Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Αλεξάνδρου ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ, Διήγημα: «Άγια και Πεθαμένα». Μέρος Α΄

Ψάχναμε για τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα του Ιστολογίου μας, να βρούμε ένα όχι πολύ γνωστό παπαδιαμαντικό διήγημα, ως κατάλληλη εισαγωγή στην περίοδο της Σαρακοστής. Εσείς –όπως πάντα- θα κρίνετε για το εύστοχο ή μη της επιλογής μας.
Το διήγημα πρωτοδημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις (και εκεί σε δύο συνέχειες), αλλά αναφέρεται από τον ίδιο τον Παπαδιαμάντη [όπως μας πληροφορεί ο μέγιστος των ευβοιωτών φιλόλογος Νίκος Δ. Τριανταφυλλόπουλος, στο σύντομο κριτικό σημείωμα με το οποίο παρουσιάζει το εν λόγω διήγημα στην σημαντικότατη κριτική έκδοσι των Απάντων του Σκιαθίτη (Αλέξανδρος ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, ΑΠΑΝΤΑ, Γ΄ Τόμος, εκδόσεις Δόμος, 1986. Το κείμενο του διηγήματος στις σσ. 117-129, το σημείωμα σ. 673)] και με τον δεύτερο τίτλο «Τα πεθαμένα κόλλυβα».

ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΘΑΜΕΝΑ

«Ως ανασηκωμένη ποδιά ωραίας χωριατοπούλας, οπού πλύνει τα ρουχάκια της, τα πουκαμισάκια της, σιμά εις το πηγάδι, ανέρχεται και αναρριχάται και βαίνει προς τα άνω η λευκή εσχατιά της πολίχνης, εις τον βράχον τον ανατολικόν, τα Κοτρώνια, τον πετρώδη τριπλούν λόφον με τας τρεις κορυφάς, όπου το βράδυ, ενώ η δύσις χρυσά και πορφυρά βάφει τα σύννεφα αντικρύ, αναβαίνει παμμιγής ο βόμβος και ο ψίθυρος και το μινύρισμα {σιγοτραγούδισμα} μυρίων φωνών, φωνών γυναικείων, φωνών παιδικών, με ήχον μελωδικόν, ρεμβώδη, μυστηριώδη. Και αι γυναίκες φορτωμέναι την στάμναν των, ανα δύο ή τρεις, επιστρέφουν φλυαρούσαι απο την βρύσιν και τα παιδιά με τα τόπια των κυνηγούνται γύρω εις τα Λιβάδια ή τρέχουν και παίζουν το σκλαβάκι εις τα Αλώνια.
Σιμά εις την τρίτην, την χαμηλοτέραν κορυφήν, την παραθαλάσσιον, αναρριχώνται εις τον βραχώδη λόφον αι λευκαί οικίαι. Και η οικία του μακαρίτου του Μπονά, οπού την είχεν αγοράσει προ χρόνων ο καπετάν Γιωργής ο Παμφώτης, και την είχεν επισκευάσει και καλλωπίσει, ήτο κτισμένη επάνω εις πέτραν ριζιμιάν {βαθιά ριζωμένη}, σύρριζα εις τον βράχον, και προς τα κάτω εξετείνετο αυλή με σαράντα σκαλοπάτια, το κάθε σκαλοπάτι πλατύ όσον διά να πατήση τις δύο βήματα και υψηλόν όσον διά να χρειασθή τις άλμα να το αναβή. Δύο χαμηλά ισόγεια σπιτάκια, κάτω, δεξιόθεν και αριστερόθεν της αυλείου θύρας. Το έν ήτο πατητήριον ελαιών, το άλλο πλυσταρείον. Μία απλωταριά και ηλιακωτόν απο το έν μέρος της ανωφερούς αυλής, παμμεγέθης αμυγδαλιά ανθούσα ήδη απο το άλλο μέρος, στέρνα και πηγάδιον και κηπάριον με γάστρας ανθέων και ροιάς {ροδιές} και λεμονέας, με κάγκελα φραγμένον. Και άνω ο πάλλευκος άσπιλος οικίσκος, αρχαϊκόν κτίριον, εμπνέον σέβας, επέστεφε την ανωφερή μαρμαίρουσαν αυλήν.
Το έβλεπες μακράν και το εχαίρεσο κ’ εζήλευες κ’ έπιπτες εις ρέμβην κι έλεγες: Ας κατοικούσα εκεί!


Χειμερινός θάλαμος με την εστίαν του, τα μεντέρια {ντιβάνια} του και τα ράφια του, αρματωμένος με παλαιά ωραία πιάτα, δύο μικροί θαλαμίσκοι, όλοι γεμάτοι οθόνας και έπιπλα, το μαγειρείον, ο διάδρομος, όλα αστράπτοντα και πλουσίως ευτρεπισμένα. Η «καλή κάμαρη» προς το μεσημβρινόν μέρος με ωραία στιλβωμένα έπιπλα, με οθόνια λειομέταξα και τάπητας πολυχρόους. Βλέπουσα εις τον λιμένα, θεωρούσα όλην την λευκήν πολίχνην κάτω και αντικρύ, αγναντεύουσα την θάλασσαν, μετρούσα τα κατάρτια των καραβιών, και αριθμούσα τας λέμβους των αλιέων, εκάθητο η κόρη του σπιτιού, η Σειραϊνώ, λευκή και ασθενής ως το κρίνον, λεπτοφυής, πραεία και άχολος {άκακη} ώς η περιστερά. Είχε το κέντημά της επί των γονάτων. Ειργάζετο ανενδότως, νυχθημερόν∙ εκέντα τα προικιά της.
Εταξίδευεν ο πατήρ της με το καράβι, έπλεεν εις μακρινά, βαθιά, μαύρα πέλαγα. Πρώιμα απέπλευσεν εφέτος, μόλις είχαν φωτισθή τα νερά. Άμα θα επέστρεφε με το καλόν «να δέση» (δηλαδή να δέση το καράβι δι’ όλον τον χειμώνα), θ’ απεφάσιζε τέλος ν’ αρραβωνίση την κόρην του. Τοιαύτην υπόσχεσιν έδωκεν «εξωδίκως», καθώς λέγουν οι δικολάβοι, πριν αναχωρήση.
Γαμβροί υποψήφιοι υπήρχον όχι δύο ή τρεις, αλλά δωδεκάς ολόκληρος. Η κόρη είχε καλόν όνομα, ήτον μεγαλοπροικούσα, ήτον λευκή και άχολος ως περιστερά, ήτον προκομμένη και «ομορφοδούλα » {που δουλεύει ωραία}. Εκέντα τα προικιά της μόνη της, χωρίς καμμίαν ανάγκην, μόνον διά ν’ ακολουθήση το έθιμον του χωρίου. Ποίον από τους τόσους γαμβρούς να εκλέξη ο πατήρ της; Εν τη αμηχανία του ανέβαλλε. Τέλος υπεσχέθη ότι θ’ απεφάσιζε να εκλέξη ένα, άμα θα εγύριζε, συν Θεώ, από το ταξίδι. Δέν ήσαν πλέον οι μυθολογικοί χρόνοι. Αγώνα και άθλον δέν ηδύνατο να προβάλη εις τους μνήστορας, και να δώση την κόρην γέρας εις τον νικητήν. Αλλ’ υπήρχον αγώνες και άθλοι βιοτικοί, και ο πλέον προκομμένος, όστις θα ενίκα τους άλλους εις το στάδιον του βίου, εκείνος θα ήτο ο εκλεκτός γαμβρός.


Εκάθητο η κόρη και ηύχετο να γυρίση γρήγορα ο πατήρ της, και είχε πίστιν και ελπίδα εις την καρδίαν της, και εκοπίαζε και εκέντα τα προικιά της. Αντικρύ, εις μίαν οικίαν, μακράν, εις απόστασιν μιλίου ίσως, ήτον ένα μπαλκόνι. Υπήρχον πολλά μπαλκόνια εδώ κ’ εκεί, τριγύρω και παντού, αλλά το μπαλκονάκι εκείνο εφείλκυε της Σειραϊνώς τα βλέμματα.
Προσήλου η κόρη το όμμα εκεί, επιμόνως και αποκλειστικώς. Ήτο περί τα τέλη Φεβρουαρίου, Παρασκευή ημέρα, της Καθαράς Εβδομάδος, παραμονή του Αγίου Θεοδώρου. Αρχαί της ανοίξεως, ήλιος, Θεού χαρά. Έξω εις το μπαλκονάκι εκείνο εκάθητο έν πρόσωπον και έκυπτεν επί των γονάτων του, καθώς έκυπτεν η Σειραϊνώ, και κάτι είχεν επί της ποδιάς του, καθώς αυτή είχε το κέντημά της.
Δέν ηδύνατο να διακρίνη τίποτε. Ήτο τόσον μακράν! Αλλ’ εφαίνετο να έχη πολύ ενδιαφέρον, μεγάλην επιθυμίαν. Ας είχεν όμματα αετίνας, ας ημπορούσε να ιδή καθαρά εις τόσην απόστασιν!
Πλην δεν ήτο αετίνα. Ήτο λευκή περιστερά, άχολος… και όμως είχε και αυτή τους πόθους, τας αδυναμίας και την περιέργειαν της Εύας.
Έβλεπεν, έβλεπεν. Αλλά δεν διέκρινε τίποτε. Έτεινε τας κόρας των οφθαλμών. Εις μάτην, δέν ημπορούσε να ίδη.
Μία, όχι πικρία αλλ’ οξινίλα, εφάνη εις τα χείλη της. Πώς να κάμη διά να μπορέση να ιδή!
Αίφνης εσηκώθη, άφησε το κέντημά της επί του καναπέ. Έτρεξεν εις έν έπιπλον, το ήνοιξεν, έψαξεν εις το βάθος, και εξήγαγε πράγμα τι μακρόν, κυλινδροειδές, ογκώδες, το οποίον εφαίνετο εκ μαύρου χαρτονίου. Αφήρεσε το κάλυμμα και ανέσυρεν από μέσα δεύτερον κύλινδρον, μετάλλινον τούτον. Τον έλαβε, διευθέτησεν όλον τον σκελετόν, τον εξέσυρε και επλησίασε το άκρον εις το όμμα της, και εγύρισε το στόμιον, το άλλο άκρον κατά το μπαλκονάκι, το αντικρινόν εκείνο.
Ήτο το παλαιόν οκιάλι, το ναυτικόν τηλεσκόπιον του πατρός της. Το είχεν αντικαταστήσει, φαίνεται, διά νεωτέρου ο καπετάν Γιωργής και διά τούτο το παλαιόν το είχεν αφήσει εις το σπίτι.
Η νεάνις το εκράτησε σιμά εις το όμμα της επί μακρόν και έβλεπεν, έβλεπεν αχόρταγα.


Δέν ήτο ανήρ, όχι, το υποκείμενον της τόσης μερίμνης της. Ήτο γυνή ή μάλλον κόρη, ώς αυτή. Ήτο το Μαλαμώ του παπα-Γιαννάκη. Η αντίζηλός της εις το χωρίον.
Αντίζηλός της εις τα κεντήματα, εις τα προικιά, εις την αρχοντιάν. Εφημίζετο ως πολύ ευφυής και εφευρετική εις τα κεντήματα. Εν ώρα γάμου κ’ εκείνη, καθώς αυτή, δεν έπαυε καθημερινώς να ετοιμάζη τα προικιά της.
Έως τώρα, παραδεδεγμένα κεντήματα διά τας κόρας όλου του χωρίου ήσαν οι κλάρες, τα λουλούδια, τα πουλάκια, τα ρόιδα, τ’ αστεράκια, το φεγγάρι και ο ήλιος.
Αλλά πώς να φθάση τις ν’ ανέλθη εις το ιδεώδες των παραμυθιών; Πώς να ζωγραφίση κεντητά «τον ουρανό με τ’ άστρα, τη γης με τα λούλουδα, τη θάλασσα με τα καράβια»;
Εσχάτως είχε διαδοθή ότι το Μαλαμώ του παπα-Γιαννάκη έβαινε προς το ιδεώδες τούτο, και αν δέν ημπορούσε να κεντά όλον τον ουρανόν, την γην και την θάλασσαν, με όλα τα άστρα, τα λούλουδα και τα καράβια, κατώρθωσε τουλάχιστον να κεντήση
γωνίαν ουρανού με άστρα, γωνίαν γης με λούλουδα και γωνίαν θαλάσσης με ολίγα καράβια.
Ας ήτο και τόση μόνον γωνία ουρανού, όσην ανατείνουσα αυτή το όμμα εθεώρει από το μπαλκονάκι της, τόση γωνία γης, όση κατήρχετο εις τον κρημνόν κάτω από το σπιτάκι της και τόση γωνία θαλάσσης, όσην περιέκλειε το μικρόν λιμανάκι, με τα δύο ή τρία καραβάκια του, με τας τέσσαρας βρατσέρας, τα τρία κότερα και την εικοσάδα των λέμβων των αλιευτικών.
Το κατόρθωμα ήτο μέγα. Και το Σειραϊνώ, η λευκή άσπιλος περιστερά, έτεινε το όμμα, έτεινε το οπτικόν όργανον του θαλασσινού πατρός της διά να ιδή, όπως εφαντάζετο, τί εκέντα η Μαλαμώ, και δέν ησύχαζεν εάν δέν εύρισκε τρόπον ν’ αντιγράψη ή να κλέψη το κέντημα της αντιζήλου της.


Αίφνης αφήκε βραχείαν κραυγήν χαράς. Ήτο και αυτή Εύα. Δέν ημπορούσε να διακρίνη με όλον το παλαιόν οκιάλι του πατρός της, τίποτε ευκρινές από το κέντημα το οποίον υπέθετεν, ή μάλλον ήτο βεβαία, ότι είχε το Μαλαμώ εις την ποδιάν της, αλλ’ ημπόρεσε να διακρίνη, καίτοι αμυδρώς και συγκεχυμένως, το πρόσωπον και τους χαρακτήρας της Μαλαμώς.
Δέν την είχεν ιδή από οκταετίας, όταν ήσαν ακόμη μαθήτριαι, και αντεφέροντο {μάλωναν} εις το σχολείον. Κ’ εμάλωναν καθημερινώς, ώς ήτο επόμενον. Αντίζηλοι εξ αντιζήλων, όχι μόνον κατά τας αξιώσεις της ευγενείας και αρχοντιάς, αλλά και από συνοικίας και ενορίας αντιζήλους.
Ήσαν τότε και αι δύο ασχημοκόριτσα ισχνά και αναιμικά, και δέν ηδύνατο κοινόν βλέμμα να διακρίνη κατά πόσον έμελλε να ξετρίψη ύστερον το Μαλαμώ, και κατά πόσον έμελλε να ξασπρίση το Σειραϊνώ.
Έκτοτε εμεγάλωσαν. Εκλείσθησαν. Εμανδαλώθησαν, κατά τα έθιμα του τόπου. Δεν έβγαιναν πλέον από το σπίτι, ειμή πέντε φοράς τον χρόνον: Την Μεγάλην Παρασκευήν, άμα ενύχτωνε, διά να ασπασθώσι τον Επιτάφιον κρυφά εις την μοναξίαν του ναού και εις το λυκόφως των κανδηλών και κηρίων, έν Σάββατον της Μεγάλης Σαρακοστής και τρεις καθημερινάς εκάστης των άλλων Σαρακοστών, διά να πάγουν να μεταλάβουν κρυφά εις εξωκκλήσιον.
Και τώρα, διά πρώτην φοράν, μετά οκτώ χρόνους, την έβλεπεν αμυδρώς με το οκιάλι του πατρός της. Και είδεν ότι δεν ήτο ωραία. Και ησθάνθη ακουσίως χαράν.
Είτα ευθύς, την έτυψεν η συνείδησις διατί να χαίρη και μέσα της βαθιά ελυπήθη διά την χαράν οπού ησθάνθη. Και πάλιν ευθύς, μέσα, βαθύτερα εις την συνείδησίν της, εχάρη διά την λύπην οπού ησθάνετο
«Και εκάλεσεν Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού Ζωή, ότι αυτή μήτηρ πάντων των ζώντων». Αυτή είναι η αληθής ζωή.


