Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΓΙΑ «ΜΠΑΣΚΕΤ» ΚΑΙ ΣΚΑΚΙ! AN NBA PROMOTIONAL VIDEO: NBA Playoffs; Basketball Just Like Playing Chess

NBA. VIDEO PROMOZIONALE DEI PLAYOFFS: UNA METAFORA SU PALLACANESTRO E SCACCHI!

Από ιδιαίτερη τόλμη και πρωτοτυπία χαρακτηρίζεται το βιντεάκι που πρόσφατα κυκλοφόρησε στην Αμερική για την διαφημιστική προώθησι της τελικής φάσης, (τα λεγόμενα Play-offs που είθισται να διεξάγονται τον Ιούνιο), των αγώνων του υπερ-επαγγελματικού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης, του παγκοσμίως γνωστού «Έν-Μπι-Έϊ» (NBA).

Επίκεντρο του διαφημιστικού αυτού προϊόντος είναι η σύγκρισι του ομαδικού αθλήματος που επινόησε στα τέλη του 19ου αιώνα ο Καναδός Τζέημς Νέϊσμιθ (James Naismith), της καλαθόσφαιρας, με το Σκάκι!
Το «μπάσκετ», όπως κάκιστα επικράτησε να λέγεται στην πνευματικά παραπαίουσα χώρα μας η καλαθόσφαιρα/καλαθοσφαίρισι, είναι ως γνωστόν δημοφιλέστατο άθλημα-θέαμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα το συγκεκριμένο πρωτάθλημα που διοργανώνει από το 1947 η «Εθνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης» ( National Basketball Association, το γνωστότερο –αγγλιστί προφερόμενο!- ακρώνυμο NBA) οι Αμερικανοί (εδώ και 23 χρόνια) σεμνύνονται να το επονομάζουν …«Παγκόσμιο».
Αυτό το κατ’ εξοχήν αμερικάνικο άθλημα οι υπεύθυνοι του εκεί μάρκετινγκ σκέφτηκαν να το παρουσιάσουν κατα τρόπον λίαν ελκυστικόν, εστιάζοντας στο στρατηγικό – πνευματικό στοιχείο που αναμφίβολα ενυπάρχει. Και φυσιολογικά –και προσφυώς- κατέληξαν στο κορυφαίο πνευματικό άθλημα για να κάνουν την –κάπως υπερβολική ίσως- μεταφορά/παρομοίωσι. Το αγαπημένο μας ΣΚΑΚΙ!


Η επικά υποβλητική φωνή του αφηγητή (ενώ η κάμερα φιλοξενεί αλληλοδιάδοχα ζευγάρια παικτών των ομάδων που συμμετέχουν στα εφετινά τελικά να παίζουν μπροστά σε μια σκακιέρα - κεντρική θέσι ανάμεσα στα άλλα αστέρια έχουν οι «σουπερστάρς» LeBron James και Kobe Bryant) ακούγεται να λέη τα εξής (στοχαστικά και ποιητικότροπα):

The first move requires no pieces.
It is the look into the eyes of your opponent.
The iron gaze of a warrior.
The frozen stare of a man possessed.
The piercing glare of a champion.
Feel his years, a lifetime of hunger and hope,trifles and triumphs.
Search his heart for fear, show him none in return.

No single piece can win a match.
Combine several, move them in concert and behold;
a synchronized symphony of force,
push forward, attack, retreat
Or is it a trick? a ruse to draw outthe opposition.
Be watchful, as one avenue closes, another opens.
Employ tactics that advance your aims,
while perplexing your rival.
Be mindful of time but do not grant a clock authority over your reason.

Defend with vigour.
A skilled adversary is beatable
when his movements are restricted
and his patterns are exposed…

Οι αγγλομαθείς θα εκτιμήσουν εύκολα το εύστοχα συντεθειμένο κείμενο.
Μέχρι νεωτέρας αποπειρούμαστε μια πρόχειρη μετάφρασι από το φινάλε του θεαματικού «βίντεου»:
«…Αυτό είναι ένα παιχνίδι βασιλιάδων.
Κυριάρχησε σ’ αυτό το παιχνίδι και θα κάνης την τελική σου κίνησι.
Μετά από όλους όσους θα έχουν πέση
εσύ μόνος θα σταθής αλώβητος και στεφανωμένος»


Απολαύστε το.




Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ: Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, (Β΄ ΜΕΡΟΣ). Good Friday in Chalkis. The assembly of Epitaphs ...(2nd Part)

Στην χθεσινή ανάρτησι τα είπαμε όλα (ίσως και περισσότερα απ' όσα έπρεπε...).
Σήμερα, κλείνουμε με το Β΄Μέρος.
Με την ευχή (όπως μας αξιώνει όλα αυτά τα χρόνια ο Θεός) να είμαστε ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ εκεί!
Πάντα με τον φακό του Αλέκου ΤΖΑΝΕΤΟΥ!

























Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

Μ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ: Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ, ΕΝΑ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟ (;) ΕΘΙΜΟ. Good Friday in Chalkis. The assembly of Epitaphs ...

Good Friday in Chalkis. The assembly of Epitaphs on the promenade. An innovation?
Karfreitagsprozession in Chalkis. Die Versammlung der Epitaphen an der Promenade: Eine Innovation?
Η συγκέντρωσι των Επιταφίων όλων των ενοριών της Χαλκίδος στο Στρογγυλό της παραλίας έχει εξελιχθή σε τοπικό έθιμο. Οι πιστοί κάθε ενορίας την νύκτα της Μ. Παρασκευής εξέρχονται από τους ναούς ακολουθώντας τα σύμβολα του πάθους, τον Σταυρό και το ανθοστολισμένο κουβούκλιο, με κατάνυξι και κρατώντας κεριά, και αντί να ολοκληρώσουν την περιφορά του Επιταφίου στους πέριξ του εκάστου ενοριακού ναού δρόμους επανερχόμενοι απ’ ευθείας στον ιερό ναό τους, κατευθύνονται στο κεντρικότερο σημείο της παραλίας κατά την προσυμφωνημένη ώρα. Εκεί λαϊκοί και κληρικοί τοποθετούνται με τάξι, (η μία ενορία δίπλα στην άλλη, ο ένας Επιτάφιος δίπλα στον άλλο), και περιμένουν την άφιξι του Επιταφίου του μητροπολιτικού Ναού που πάντα καταφθάνει τελευταίος. Η παρουσία του Μητροπολίτου (Χαλκίδος, Ιστιαίας και Β. Σποράδων) κορυφώνει το δρώμενο, καθώς ο σεβάσμιος πνευματικός πατέρας απευθύνει Δέησι και στην συνέχεια μοιράζει (αφού προηγηθεί μια σύντομη ομιλία-κήρυγμα) πατρικές ευχές προς όλους τους παρευρισκόμενους πιστούς. Η νυχτερινή αυτή συγκέντρωσι διαλύεται με την αναχώρησι των ιερών πομπών των πιστών για τις ενορίες τους, όπου η ακολουθία της Μ. Παρασκευής ολοκληρώνεται με την εναπόθεσι του Επιταφίου (τον οποίο ευλαβικά οι ιερείς σηκώνουν από το –συνήθως υπερβολικά- στολισμένο κουβούκλιό του) πάνω στην Αγία Τράπεζα. Με 1-2 τροπάρια, το συνταρακτικό κείμενο από την προφητεία του Ιεζεκιήλ, τον Απόστολο και το Ευαγγέλιο (το εκ του Κατά Ματθαίον κζ΄ 62-66) η «απόλυσις» στις εκκλησίες μας πραγματοποιείται λίγο πριν τα μεσάνυκτα...
Και μπορεί αυτό που προσπαθήσαμε να περιγράψουμε να αφήνει στους περισσοτέρους την εντύπωσι μιας απλής ηθογραφίας - η λιτάνευσι/έξοδος του Επιταφίου είναι άλλωστε και ανάλογο με πανάρχαια ελληνικά έθιμα και γνήσιο στοιχείο λαϊκής ευσέβειας.
Αυτό όμως το συνολικό θέαμα από αυτό το οιονεί δρώμενο που διαμορφώνει –νεωτερική- παράδοσι στην Χαλκίδα μας, έχει και την άλλη του πλευρά, αυτήν της σχεδόν απόλυτης εκκοσμίκευσης. Το στοιχείο της επισημότητας γενικά δεν μπορεί παρα να προβληματίζει το ορθόδοξο φρόνημα, που δυσκολεύεται να χωνέψη την αναγκαιότητα της πρωταγωνιστικής παρουσίας των τοπικών αρχών, με τα στρατιωτικά αγήματα, την μπάντα και τα ξενόφερτα παιανίσματά της, τους προσκόπους ή και ενίοτε τους αστυνομικούς. Το ήθος και η κατάνυξι πάντα τίθενται εκ ποδών από τις φανφάρες των ανθρώπων της εξουσίας (η παρουσία τους συνήθως από μόνη της συνιστά ιδιοτέλεια), τους προβολείς της δημοσιότητας και τις επιταγές της εθιμοτυπίας. Ο ζήλος πάλι των ανθρώπων των ενοριών, ανδρών και κυρίως γυναικών, στον στολισμό (του κουβουκλίου) του Επιταφίου, μήπως ακροβατεί επικίνδυνα προς το στοιχείο της επίδειξης με την ματαιοδοξία των διαγωνισμών ομορφιάς; Πόσο άδικο θα έχουν κακεντρεχείς ή σκεπτικιστές αν μιλήσουν απαξιωτικά για ιδιότυπη πασαρέλλα;
Ο τύπος –ιδίως όταν υπερτονίζεται- απειλεί την ουσία. Και η ουσία είναι να μπορούμε κάθε φορά να εμπλουτίζουμε το πνευματικό μας υπόβαθρο, να εμβαθύνουμε στο νόημα του υπέρλογου γεγονότος του Πάθους και της Σταύρωσης, να ανακαινιζόμαστε στην Πίστι. Να κάνουμε κάθε τέτοια στιγμή ευκαιρία για βίωμα. Να περάσουμε από την κατάνυξι στην έκστασι και εν κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους να νιώσουμε κάτι από το θαύμα της Αγάπης. Γιατί η αγάπη αθανατίζει…

Αλλά τι λέμε; Ο φακός του Αλέκου Τζανέτου είναι αυτός που απαθανατίζει με το ταλέντο του την καθημερινότητα, όπως και την εφετινή περιφορά των Επιταφίων στην πόλη μας. Από τις δεκάδες φωτογραφίες που ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ, ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΟΤΕ, ο Αλέκος μας έστειλε, δυσκολευθήκαμε, αλλά διαλέξαμε τελικά 55 (25+30).
Χαρείτε τις
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!















































































(Ακολουθεί Β΄Μέρος)