Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Ένα απόσπασμα του Ηρακλείτου για την αξία του ενός. Το πρόσωπο πάνω από την άβουλη μάζα. Un frammento di Eraclito sul valore dell' uomo valoroso

Προ μηνός περίπου μια μικρή ομάδα Ελλήνων, μέσω διαδικτύου, (και αυτή η ομάδα με τον τίτλο «300 Έλληνες» δεν ήταν -ευτυχώς!- η μόνη πατριωτική κίνησι που έμελλε να σχηματιστή καταγγέλλοντας για αναξιοπιστία το σύνολο του πολιτικού κόσμου και μάλιστα εν ονόματι δημοκρατίας) καλούσε τους συνειδητοποιημένους και απηυδισμένους συμπατριώτες να κατέβουν στην Πλατεία για πολιτική αναδόμησι και συγκεκριμένα για διενέργεια πολλαπλού δημοψηφίσματος.
Προ τετραημέρου περίπου μια άλλη ομάδα σχεδόν τριάντα πατριωτών με κεντρικό σύνθημα «η Ελλάδα δεν πουλιέται» έφτασε σε ένα ιδιότυπο Σπάρταθλο όχι υπερμαραθωνίου αγώνα δρόμου, αλλά πεζοπορίας, από την Σπάρτη στην Αθήνα (διανύοντας μέσα σε 15 μέρες τα 250 περ. χμ) και ένωσε την φωνή της με τους χιλιάδες «αγανακτισμένους» της Πλατείας Συντάγματος.
Συμβολισμοί εν μέσω καθολικής απιστίας, παρεΐστικες σχεδόν ατομικές
πρωτοβουλίες σε εποχές τηλεοπτικά κατευθυνόμενης επικαιρότητας, (μιας έντεχνα χαοτικής και ως εκ τούτου αποχαυνωτικής «πληροφόρησης»);

Μέσα σε μια ηθικά μολυσμένη ατμόσφαιρα ενός παρακμασμένου κόσμου που αφήνει ακήδευτες τις σκοτωμένες αξίες ενός πιο φωτισμένου παρελθόντος, δεν θα μπορούσε να έχει μεγάλο αντίκρισμα το προσκλητήριο στην προσωπική ευθύνη του καζαντζακικού ήρωα («Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης»: Ασκητική) και ούτε βέβαια επικρατεί η παροιμιώδης έκφρασι «είς, αλλά λέων», αντιθέτως ευδοκιμεί η ψοφοδεής αντίληψι του «Ένας, ίσον κανένας».
Ο μέγας προσωκρατικός φιλόσοφος από την Έφεσο, την πάλαι ποτέ λαμπρή πόλι της νύν μαγαρισμένης (και από την τουρκική κατοχή, αλλ’ εξ ίσου και από την νεοελληνική λήθη) ιωνικής γής, Ηράκλειτος, καγχάζει στο (ενενηκοστό κατά την αρίθμησι των έγκυρων φιλολόγων) παρακάτω απόσπασμά του την νομικίστικη και λογιστικού τύπου άποψι.

Για τον «σκοτεινό» φιλόσοφο λοιπόν: «Ένας άνδρας, άριστος, αξίζει όσο μια μεραρχία»!
[Το πρόσωπο του ήρωα είναι, όπως αποδεικνύει σε αλλεπάλληλα κεφάλαια η Ελληνική –και όχι μόνο- ιστορία, πολύ πιο πάνω από την ανθρωπόμαζα.]

Και για να μείνουμε πιστοί στο πρωτότυπο, ας δώσουμε και την πιο καθωσπρέπει μετάφρασι του ηρακλείτειου αφορισμού:

ΕΙΣ ΕΜΟΙ ΜΥΡΙΟΙ ΕΙ ΑΡΙΣΤΟΣ ΗΙ
« εἷς ἐμοὶ μύριοι, ἐὰν ἄριστος ἦι »
«Για μένα, ένας ίσον μύριοι, εάν είναι άριστος»

Ηράκλειτος o Εφέσιος

( Eraclito d'Efesso; frammento no. 90
Trad. it.: «Uno è per me diecimila, se lui è un ottimo» )


ΥΓ Κάποιοι φίλοι και μαθητές μας (αρχικώς απορούντες για τις πολιτικές μας πεποιθήσεις) από αρκετών τετραετιών ήδη, το γνωρίζουν:
Αυτής της ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ είμαστε πλατωνικοί ερασταί!

Τέλος, υπ’ αυτήν την έννοιαν, οι 30 μπορεί να είναι κάτι σαν «μικρά ζύμη» για το μεγάλο φύραμα (κατά το αποστολικόν ωραίο λεχθέν), ενώ 300 Άριστοι Έλληνες είναι ένα σχεδόν ανίκητο στράτευμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: