Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Ένα εκδοτικό σημείωμα του Ρομπέρτο Μέσσα για τον Ανάντ. L’ editoriale (TCS, 6.2010) di IM Roberto Messa per Anand.

Μέσω φιλικής ιστοσελίδας στην «Οψεόβιβλο», το πασίγνωστο Facebook πληροφορήθηκα εγκαίρως για το εκδοτικό σημείωμα στο τεύχος Ιουνίου του Torre & Cavallo Scacco!, του εξαίρετου ιταλικού σκακιστικού περιοδικού, το οποίο σημείωμα υπογράφει, ως συνήθως, ο ΔΜ Ρομπέρτο Μέσσα. Μετά την ανάγνωσι θεώρησα εξαιρετικά ενδιαφέρον το περιεχόμενο του κειμένου, το οποίο αναφέρεται κυρίως στην νωπή κατάκτησι του τίτλου από τον Ανάντ και τον αντίκτυπο της επιτυχίας του. Προβληματιζόμενος ο Μέσσα για την κάπως περιορισμένη αναγνωρισιμότητα του πανάξιου Ινδού παγκόσμιου πρωταθλητή, κάνει κάποιες ενδιαφέρουσες σκέψεις με αποτέλεσμα, κοντολογίς, να πιστέψω πως αξίζει να το αναδημοσιεύσω ολόκληρο για τους φίλους του «Νέου Παλαμήδη», μεταφράζοντάς το. (ΣΣ: Όπερ και έγινε σχεδόν αμέσως. Μου πήρε όμως πάνω από μήνα να βρώ το αρχικό χειρόγραφό μου, αλλά …χαλάλι!)




Γράφει ο ΔΜ Roberto Messa
(editoriale TCS - giugno 2010)

O Βισβανάθαν Ανάντ (Viswanathan Anand), Βισύ (Vishy) για όλους εμάς, κατέκτησε τον τρίτο του -κατα σειράν και απολύτως- παγκόσμιο τίτλο καταφέρνοντας να νικήση τον διεκδικητή Βεσελίν Τοπάλοφ στην έδρα του, αλλά μέσα και έξω απο τους σκακιστικούς κύκλους το κοινό δείχνει απρόσεκτο, σχεδόν σαν να μήν ήταν αυτό το κατόρθωμα αντάξιο ενός μεγάλου ανάμεσα στους μεγάλους. Ίσως δεν έχει ακόμα ξεπερασθή εκείνη η αίσθησι της σύγχυσης που υποτίμησε το σκακιστικό στέμμα την περίοδο απο το 1993 έως το 2006, αλλά αν ξανακοιτάξουμε καλά τα επίσημα πεπραγμένα, αντιλαμβανόμαστε πως σχετικά με τους παγκόσμιους τίτλους, τους ενοποιημένους, καί ο Κάρποφ έχει κατακτήση “μόνο” τρείς, καί πως η καρριέρα του Βισύ είναι διακοσμημένη με επιτυχίες κάθε είδους: απο τον τίτλο του πρωταθλητή Ινδίας το 1985, όταν ήταν 16 ετών, μέχρι εκείνου του πρωταθλητή κόσμου νέων (juniores) το 1987, τον παγκόσμιο τίτλο FIDE του 2000 ή τις αμέτρητες νίκες σε τουρνουά, ξεκινώντας απο την έκδοσι 1991-92 του τουρνουά στο Ρέτζιο Εμίλια όπου βρέθηκε μπροστά απο Κασπάροφ, Κάρποφ και όλους τους άλλους.
Μιλάμε για μια προσωπικότητα που έπαιξε ένα ματς για τον “ανεπίσημο” παγκόσμιο τίτλο εναντίον του Κασπάροφ το 1995, στον τελευταίο όροφο του του Πύργου του Παγκόσμιου Εμπορίου (World Trade Center) της Νέας Υόρκης, και ένα μάτς για τον τίτλο Φίντε εναντίον του Κάρποφ το 1998 στο Ολυμπιακό Μουσείο της ΔΟΕ της Λωζάννης. Και όμως, εκτός Ινδίας, όπου είναι ένα απ' τα πιο αγαπημένα πρόσωπα του μεγάλου κοινού, η δημοφιλία του είναι κατώτερη απο εκείνη των προκατόχων του, τώρα πια ανενεργών, όπως ο Κασπάροφ και ο Κάρποφ.
Τώρα, άν δεν θέλει να διατρέξη τον κίνδυνο όπου νά 'ναι, να του κλαπή η παράστασι απο έναν νεαρό δυτικοευρωπαίο ονόματι Μάγκνους , δεν ξέρω μήπως θά 'πρεπε να συμβουλέψω τον Ανάντ, ότι το καλύτερο που θά 'χε να κάνει, θα ήταν να συμμετάσχη σε κάποιο τηλεοπτικό ριάλιτι, του τύπου, ξέρω 'γώ, το ... «Νησί των Αστέρων»!
Βεβαίως εκείνος δεν πρόκειται να το κάνει, και ακριβώς γι' αυτό μου αρέσει, αλλά η σύγχρονη κοινωνία λειτουργεί με βάσι αυτούς τους διεστραμμένους μηχανισμούς.
Ο Κασπάροφ τους χρησιμοποίησε κατα κόρον απο τα νιάτα του, προφανώς εξ ενστίκτου. Οι Κάρποφ και Σπάσκυ χρωστάνε την παγκόσμια διασημότητά τους στην λάμψι που είχαν οι αντίπαλοί τους: κάτι όντα “ΜΜΕβόρα” σαν τον Φίσερ, τον Κορτσνόι ή τον Κασπάροφ.

Πού πάει να καταλήξη αυτός ο συλλογισμός μου; Δέν ξέρω, μου ακούγεται κάπως σαν την διαβόητη φράσι του να έχει κανείς “καί την πίττα ολόκληρη καί τον σκύλο χορτάτο”.
Το σκάκι είναι ένα παιχνίδι θαυμάσιο, αλλά δύσκολο, μπορεί να αρέσει μόνο σε όποιον το γνωρίζει, και είναι διατεθειμένος να βάλη το μυαλό του να δουλέψη για να απολαύση τις λεπτές γοητευτικές του πλευρές, τις σιωπηρές αρμονίες, τις καλλιτεχνικές συμμετρίες. Ίσως αυτό εξηγεί το ότι είναι πιο εύκολο να “κολλήση” με αυτό ένα παιδάκι έξι ετών, παρά ένας ενήλικας πνευματικά τεμπέλης.



Μπορεί αυτά να είναι ζητήματα ελιτίστικα, αλλά σ' αυτό το πεδίο δεν είναι το σκάκι που οφείλει να “κατέβη”, είναι η κοινωνία που πρέπει να βελτιωθή, καταπολεμώντας την αμάθεια την τεμπελιά, την πλαδαρή σκέψι. Εμείς προσφέρουμε ένα εργαλείο...

Roberto Messa
Μετάφρασι: ΥΜ Αλέξανδρος Σοϊλεμέζης
(Traduzione in Greco: CM Alessandro Soilemesis)

Δεν υπάρχουν σχόλια: