Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Όταν ο Κολοκοτρώνης είναι φυλακή …»: Συνεργασία Κ. Γαβριήλ. “Quando Kolokotronis si trova in prigione”: collaborazione di K. Gavriil

Είναι ανατριχιαστικό αυτό που εξελίσσεται στον τόπο μας τον τελευταίο καιρό. Δηλώνει ο πρωθυπουργός ότι θα κάνει το παν για την πατρίδα μας.

Θα βάλω μια απότομη τελεία εδώ για να γυρίσω λίγο πίσω στα χρόνια που εγώ έζησα, στα χρόνια για τα οποία δε μου διηγήθηκαν οι γονείς μου, οι παππούδες και γενικότερα οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι γεγονότα, αλλά έχω σχηματίσει άποψη από προσωπικά βιώματα..

Θέλω άλλα 60 χρόνια για να τα εκατοστίσω και θέτω ορισμένα ερωτήματα:
Επί των ημερών ποιων άρχισε η απελευθέρωση των ηθών, ώστε να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και «καθυστερημένοι» εκείνοι που λειτουργούν με βάση τον ελληνικό πατροπαράδοτο τρόπο ζωής , ο οποίος δεν είναι άλλος από αυτόν που σχετίζεται με την ορθοδοξία μας και το Χριστό μας ;
Πότε «φουσκώσαν» τα μυαλά των γυναικών με τη δήθεν «καραμέλα» της ισότητας των δύο φύλων ;
Πότε καταργήθηκαν οι ποδιές στα σχολεία με αποτέλεσμα αυτό που βιώνουμε σήμερα ;
Από πότε οι μαθητές μπορούν να αυθαδιάζουν προς τους καθηγητές τους χάριν ελευθερίας ;
Πότε καταργήθηκε το πολυτονικό σύστημα γραφής της ελληνικής γλώσσας ;
Πότε οι εξωσυζυγικές σχέσεις έγιναν «μαγκιά» με πρωτοστάτη πρωθυπουργό της χώρας ;
Πότε νομιμοποιήθηκαν και καλύπτονται μάλιστα κι από τα χρήματα του κάθε Έλληνα πολίτη, οι φόνοι αγέννητων παιδιών ή ποιο όμορφα κι εξευγενισμένα η διακοπή ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων ;
Πότε άρχισε ο κινηματογράφος να προβάλλει ταινίες με βωμολοχίες που θεωρήθηκαν, τότε σαν πρόοδος κι αίσθηση ελευθερίας της έκφρασης ;


Όλα τα παραπάνω ερωτήματα αφορούν την πηγή της πνευματικής παρακμής του τόπου μας. Όταν βέβαια ένα λαό δεν μπορείς να τον νικήσεις σε μάχες σώμα με σώμα, βάζεις μπρος άλλες τακτικές με πρώτες και σπουδαιότερες αυτές που τον οδηγούν στην αποκοπή του από το παρελθόν και τις ρίζες του …
Έτσι, λοιπόν, όταν ένα κλαδί το κόψεις από το αμπέλι, τότε αυτό θα ξεραθεί και δεν θα έχει πια ζωή με αποτέλεσμα να πάει για κάψιμο. Αυτό το παράδειγμα δεν είναι βέβαια δικό μου αλλά του «οπισθοδρομικού» Θεού που πιστεύω εγώ, οι υπόλοιποι Έλληνες οι νυν και οι προγενέστεροί μου .
Αφού, λοιπόν, μπήκαν γερά τα θεμέλια της παρούσης πνευματικής νέκρωσης, παράλληλα ξεκινά σταδιακά και η οικονομική εξόντωση καθώς άρχισαν οι παροχές απλόχερα και προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμη μάλιστα και σε ανύπαρκτους συνταξιούχους, σε δήθεν αντιστασιακούς για να μη σκαλίζω κι άλλους …. Γίνεται και το περίφημο οικονομικό σκάνδαλο με τον Κοσκωτά όπου αθωώνεται ο τότε πρωθυπουργός της χώρας με μια ψήφο μακριά από την καταδίκη.
Έρχονται, λοιπόν, οι επόμενοι κι ανοίγουν τα σύνορα στους Αλβανούς … Να, λοιπόν , τα μπουμπούκια που πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών τον καιρό του β΄ παγκοσμίου πολέμου στις πλάτες των Ελλήνων στρατιωτών .
Έρχονται πάλι οι προηγούμενοι κυβερνώντες και νά ΄σου παρακάτω τα Ίμια με το μεγάλο ευχαριστώ του «Σιμηταρά του τουρκοφάγου» στους Αμερικάνους, όπως τον είχε αποκαλέσει κάποια εφημερίδα της τότε εποχής. Πιάνουν τον κόσμο στον ύπνο και με το χρηματιστήριο και «δένει το γλυκό »
Στη συνέχεια βέβαια αναλαμβάνουν κι άλλοι «πατριώτες» οπού καλά σπατάλησαν στα πλαίσια της ολυμπιάδας της Αθήνας του 2004, καλά πήγαν να φέρουν στην έκτη δημοτικού το περίφημο βιβλίο – αίσχος της ελληνικής ιστορίας με τις πάμπολλες όχι μόνο ανακρίβειες αλλά και ιστορικές διαστροφές, το οποίο ύστερα από σοβαρές αντιδράσεις αποσύρθηκε .
Αφού, λοιπόν, έφυγαν όλοι αυτοί ήρθε ο σωτήρας της Ελλάδος, ο νέος παλαιών Πατρών Γερμανός ο οποίος ύψωσε τη σημαία της αναμόρφωσης της Ελλάδος …καταργώντας την παρέλαση μηχανοκίνητων τμημάτων στην εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου!!! Η σημαία αυτή που ύψωσε δεν έγραφε πάνω τον εθνικό μας ύμνο, αλλά τον εθνικό μας ύπνο και την παράδοση της Ελλάδος στο ΔΝΤ...

Οι Έλληνες που αποτίναξαν από πάνω τους αυτοκρατορίες , έδωσαν αίμα, ψυχή, πόδια, χέρια, παιδιά, άντρες, γυναίκες, τη ζωή τους ολόκληρη υπέρ πίστεως και πατρίδος , παραδίδονται από Έλληνες στις ορέξεις εκείνων που με άλλο τρόπο δεν μπόρεσαν να μας γονατίσουν.

Αυτό συμβαίνει, γιατί ο Κολοκοτρώνης είναι πάλι φυλακή …

Γαβριήλ Κωνσταντίνος