18.Πδ1 τώρα μου φαίνεται πολύ καλύτερο για τα λευκά. Αρχίζω να ανησυχώ για το ότι η αλλαγή Β και το αναπόφευκτο δίπλωμα στο ζ6 θα με βγάλει σε ισόπαλο φινάλε.
18…, δxγ4 19.Αxγ4 (Αν Ιδ4, Βγ7-/+)
19…, Αδ6 Η λογική μου έλεγε 19…,Αε7, αλλά η καρδιά με οδηγεί στην προσδοκία θεαματικών εξελίξεων.
20.Ιδ4 Αλλά και αυτή η συνέχεια 20.Αχγ6, ηχζ6 21.Ιδ4 μυρίζει ισόπαλο φινάλε.
20…, Αxθ2+?! Εδώ είμαστε! Αντί για το συνετό και απόλυτα σταθερό 20…, Αδ7 =/+, -/+, μου γυάλισε η κλασική θυσία του Αξιωματικού! (Δεν είναι δα η πρώτη φορά! Κάποια στιγμή θα δημοσιεύσω (σκοπεύω) και την πρόσφατη σχετικά παρτίδα μου με τον Σιμο τον Δημόπουλο, στο Πρωτάθλημα ΤΕΣΣΑΣ 2011, όπου θα καταδειχθή πως πρόκειται μάλλον για …κακή συνήθεια!)
Η (πρόχειρη όπως αποδεδείχθηκε) ανάλυσι επι της εικονικής σκακιέρας του Gameknot μου έδειχνε θεαματικές συνέχειες νίκης. Όπως θα αποδειχθή τα μάτια μου έκαναν «πουλάκια»!
21.Ρxθ2! Ακόμα και το 21.Ρθ1 δεν φτάνει να ικανοποιήση τις μεγάλες προσδοκίες της θεαματικής θυσίας.
21…, Ιη4+ 22.Ρη3 22.Ρη1 είναι η συνέχεια που επιθυμούσα. 22…, Βθ4 23.Πε1 κλπ ((βλ. την παρτίδα στην «μηχανή αναπαράστασης παρτίδας» παρακάτω)
22…, Βη5?! Ακόμα τώρα, το 22…, Αδ7! =/+ είναι καλύτερο.
23.Ιε6!! Η γη ανοίγει κάτω από τα πόδια του Μαύρου και μάλιστα θεαματικότατα. Αυτό πώς δεν το είχε υπολογίση; Στο κάτω κάτω ...αυτός έπρεπε να προσφέρη το θέαμα, όχι ο άλλος.
23…, ζxε6 24.Αxε6+, Ρθ8 25.ΑxΙη4+/- Τα Λευκά ξαφνικά είναι καλύτερα και τα Μαύρα θα φτύσουν αίμα, μπας και κλέψουν καμμία ισοπαλία.
25…,θ5 Αυτό που λέμε απέλπιδα προσπάθεια.
26.Πθ1?? Απίστευτη τύχη! (Συγγνώμη για το εγωιστικό ύφος: απίστευτο λάθος του Λευκού). Επρεπε απλουστατα να παιχθη : 26.Αχη6, Βχη7 27.ΒχΒ+, ΡχΒη7 28.Αχθ5+/- Τώρα παρ’ τ’ αυγό και κούρευτο!
26…, Β xΑη4 27.Ρθ2, Πxζ2 +- 1-0
Κρίμα για τον άγνωστο αντίπαλό μου. Βρήκε την απίθανη 23η κίνησι και μετά από τρεις μόλις κινήσεις κλώτσησε την νίκη...
Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει τύχη και στο σκάκι;










Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Κάλυμνος, Αύγουστος 2011. Μια ανταπόκριση με την αγωνιστική ματιά του Κ. Χολέβα. Kalimnos, Estate 2011: di Constantinos Cholevas

ACTIVISTIC (PATRIOTICALLY) MESSAGES from Kalymnos

Με χαρά (και αισθήματα επιπλέον τιμής) φιλοξενούμε σήμερα ένα κείμενο –έπαινο- για την Κάλυμνο. Από (τα φοιτητικά !) χρόνια αγαπημένο και σε εμάς νησί και έδρα φιλοξενίας του πρωτοποριακού In Country Program, για το οποίο πρόγραμμα για σοβαρούς λόγους δεν καταφέραμε ακόμα να γράψουμε. Για τους ίδιους προσωπικούς λόγους καθυστέρησε - μεταξύ άλλων- και η δημοσίευσι του σημερινού κειμένου. Παρόλο που ίδιος ο συγγραφέας του είχε την ευγενή καλοσύνη να μας το αποστείλη ( ταυτόχρονα μάλιστα με την δημοσιευσί του στην εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ) προ εννιαημέρου. Και έχει μεγάλη σημασία ποιος το υπογράφει: Είναι ένας παλιός γνώριμος του Ιστολογίου μας, ο Κωνσταντίνος Χολέβας! [Ο εκ Θεσσαλονίκης πολιτικός επιστήμων, συγγραφέας, τακτικός αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο (και ραδιοφωνικός παραγωγός στην Πειραϊκή Εκκλησία) με τις ελληνορθόδοξες απόψεις του και τα λόγια ενδιαφέροντά του βρίσκεται συχνά πολύ κοντά στις δικές μας αντιλήψεις και αν και δεν είμαστε απόλυτα ομοϊδεάτες, όμως είναι μια χαρακτηριστική περίπτωσι που, (αν δεν επιβάλλεται), αξίζει –πιστεύουμε- να συμπαρατασσόμαστε.] Είναι η κατάλληλη στιγμή, λοιπόν, να δημοσιοποιήσουμε και την χαρά της προσωπικής μας γνωριμίας με τον μαχητικό πατριώτη ερευνητή και αρθρογράφο, η οποία μάλιστα πρόεκυψε εντελώς τυχαία, εφέτος τον Ιούλιο. Πού; Μα στην ακριτική Κάλυμνο!


ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ
Κωνσταντίνος Χολέβας
–Πολιτικός Επιστήμων

Άρωμα Αιγαίου και δροσιά διακοπών θα έχει, λόγω της εποχής, η σημερινή μας επικοινωνία, αγαπητοί αναγνώστες. Η ευλογία του Αγίου Σάββα του Νέου και η πρόσκληση κάποιων καλών φίλων με έφερε για προσκύνημα και ξεκούραση στην Κάλυμνο, το νησί των σφουγγαράδων. Φθάνοντας στο φιλόξενο αυτό νησί των Δωδεκανήσων ανακαλύπτεις πολλά πράγματα που προκαλούν εντύπωση. Επί παραδείγματι έμαθα ότι η Κάλυμνος δεν είναι μόνο το νησί των σφουγγαράδων, αλλά και των πολυτέκνων. Λένε ότι έχει τη μεγαλύτερη αναλογία πολυτέκνων οικογενειών σε όλη την Ελλάδα, ίσως και σε όλη την Ευρώπη. Έμαθα επίσης ότι τα Δωδεκάνησα θα μπορούσαν κάλλιστα να ονομάζονται Εικοσιπεντάνησα, διότι όταν μιλούμε για Δώδεκα μετρούμε μόνο τα μεγάλα. Υπάρχουν αρκετά όμορφα νησάκια κατοικημένα, έστω και από λίγους κατοίκους, που υψώνουν καθημερινά την ελληνική σημαία στην ακριτική αυτή περιοχή. Δύο τέτοια νησιά, κατοικημένα όχι βραχονησίδες, είναι και η Ψέριμος και η Τέλενδος, που ανήκουν στον Δήμο και στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Καλύμνου.
Η ελληνορθόδοξη συνείδηση, η θρησκευτική ευλάβεια, ο αγνός πατριωτισμός των κατοίκων και η συγκρατημένη αισιοδοξία, παρά την τουρκική προκλητικότητα και την οικονομική κρίση, είναι τα χαρακτηριστικά των συγχρόνων Καλυμνίων που εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Διευκρινίζω ότι είμαι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικεύς με Δυτικομακεδονικές ρίζες, άρα δεν έχω τοπικιστικά κίνητρα όταν επαινώ την Κάλυμνο. Η πρώτη αυτή επίσκεψη μου έδωσε το μήνυμα ότι όσο πιο κοντά στα σύνορα ζουν οι Έλληνες, τόσο πιο αγωνιστικοί και αγέρωχοι είναι, ειδικά μάλιστα όταν ζουν δίπλα στα Ίμια και βλέπουν ή ακούν καθημερινά τις τουρκικές παραβιάσεις και παραβάσεις. Η μνήμη των Ιμίων, των δύο βραχονησίδων, τις οποίες μετέτρεψε σε γκρίζες ζώνες η διακυβέρνηση Κ. Σημίτη, είναι πολύ έντονη στην Κάλυμνο.
Σε μία πλατεία παραλιακή υπάρχουν οι προτομές των τριών ηρώων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, οι οποίοι έπεσαν με το ελικόπτερο κατά περίεργο τρόπο την βροχερή εκείνη νύχτα. Ο Καραθανάσης, ο Βλαχάκος και ο Γιαλοψός ζουν ακόμη μέσα στην καρδιά των Καλυμνίων και δεν θα ξεχασθούν ποτέ. Ο γλύπτης μάλιστα κατά τρόπο συγκινητικό παριστάνει ένα γέρο-ναυτικό και ένα νεαρό αγόρι να υποκλίνονται μπροστά στις προτομές των τριών αξιωματικών. Όσο για τα αίτια του θανάτου τους ελάχιστοι Καλύμνιοι δέχονται την εκδοχή της ζάλης-βέρτιγκο ή της οποιασδήποτε βλάβης. Όσοι είδαν το κέλυφος του ελικοπτέρου να φυλάσσεται στο λιμάνι της Καλύμνου τις ημέρες εκείνες μιλούν για ένα μέταλλο γαζωμένο από σφαίρες!
Η αγωνιστικότητα των Καλυμνίων δοκιμάσθηκε ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα (1912-1943). Συγκεκριμένα το 1935 το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας- πιθανότατα σε συνεννόηση με το Βατικανό- αποπειράθηκε να ξεριζώσει την Ορθόδοξη Πίστη και την ελληνική γλώσσα από την ψυχή των Καλυμνίων. Έκλεισαν τα ελληνικά σχολεία, έγινε υποχρεωτική η παρακολούθηση των ιταλικών μαθημάτων, μεθοδεύθηκε η αποκοπή των κληρικών από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και αφίχθηκαν στο νησί Παπικοί ιεραπόστολοι για προσηλυτισμό. Στις 7 Απριλίου 1935 οι Καλύμνιοι αντέδρασαν δυναμικά βροντοφωνάζοντας ότι θέλουν να παραμείνουν Έλληνες Ορθόδοξοι. Επικεφαλής του αγώνος ήσαν οι γυναίκες, οι οποίες έχουν χαλυβδωθεί ψυχικά, καθώς επί 5 μήνες ανατρέφουν μόνες τα παιδιά τους περιμένοντας τους άνδρες να φέρουν τα σφουγγάρια από τα παράλια της Βορείου Αφρικής. Στην πρώτη γραμμή ήταν η Ηγουμένη της Αγίας Αικατερίνης με πολλές μοναχές από τα μοναστήρια του νησιού.


