Αντί αφιερώματος στην επέτειο της τουρκικής εισβολής: Το αγαλματένιο τραγούδι Καρπασία του Καζούλη. 36 anni dall’ invasione turca in Cipro (14.09.1974

Το ψάχναμε μανιωδώς τουλάχιστον 2 χρόνια στο You Tube. Το εκπληκτικό τραγούδι του Βασίλη Καζούλ(λ)η με τον λιτό τίτλο Καρπασία.
Δεν είναι καθόλου περίεργο σε εμάς το ότι είναι χρόνια κι αυτό εξαφανισμένο από το προσκήνιο της παγκοσμιοποιούμενης καθημερινότητας που εργάζεται συστηματικά υπέρ της καπιταλιστικά νοούμενης ελληνοτουρκικής προσέγγισης και λοιπών φιλικών πολυπολιτισμικών λοβοτομήσεων.
{Το είπαμε πως το αναζητούσαμε σε βίντεο για το ιστολόγιό μας και στον αδελφό του σεμνού τραγουδοποιού, τον Σταύρο, τον οποίο προ μηνός κατά την διάρκεια του In-Country Program, κατά αγαθή σύμπτωσι, συναντήσαμε.}
Σήμερα, επι τέλους, το αναρτούμε συγκινημένοι.
Ακούστε το, αλλά και διαβάστε, παρακαλούμε, τους γεμάτους γνήσια συγκίνησι και αγαλμάτινο λυρισμό στίχους. Και δεν χρειάζεται από μεριά μας ούτε μία λέξι παραπάνω για αυτά τα 36 χρόνια επάρατης τουρκικής εισβολής στην ακόμα ακρωτηριασμένη Κύπρο μας, που για κάποιους επιλήσμονες και μικρόψυχους κείτ(ετ)αι ακόμα μακράν…

ΚΑΡΠΑΣΙΑ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΛΗΣ
La canzone Karpassia di Vassilis Kazoullis


ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ:
I VERSI

Καρπασία

Στην αγκαλιά σου ο πάππους μου εκοιμήθη
κι η μάμμη η χρυσοπαραμυθένια
και ο λυγμός που κρύβω μές' στα στήθη
γιαλοί κι ερημοκλήσια αγιασμένα.

Στην Καρπασία μια φορά θυμάμαι
μικρό παιδί στα γόνατα σου νά 'μαι
και στου μοναστηριού το δρόμο κάτω
αρχάγγελος χτυπούσε τα φτερά του.

Σαν τη δασκάλα με τα μαύρα ρούχα
ελεύθερος ξανά θέλω να ζήσω
να κλάψω την παλιάν αγάπη πού 'χα
την πόρτα του σπιτιού μου να φιλήσω.

Εμπόροι των εθνών παλιά και τώρα
μαύρες σκιές στα μέρη που φωτίζει
μα βλέπουν στις πηγές πάνω απ' τη χώρα
τ' Αι Γιώργη το σπαθί ν' αντιφεγγίζει.

Στην Καρπασία μια φορά θυμάμαι
μικρό παιδί στα γόνατά σου νά 'μαι
και στου μοναστηριού το δρόμο κάτω
αρχάγγελος χτυπούσε τα φτερά του.

(Στίχοι και μουσική:) Βασίλης Καζούλλης