Η ημέρα εκείνη έμεινε γνωστή ως «ο Πετροπόλεμος» διότι οι Καλύμνιες, μικρές και μεγάλες, άρχισαν να πετροβολούν τους σιδερόφρακτους Ιταλούς στρατιώτες. Οι Καραμπινιέροι δεν τόλμησαν να πυροβολήσουν γυναίκες, αλλά ξέσπασαν στον Μανόλη Καζώνη, που πετροβολούσε τον στρατώνα τους από κοντινή απόσταση. Στο σημείο του ηρωικού θανάτου του υπάρχει σήμερα μία αναθηματική πλάκα. Πόσοι άραγε από τους σύγχρονους νέους μας γνωρίζουν το όνομα αυτού του παλληκαριού; Και πόσες από τις νεαρές κοπέλλες της εποχής μας γνωρίζουν για την αντίσταση των γυναικών της Καλύμνου υπέρ Ορθοδοξίας, Ελληνισμού και Ελευθερίας; Δυστυχώς τα πρότυπα που καλλιεργούνται από τα σχολικά βιβλία είναι διαφορετικά. Π.χ. το σημερινό βιβλίο Αρχαίων Ελληνικών της Β΄ Γυμνασίου προβάλλει ως πρότυπο τις εταίρες της Αρχαίας Αθήνας!

Στους περισσότερους εξώστες σπιτιών της Καλύμνου κυματίζει η ελληνική σημαία συνήθως μαζί με τη βυζαντινή. Στην αίθουσα της Δημοτικής Φιλαρμονικής, μιάς από τις καλύτερες στην Ελλάδα, είδα την ελληνική μαζί με την Κυπριακή σημαία και την επιγραφή «Ελλάδα-Κύπρος ένας λαός»! Οι Δωδεκανήσιοι αισθάνονται πολύ κοντά με τους Έλληνες της Κύπρου, άλλωστε και η Κυπριακή διάλεκτος ομοιάζει με τη Δωδεκανησιακή.


Στην παραλία της Πόθειας, που είναι η πρωτεύουσα σήμερα, βλέπει ο επισκέπτης τις προτομές των μεγάλων ευεργετών και δωρητών καθώς και αναμνηστικές στήλες εθνικών αγώνων. Μου έκανε εντύπωση η προτομή του κληρικού Νικηφόρου Ζερβού, ο οποίος το 1900 ίδρυσε το πρώτο πλήρες ελληνικό σχολείο στα τουρκοκρατούμενα Δωδεκάνησα. Το κτήριο του σχολείου σώζεται με την επιγραφή «Νικηφόρειος Ελληνική Σχολή». Οι κάτοικοι της Καλύμνου δεν έχουν επηρεασθεί –ευτυχώς- από τα μεταμοντέρνα κηρύγματα ψευδοπροοδευτισμού και συνεχίζουν να τιμούν τους σπουδαίους προγόνους τους, λαϊκούς και κληρικούς.


Η Κάλυμνος δεν έχει μεθυσμένους ξένους τουρίστες. Βασίζεται στην επίσκεψη των Αποδήμων Καλυμνίων της Αυστραλίας και των ΗΠΑ και στους πολυάριθμους προσκυνητές του Αγίου Σάββα, θαυματουργού Αγίου του 20ού αιώνος. Είθε η χάρη Του να ενισχύει το φρόνημα των κατοίκων και ημών των επισκεπτών.



Κ.Χ. 7.8.2011

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

«Στην Παναγία την Κεχριά». Ένα θρησκευτικό ποίημα του Παπαδιαμάντη. "Alla Madonna di Kechria": Una poesia religiosa di Alexandros Papadiamantis

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!

[Μόλις σήμερα, με την χάρι Της, επανερχόμαστε στο επικίνδυνο (και ελάχιστα εύκολο καλοκαιριάτικα) σπορ της Ιστολογίας, μετά από πολλές ημέρες γεμάτες με οικογενειακές μέριμνες, αλλά και με αναπόφευκτες ευθύνες και έκτακτες προσωπικές υποχρεώσεις. ]
.



ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΧΡΙΑ

Γλυκειά Παρθέν', αξίωσέ με
νά ‘ρθω και πάλι στο ναό σου,
όπου φυσά γλυκά η αύρα
στα πλατάνια τα θεόρατα
κάτω στο ρέμα, που η πηγή κελαρύζει
κι επάνω θροΐζ’ η αύρα μαλακά.

Όλος ο ήλιος λάμπει στο θόλο
του ωραίου ναού σου με τα πιατάκια τα ποικιλμένα
κι ευωδιάζ' η μύρτος κ’ η δάφνη
ολόγυρα, κ’ η βρύση κελαδεί
στην αυλή που ανθεί ο λιβανωτός κι [ο θύμος].

Στα νιάημερα τ' αγαπημένα
της δοξασμένης μεταστάσεώς σου
ήθελα νά ‘μαι να ψάλω το "Πεποικιλμένη..."
στο πανηγύρι το σεμνό.

Να βλέπω, να θαυμάζω τη χλωμή μορφή σου,
με τα ματάκια τα κλειστά,
με τα χεράκια σταυρωμένα,
κι ο Υιός σου να κρατή την άμωμη ψυχή σου,
ως τρυγόνα στα χεράκια.

Κι Απόστολοι εκ περάτων
στα σύννεφα επάνω πετώντας,
κι Άγγελοι με σταυρωμένα χέρια
βλέπουν το θάμα το φριχτό!

Ψηλά επάνω απ' το δώμα, από δυο παραθυράκια,
με τις κουκούλες δυο καλογεράκια
προβάλλουν και τείνουν από ένα τόμον ανοιχτό!

κι ο ένας γράφει "θνητή γυναίκα του Θεού μητέρα"
κι ο άλλος• "τ' ουρανού είσαι πλατυτέρα,
ως έμψυχος ναός και θρόνος του Θεού..."

Γλυκειά Παρθέν' αξίωσέ με
νά ‘ρθω και πάλι στο ναό σου,
όπου φυσά γλυκά η αύρα
στο ρέμα στα πλατάνια μυστικά!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ (1920)

Σχόλιο για την διόρθωσι:
[ΣΗΜ. Ο στίχος 11 που έτσι κι αλλιώς παρουσιάζει φιλολογικά προβλήματα (μάλιστα ο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος γράφει πως «Γενικά η παράδοση του κειμένου του ποιήματος δεν είναι καθόλου καθησυχαστική», βλ. ό. παρακάτω σ. 363), καθώς δεν υπάρχει διαθέσιμο το αυτόγραφο του ποιητή, είναι απο εμάς εδώ διορθωμένος με το «κι {ο θύμος}».
Από την μια -όπως έχει αρμοδίως επισημανθή για αυτόν τον λειψό στίχο– δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η πρόταση του Βαλέτα, πρώτου εκδότη: «ἡ μύρτος», αφού αυτή η λέξι χρησιμοποιήθηκε στο ποίημα μόλις δυο στίχους πρωτύτερα.
Βέβαια η φιλόδοξη παρέμβασις μας δεν είναι και τόσο αυθαίρετη. Η λόγια λ. θύμος για το θυμάρι, τον τόσο χαρακτηριστικό για την ελληνική φύση κι αγαπημένο στην ποίησι θάμνο, αναφέρεται ονομαστικά από τον Σκιαθίτη σε ανάλογη περίπτωσι πεζολογικής περιγραφής εξωκλησιού της ιδιαίτερης πατρίδας του (: Βαρδιάνος στα Σπόρκα), όπως εύστοχα αναφέρει ο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος. Μια λύσι που θα την προτιμούσε και ο ίδιος στην κριτική του έκδοσι, την οποία κι εμείς ακολουθούμε «αν η πρώτη δημοσίευση δεν είχε κ’, που ζητεί να ακολουθεί το θηλυκό άρθρο». Και επ’ αυτού, παρ’ όλο που είναι σπανιότερος και απ’ όσο γνωριζουμε αμάρτυρος, εμείς να αναφέρουμε τον τύπο της λέξης και σε θηλ. γένος, (ενν. η βοτάνη), όπως φαίνεται να αποδίδει βοτανολόγος του 17ου αι. (Nicholas Culpeper, 1616 – 1654) τον επίμαχο θάμνο, αναφερόμενος στην επιστημονική ονομασία του ως Thymus vulgaris (Labiatae), όταν έγραφε < ή τον …μετάφραζαν; > : «H thymvs vulgaris (θυμάρι) αποτελεί ένα σημαντικό δυναμωτικό των πνευμόνων…»]

Το ποίημα και σε πολυτονική γραφή (βλ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, ΑΠΑΝΤΑ, κριτική έκδοση Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Εκδόσεις Δόμος, 1988, τ. 5 , σ. 30-31):

ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΧΡΙΑ

Γλυκειὰ Παρθέν᾿, ἀξίωσέ με
νὰ ’ρθω καὶ πάλι στὸ ναό σου,
ὅπου φυσᾷ γλυκὰ ἡ αὔρα
στὰ πλατάνια τὰ θεόρατα
κάτω στὸ ρέμα, ποὺ ἡ πηγὴ κελαρύζει
κ’ ἐπάνω θροΐζ’ ἡ αὔρα μαλακά.

Ὅλος ὁ ἥλιος λάμπει στὸ θόλο
τοῦ ὡραίου ναοῦ σου μὲ τὰ πιατάκια τὰ ποικιλμένα
κ’ εὐωδιάζ᾿ ἡ μύρτος κ’ ἡ δάφνη
ὁλόγυρα, κ’ ἡ βρύση κελαδεῖ
στὴν αὐλή, ποὺ ἀνθεῖ ὁ λιβανωτὸς κ’ [ἡ μύρτος].

Στὰ νιάημερα τ᾿ ἀγαπημένα
τῆς δοξασμένης μεταστάσεώς σου
ἤθελα νὰ ’μαι νὰ ψάλω τὸ «Πεποικιλμένη»
στὸ πανηγύρι τὸ σεμνό.

Νὰ βλέπω, νὰ θαυμάζω τὴ χλωμὴ μορφή σου,
μὲ τὰ ματάκια τὰ κλειστά,
μὲ τὰ χεράκια σταυρωμένα,
κι ὁ Υἱός σου νὰ κρατῇ τὴν ἄμωμη ψυχή σου,
ὡς τρυγόνα στὰ χεράκια.

Κι Ἀπόστολοι ἐκ περάτων
στὰ σύννεφα ἐπάνω πετώντας,
κι Ἄγγελοι μὲ σταυρωμένα χέρια
βλέπουν τὸ θάμα τὸ φριχτό!

Ψηλὰ ἐπάνω ἀπ᾿ τὸ δῶμα, ἀπὸ δυὸ παραθυράκια,
μὲ τὶς κουκοῦλες δυὸ καλογεράκια
προβάλλουν καὶ τείνουν ἀπὸ ἕνα τόμον ἀνοιχτό!

Κι ὁ ἕνας γράφει: «θνητὴ γυναίκα τοῦ Θεοῦ Μητέρα»
κι ὁ ἄλλος: «τ᾿ οὐρανοῦ εἶσαι πλατυτέρα,
ὡς ἔμψυχος ναὸς καὶ θρόνος τοῦ Θεοῦ...»

Γλυκειὰ Παρθέν᾿, ἀξίωσέ με
νὰ ’ρθω καὶ πάλι στὸ ναό σου,
ὅπου φυσᾷ γλυκὰ ἡ αὔρα
στὸ ρέμα στὰ πλατάνια μυστικά!


Παπαδιαμάντης Ἀλέξανδρος (1920)