Εκράτει ακόμη το οκιάλι εις την χείρα το Σειραϊνώ, όταν αίφνης, σιγά-σιγά πατούσα ξυπόλυτη, αφήσασα τας εμβάδας της εις το έμβα της οικίας, εισήλθεν εις την κάμαρα την καλή η θεια-Ζήσαινα.
-Πήγα πλιό, παιδάκι μ’ … τί κόσμους, τί κουσμάκης, μαθές… Πήρα δυο κόλλυβα… Παπα-Νικόλας μ’ τα ’δωσε πλιό … Κείνους Δημητρός!… Τι καυγάς, τι πόλεμους, παιδάκι μ’! Δέν αφήν’ νε τούν κουσμάκη να πάρ’ δυό κόλλυβα, παιδάκι μ’, πλιό. Τα, τί λογάτε {τί λέτε γι’ αυτά}; Νά κι του λόου σ’ δυό, Σειραϊνάκι μ’, πλιό. Τα πήρα για τ’ Γιαννούλα μ’, για να διή, πλιό, του σαστικό {τον αρραβωνιαστικό} τς στουν ύπνου τς, πότε θα ’ρθή… Παπανικόλας μ’ τά ’δωσε. Τούνε βλέπ’νε στουν ύπνου τς, ακούς, κι του Γηρακώ του Μπαλάκι, κι του Μιλαχρώ του Σακαράκι, τουν είδιαν, ακούς… ουλουφάνερα, τ’ ακούς. Άις-Θόδωρας κάνει του θάμα… «Άι μ’ Θόδωρε καλέ, κι καλέ κι ταπεινέ… »
Θα ημπορούσε να εξακολουθήση ούτω επ’ άπειρον η θεια-Ζήσαινα, χωρίς να ημπορή κάθε άλλος να την εννοήση. Ευτυχώς η Σειραϊνώ εγνώριζε πολύ καλά την γλώσσαν της και εμάντευσεν αμέσως περί τίνος επρόκειτο.

…………………………………………………..
Η συνέχεια (συν Θεώ) την επόμενη Παρασκευή ή Σάββατο.

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ Ένας ζωγράφος. Γ΄ Τοπία και Παιδιά. 7 πίνακες, 2 Βίντεο και τα "όμορφα" πτώματα. Maleki, 3rd part, Landscapes and Children (+ a comment)

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ Ένας ρεαλιστής ζωγράφος. Γ΄ Τοπία και Παιδιά.
Επτά πίνακες, ένα Βίντεο και τα …όμορφα πτώματα.
Iman Maleki: Photos or Paintings? 3rd part, Landscapes and Children. 7 Paintings, 2 videos and a comment about ...beautiful (dead) Bodies
Iman Maleki: Foto oppure Pitture? Terza parte: Paesaggi e Bambini (7 Quadri, 2 videos e un commento sull’ Arte di cadaveri).

Ίσως οι ειδικοί περι την ζωγραφική τέχνη αναγνώστες μας να διαφωνούν με την συμπάθεια που κρύβει το αφιέρωμα του παρόντος Ιστολογίου σ’ αυτόν τον Ιρανό ζωγράφο -βλ. και τα προςφάτως δημοσιευμένα, πρώτο και δεύτερο μέρος- και ίσως να εκτιμούν πολύ λιγότερο από εμάς τους αδαείς το έργο και το ταλέντο του ζωγράφου.

ΒΙΝΤΕΟ 1

Όμως, εμείς προτιμούμε εκατομμύρια φορές την αθωότητα και την πολύχρωμη μαγεία που αποπνέει το έργο του Μαλέκι , από κάποιες κουλτουριάρικες αηδίες είτε στρατευμένης τέχνης (σαν λ.χ. την απίστευτα προκλητικά βλάσφημη συμμετοχή του ακατανόμαστου Βέλγου στην έκθεσι Outlook κατά την "πολιτιστική Ολυμπιάδα" του 2004) είτε τέχνης αυτονομημένης από την ηθική διάστασι του πολιτισμού, όπως η τρέχουσα έκθεσι με έργα καμωμένα από ανθρώπινα μέλη ή ατεμάχιστα πτώματα.

[H Έκθεσι "BODIES..." φιλοξενείται στην πόλι της Αθηνάς, του Θησέως, του Σωκράτους και των άλλων αρχαίων και αιωνίων παιδιών (στην Τεχνόπολις, στο Γκάζι), υπο την αιγίδα του Δήμου της(!), με τον υπότιτλο «Ένα ταξίδι στο ανθρώπινο σώμα» από τις 7 Φεβρουαρίου. Οι υπεύθυνοι συνοδεύουν την παρουσίασι του θέματος της έκθεσης στο επίσημο site με το παρακάτω ελκυστικό προλογικό κείμενο:

"Το ανθρώπινο σώμα, μια συναρπαστική εμπειρία!
BODIES... Η Έκθεση
Στην έκθεση παρουσιάζονται με σεβασμό (sic) αληθινά ανθρώπινα σώματα στην ολότητά τους ή ανά μέρη, τα οποία έχουν διεξοδικά διαχωριστεί και διατηρηθεί μέσω μιας πρωτοποριακής διαδικασίας δίνοντας έτσι η ευκαιρία στους επισκέπτες να δουν την ομορφιά και την πολυπλοκότητα των ίδιων τους των σωμάτων, των οργάνων και των συστημάτων του ανθρώπινου οργανισμού. "

Καμμία λέξι και στο παρακάτω ενημερωτικό τους για την προέλευσι των ανθρωπίνων μελών και βέβαια ούτε κουβέντα για την υποψία ιερότητας και τον πραγματικό σεβασμό του ανθρωπίνου σώματος…]


ΒΙΝΤΕΟ 2

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Ο ΆΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ. Ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Σκοπέλου.

Το Ρ του Ρήγα κι ο Άγιος Ρηγίνος.
Η μνήμη του Ιερομάρτυρα Επίσκοπου Σκοπέλου

Πέρυσι στο τρίτο τεύχος του περιοδικού μας (Νέος Παλαμήδης, Μάρτιος 2008 σσ. 12-13) δημοσιεύσαμε ένα άρθρο με τον τίτλο «Ο Ρήγας με Ρ κεφαλαίο». Ήταν μια αναπάντεχη συνέχεια σε ένα αρθράκι του προηγούμενου τεύχους για την σκακιστική γραφή, όπου έλεγα μεταξύ άλλων το γνωστό, ότι «το Ρ αντιστοιχεί ως αρχικό στην λέξη «Ρήγας», που ας είναι λατινικής καταγωγής [: Rex], χρησιμοποιείται στην ελληνική ως συνώνυμη της λέξης βασιλεύς, ήδη από τους πρώτους βυζαντινούς συγγραφείς».
Εκεί, λοιπόν, επανερχόμενος με περισσότερα περι της λέξεως που κρύβεται κάτω από το αρχικό αυτό γράμμα του βασιλικού πεσσού αναφέρθηκα και στον επώνυμο Άγιο γράφοντας:
«Εν τούτοις περισσότερο από τις φιλολογικές μου εμμονές αξίζει να θυμίσω πως το κύριο όνομα Ρήγας εορτάζεται και από την Εκκλησία μας. Πράγματι, στο πρόσωπο του Αγίου Ρηγίνου, επισκόπου Σκοπέλου που μαρτύρησε ήδη τον Δ΄ αιώνα (…), η ελληνορθόδοξη παράδοσί μας εορτάζει κάθε 25 Φεβρουαρίου στην μνήμη του, και τα συναφή ονόματα Ρηγίνα, Ρηγίλος, Ρηγίλη, Ρεγίνα, Ρεγγίνα, Ρήγισσα, Ρηγούλα , Ρήγω, Ρήγος, Ρήγας

Είναι η κατάλληλη στιγμή να μνημονεύσουμε τον άγιο αυτό, έναν Έλληνα του δραματικού Δ΄αιώνα μ. Χ. Έναν Έλληνα, Άγιο και συντοπίτη μας!

Το παρακάτω κείμενο είναι διασκευή κάποιου χαμένου πρωτοτύπου (αλιευθέν μέσω διαδικτύου πέρυσι).

Ο Άγιος Ρηγίνος, ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Σκοπέλου

"Ο Ρηγίνος γεννήθηκε στη Λεβάδεια (Λιβαδειά) της Βοιωτίας στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. από ευσεβείς και ενάρετους γονείς, οι οποίοι τον βοήθησαν να λάβη τη θύραθεν παιδεία αλλά και την ορθόδοξη αγωγή. Είναι η εποχή που στην διχασμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βασίλευσαν οι δύο υιοί του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο μεν Κωνστάντιος στην Κωνσταντινούπολι (Ανατολή), ο δε Κώνστας στη Ρώμη (Δύσι). Και οι δύο διάδοχοι του Μεγάλου Κωνσταντίνου είχαν ανατραφή με τις αρχές της χριστιανικής πίστεως, αλλά ο μεν Κωνστάντιος είχε συνειδητά αποδεχθή τον Αρειανισμό, ο δε Κώνστας παρέμεινε πιστός στις δογματικές αποφάσεις της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (325 μ.Χ.). Και οι δύο είχαν ως κοινά χαρακτηριστικά της θρησκευτικής τους πολιτικής, αφ’ ενός μεν την καταπολέμησι της εθνικής θρησκείας, αφ’ ετέρου δε την υπεράσπισι της ενότητος της Εκκλησίας.Η εκκλησιαστική τους πολιτική όμως είχε ως συνέπεια όχι μόνο την συντήρησι, αλλά και την διεύρυνσι της εκκλησιαστικής διασπάσεως μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου. Οι συνεχείς παρεμβάσεις, αυθαίρετες πολλές φορές, στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξαν πηγή εντάσεως στις φοβερές αρειανικές έριδες του 4ου αιώνος μ.Χ.Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ο Άγιος απεστάλη στη νήσο Σκόπελο από τον θείο του Αχίλλειο (: τιμάται 15 Μαΐου, και είναι πολιούχος της πόλεως Λάρισας), με τον βαθμό του Επισκόπου, για να ενισχύση τους εξόριστους που βρίσκονταν εκεί και να τους στερεώση στην ορθόδοξη πίστι.Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες του Συναξαριστή του Αγίου Αχιλλείου, ο Άγιος Ρηγίνος παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, μαζί με τον Άγιο Αχίλλειο. Όμως, μολονότι καταδικάσθηκε ομόφωνα από τους θεοφόρους Πατέρες η φοβερή αίρεσι του Αρειανισμού, οι οπαδοί του Αρείου δεν εξέλιπαν και συνέχισαν να διαδίδουν τις αιρετικές δοξασίες τους. Επικράτησε εκ νέου μεγάλη αναταραχή στους κόλπους της Εκκλησίας, κρίσι και κατά συνέπεια χωρισμός σε δύο παρατάξεις, κάτι που ανησύχησε ιδιαίτερα τους δυο αυτοκράτορες Κωνστάντιο και Κώνστα. Τελικά οι δύο αυτοκράτορες συμφώνησαν να συγκληθή σύνοδος. Και πράγματι, η Σύνοδος συγκλήθηκε στη Σαρδική, (Σόφια), το έτος 343 μ.Χ.
Σ’ αυτήν την Σύνοδο συμμετέσχε ο Άγιος Ρηγίνος πρωταγωνιστικά, αφού ισοπέδωσε όλες τις αιρετικές διδασκαλίες με το λόγο του και την τόλμη της γνώμης του.Μετά τη λήξι της Συνόδου ο Άγιος Ρηγίνος επέστρεψε στη Σκόπελο. Αλλά και πάλι η Εκκλησία του Χριστού κλυδωνίσθηκε και ταράχθηκε, αυτή τη φορά από τον αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως Ιουλιανό τον Παραβάτη (361-363 μ.Χ.), ο οποίος θέλησε να επαναφέρη τη θρησκεία του ελληνικού δωδεκαθέου.Στη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο βασιλέας, έφθασε στη Σκόπελο ο έπαρχος της Ελλάδας και των Σποράδων. Αμέσως κάλεσε τον ποιμενάρχη της Σκοπέλου και του υπέδειξε να αλλάξη πίστι και να ασπασθή την ειδωλολατρία. Όμως ο Άγιος περιφρόνησε την υπόδειξί του και ενέμεινε με πνευματική ανδρεία και σταθερότητα στην πατρώα του ευσέβεια.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 362 μ.Χ. οδηγήθηκε για τελευταία φορά ενώπιον του επάρχου στη Σκόπελο. Στις προτροπές του να αρνηθή τον Χριστό, ο Άγιος δεν έδωσε καμία απάντησι. Έτσι οδηγήθηκε στο στάδιο της πόλης, όπου υπέστη και άλλα φρικτά βασανιστήρια και ακολούθως στη θέσι «Παλαό Γεφύρι», όπου αποκόπηκε από τον δήμιο η τίμια κεφαλή του. Την νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο σκήνωμα του Αγίου και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του…"

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

44ο Παγκύπριο Ατομικό Πρωταθλημα 2009. Campionato Cipriota Individuale 2009 (Risultati ed alcune miniature)

Κυπριακό Πρωτάθλημα Σκακιού 2009. Αποτελέσματα και 12 (+1) μινιατούρες .
Cyprus Chess Championship 2009 (Results and a few miniatures)

Έληξε, προ διημέρου, το Πρωτάθλημα Κύπρου του 2009.
Οι αγώνες διεξήχθησαν στο διάστημα από 10 Ιανουαρίου έως 21 Φεβρουαρίου 2009 υπο την ονομασία “44ον Παγκύπριο Ατομικό Πρωταθλημα 2009 , σε ένα Τουρνουά Open (όπου έλαβαν μέρος 50 σκακιστές) με ελβετικό σύστημα 13 γύρων.

Μετά από πολύ σκληρό συναγωνισμό τέσσερις σκακιστές ισοβάθμισαν με 10 βαθμούς.
Πρωταθλητής βάσει των κριτηρίων –και πραγματικά στο «φωτο φίνις» - αναδείχθηκε ο Μαίτρ FIDE Άλκης Μαρτίδης (2259). Δεύτερος ο Ρένος Μελάς (2149), τρίτος ο Πάρις Κληρίδης (2196) και τέταρτος ο Πανίκος Σάββα (2094).
[Στην φωτο (από προπέρσινη βράβευσι) ο Μαρτίδης δεξιά. Στην μέση ο Πάρις Κληρίδης ]
Μόνος στην πέμπτη θέσι ο περσινός δεύτερος, ο νεαρός ΥΜ Αντώνης Αντωνίου (2164).
Τρείς παίκτες στην πρώτη πεντάδα από την περσινή πρωταθλήτρια Ομάδα του Συλλόγου της Λευκωσίας και δύο από την Λάρνακα.
Ο περσινός πρωταθλητής Κύπρου, Βασίλης Αριστοτέλους (1924), τερμάτισε με 6,5 βαθμούς μόλις στην 24η θέσι.
Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (Οι πρώτοι είκοσι):



Στο αξιοπερίεργο του (εφετινού) πρωταθλήματος της Κυπριακής Σκακιστικής Ομοσπονδίας είναι η διεξαγωγή των αγώνων σε περισσότερες πόλεις (οι τελευταίοι γύροι πάντως έγιναν στην Λεμεσό), ανα δύο γύροι επι 6 Σαββατοκύριακα, ο τελικός γύρος στο έβδομο.
Να σημειώσουμε επίσης, πως ανάμεσα στους 50 σκακιστές που έλαβαν μέρος στο «Όπεν» βρήκαμε 2 Ελλαδίτες (Papadopoulos Gerasimos 1800 και Polizois Nikos 1800), 2 Τούρκους (Tozaki Halil , Elo FIDE 2064 και Sentug Halil 2017) , 2 Ινδούς (Goyal Archit Elo 1800 και Goyal Arjun 1800) και έναν Ρώσσο (Avsitidiysky Andrey 1872 ).
Υπήρχε και ένας μή ελληνοκυπριακής καταγωγής, ο Paunescu Valentin 2027 2084, ο οποίος όμως είναι, όπως φαίνεται, κάτοχος της Κυπριακής Υπηκοότητας, και κατά συνέπειαν, ως έκτος θα έχει την δυνατότητα συμμετοχής στις εθνικές ομάδες της Κύπρου.

ΔΩΔΕΚΑ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ κι 1 OSCAR:

Αρχίζουμε λόγω επικαιρότητας με το …Όσκαρ από τον 2ο Γύρο:



Αλλά και στην παρακάτω παρτίδα η 12η κίνησι του λευκού ...κάτι πρέπει να πάρη:

1.
[Event "CYPRUS NATIONAL CHESS CHAMPIONSHIP 2009"]
[Site "Nicosia, Limasol, Larnaka"]
[Date "2009.01.10"]
[White "Loizou, Lefteris"]
[Black "Zardiles, Nicos"]
[Result "0-1"]
[ECO "A00"]

1. e4 c5 2. Bc4 Nc6 3. Nf3 e6 4. a3 Be7 5. c3 d5 6. exd5 exd5 7. Ba2 Bg4 8. d4
cxd4 9. cxd4 Bxf3 10. Qxf3 Nxd4 11. Qd3 Rc8 12. O-O?? (> Nc3) Nc2 13. Nc3 Nxa1 14. Be3 d4
15. Bxd4 Bf6 16. Re1+ Kf8 0-1


2.
[Date "2009.01.12"]
[Round "1"]
[White "Evangelides, Kypros"]
[Black "Melas, Renos"]
[Result "0-1"]
[ECO "C25"]

1. e4 e5 2. Bc4 Bc5 3. Nc3 Nc6 4. a3 d6 5. Na4 Bb6 6. Nxb6
axb6 7. Ba2 Qh4 8. Qf3 Nf6 9. d3 Nd4 10. Qd1 Bg4 11. Qd2 O-O-O 12. c3 Ne6 13.
Ne2 d5 14. exd5 Nxd5 15. O-O Nef4 16. Ng3 Bf3 17. Bxd5 Rxd5 18. Nf5 Qh3 19.
Ne7+ Kd7 0-1

3.
[Date "2009.01.20"]
[Round "3"]
[White "Aristotelous Vassilis"]
[Black "Evangelides Kypros"]
[Result "1-0"]
[ECO "C21"]

1. e4 e5 2. d4 exd4 3. Nf3 Bc5 4. Bc4 Ne7 5. Ng5
d5 6. exd5 Nxd5 7. O-O O-O 8. Nxh7 Kxh7 9. Qh5+ Kg8 10. Bxd5 Nd7 11. Nd2 Be7
12. Ne4 Nf6 13. Nxf6+ Bxf6 14. Re1 c6 15. Bb3 a5 16. a4 Qd6 17. Re8 b6 18.
Bxf7# 1-0

17…,β6?? (> Αε6=/+=)

4.
[Event "CYPRUS NATIONAL CHESS CHAMPION"]
[Site "Nicosia, Limasol, Larnaka"]
[Date "2009.01.18"]
[Round "4.3"]
[White "Charalambous, Christos"]
[Black "Martidis, Alkis"]
[Result "0-1"]
[ECO "A00"]
[BlackElo "2259"]

1. d4 d5 2. Nf3 Nf6 3. c4 e6 4. Nc3 Be7 5. Bg5 O-O 6. e3 Nbd7 7. cxd5 exd5 8.
Bd3 c6 9. O-O Ne4 10. Bxe7 Qxe7 11. Qc2 f5 12. Rab1 a5 13. a3 Ndf6 14. b4 Nxc3
15. Qxc3 Ne4 16. Qc2 Rf6 17. Rfc1 f4 18. Re1 axb4 19. axb4 Ra3 20. Ne5 fxe3 21.
fxe3 Rf2 22. Re2 Rxe2 23. Bxe2 Rxe3!? (> Rc3-+) 24. Rb3 Qh4-+ 0-1

5.
[[Date "2009.01.27"]
[Round "5"]
[White "Tozaki Halil"]
[Black "Markidou Christianna"]
[Result "1-0"]
[ECO "D20"]

1. d4 d5 2. c4 dxc4 3. e4 b5 4. a4 c6 5. b3 cxb3 6. axb5 Bb7 7. bxc6 Nxc6 8. d5
Ne5 9. Bb5+ Nd7 10. Qxb3 e6 11. dxe6 fxe6 12. Qxe6+ Ne7 13. Nf3 a6 14. Ne5 Qc7
15. Bxd7+ 1-0

6.
[Event "CYPRUS NATIONAL CHESS CHAMPION"]
[Site "Nicosia, Limasol, Larnaka"]
[Date "2009.01.25"]
[Round "6.20"]
[White "Damianou, Pantelis"]
[Black "Roussos, Christis"]
[Result "0-1"]
[ECO "A00"]

1. d4 d5 2. c4 Nf6 3. cxd5 Qxd5 4. Nc3 Qa5 5. Bd2 Qb6 6. e3 Qxb2 7. Rb1 Qa3 8.
Nb5 Qxa2 9. Nxc7+ Kd8 10. Nxa8 Ne4 11. Ra1 Qb2 12. Rxa7 Nc6 13. Ra1 Nxd2 14.
Nf3 Ne4 15. Be2 Nc3 16. Qd2 Qxa1+ 17. Bd1 Nxd1 18. Qxd1 Qxa8 0-1

7.
Στην επόμενη, η κλασσική θυσία 9.Αχθ7 πρέπει να ‘ναι σκοτεινή, αλλά ο αντίπαλος του Πρωταθλητή δεν κατάφερε να το αποδείξη:

[Event "Cyprus Chess Championship 2009"]
[Site "Athienou"]
[Date "2009.01.31"]
[Round "7.3"]
[White "Martidis, Alkis"]
[Black "Panayiotou, Marinos"]
[Result "1-0"]
[ECO "B13"]
[WhiteElo "2259"]

1. e4 c6 2. d4 d5 3. exd5 cxd5 4. c4 Nc6 5. Nc3 e6 6. Nf3 Bb4 7. Bd3 Nge7 8.
O-O O-O 9. Bxh7+ Kxh7 10. Ng5+ Kg6 11. Qg4 f5 12. Qg3 Bd6 13. f4 Kf6 14. b3
Nxd4 15. Bb2 Bc5 16. Na4 Qa5 17. Nxc5 Qxc5 18. Rfd1 Nec6 19. cxd5 Ke7 20. Kh1
Ne2 21. Qh4 Rf6 22. Bxf6+ gxf6 23. Qh7+ Ke8 24. Qf7+ Kd8 25. dxc6+ 1-0

Με 13…,Ρθ6 μπορούσε να διεκδικήση στην Ισοπαλία.

8.
Ο εξ Ελλάδος Γεράσιμος Παπαδόπουλος, που πήγε πολύ καλά (7ος!), πρωταγωνιστεί σ' αυτήν την παρτίδα:
[Event "CYPRUS NATIONAL CHESS CHAMPION"]
[Site "Nicosia, Limasol, Larnaka"]
[Date "2009.02.01"]
[Round "8.5"]
[White "Papadopoulos, Gerasimos"]
[Black "Constantinou, Pavlos"]
[Result "1-0"]
[ECO "A00"]
[WhiteElo "1730"]
[BlackElo "2050"]
1. d4 Nf6 2. g3 d5 3. Bg2 g6 4. Nf3 Bg7 5. O-O O-O 6. Nbd2 b6 7. c4 c6 8. Ne5
Bb7 9. cxd5 cxd5 10. b3 Nbd7 11. Nxd7 Nxd7 12. Bb2 Rc8 13. Rc1 Rxc1 14. Qxc1
Qb8 15. Nf3 Rc8 16. Qd2 Nf6 17. Ne5 Ne4 18. Bxe4 dxe4 19. Rc1 Rc7 20. Rxc7 Qxc7
21. e3 f6 22. Nc4 Bd5 23. Qc3 Kf7? (> b5) 24. Ne5+ +- 1-0

9.
[Event "CYPRUS NATIONAL CHESS CHAMPION"]
[Site "Nicosia, Limasol, Larnaka"]
[Date "2009.02.07"]
[Round "9.18"]
[White "Georgiou, Andreas (Nic)"]
[Black "Roussos, Christis"]
[Result "0-1"]
[ECO "A00"]

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Bc5 4. c3 d6 5. d3 Bg4 6. Nbd2 Nge7 7. Bxf7+!+- Kf8 8.
h3 Nc8 9. Nb3 Kxf7 10. Nxc5 dxc5 11. Ng5+? (>Αg5) Qxg5 12. Qb3+ Be6 13. Qxb7? Qxg2 14.
Rf1 Bxh3-+ 15. Qb3+ Ke8 16. Be3 Qxf1+ 17. Kd2 Qxa1 18. Bxc5 Rb8 19. Qd5 Rxb2+ 20.
Ke3 Qc1+ 21. Kf3 Qf4# 0-1

10.
Το "έλα να δής" έγινε στην παρακάτω παρτίδα, όπου ο μαύρος αφού έλαβε πίσω το δώρο του λευκού, κατάφερε να χάση σε κερδισμένη θέσι (π.χ. 19…, θ5 -+):

[Event "auto"]
[Site "auto"]
[Date "2009.02.11"]
[Round "10"]
[White "Hadjinikolaou Pigasios"]
[Black "Evgeniou Pavlos"]
[Result "1-0"]
[ECO "C01"]

1. e4 Nf6 2. e5 Nd5 3. d4 e6 4. c4 Bb4+ 5. Bd2
Bxd2+ 6. Qxd2 Nb6 7. Nc3 Nxc4? 8. Bxc4 d5 9. Bd3 Nc6 10. Nf3 O-O 11. Ng5 g6 12.
Qe3 Bd7 13. Qh3? Qxg5 14. O-O Nxd4 15. Rae1 Qd2 16. Nd1 Ba4 17. b3 Bb5 18. Bxb5
Nxb5 19. Ne3 Nd4 20. Ng4 Ne2+?? 21. Rxe2+- Qxe2 22. Nf6+ 1-0

11.
[Date "2009.02.09"]
[Round "?"]
[White "Antoniou Antonis"]
[Black "Charalambous Michalis"]
[Result "1-0"]
[ECO "C54"]
[PlyCount "33"]

1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Nf6 4. d3 h6 5. O-O
Bc5 6. c3 O-O 7. d4 exd4 8. cxd4 Bb6 9. e5 d5 10. exf6 dxc4 11. d5 Nb4 12. fxg7
Kxg7 13. Qd2 Qd6 14. Na3 Na6 15. Nxc4 Qf6 16. b3 Kh7 17. Bb2 +- 1-0
12.!-- iChess v1.13, (c) 2007-2008 GameKnot.com -->

Play chess online!

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2009

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ Ένας ρεαλιστής ζωγράφος. Β΄ Άνδρες. Iman Maleki: Photos or Paintings? 2nd part, Men. Iman Maleki: Foto oppure Pitture? 2nda parte: Uomini

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ Ένας ρεαλιστής ζωγράφος. Α΄ Άνδρες.
Iman Maleki: Photos or Paintings? 2nd part, Men .
Iman Maleki: Foto oppure Pitture? Seconda parte: Uomini (7 Quadri).

ΕΠΤΑ ΠΙΝΑΚΕΣ:













.

.

.

.

.

.

Και ένα Βίντεο:

Σημ. Όλες οι φωτογραφίες των πινάκων του Μαλέκι, (και του σημερινού, όπως και του χθεσινού αφιερώματος), είναι παρμένες από την διεύθυνσι: http://www.imanmaleki.com/

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ Ένας ρεαλιστής ζωγράφος. Α΄ Γυναίκες. Iman Maleki: Photos or Paintings?

Ιμάν ΜΑΛΕΚΙ. Ένας ρεαλιστής ζωγράφος. Α΄ Γυναίκες (9 Πίνακες).
Iman Maleki: Photos or Paintings? 1st part, Women .
Iman Maleki: Foto oppure Pitture? 1ma parte: Donne (9 Quadri).


Ο πολυτάλαντος σκακιστής και φίλος του Ιστολογίου, Ιωάννης Παναγάκος μας έστειλε εχθές ένα πολύ όμορφο μήνυμα ηλ. Ταχυ(δρομείου) με ένα αρχείο φωτογραφιών ενός ζωγράφου.
Ο τίτλος του αρχείου εύστοχος: «Φωτογραφίες ή Έργα ζωγραφικής

Επρόκειτο για μερικά έργα του Ιρανού ζωγράφου Ιμαν Μαλέκι (Iman Maleki).
Εκ πρώτης όψεως τα εν λόγω έργα φαινόντουσαν φωτογραφίες, αλλά επρόκειτο για οι πίνακες ζωγραφικής. Και τί πίνακες!
Μια πρόχειρη ματιά στο διαδίκτυο ικανοποίησε την περιέργειά μας για τον 33άχρονο αναγνωρισμένο απ’ ό,τι φαίνεται ζωγράφο και άφησε αμείωτο τον αρχικό θαυμασμό μας.
Πράγματι, φαίνεται απίστευτη η τεχνική του και μεγάλο το ταλέντο του. Κάπου (στην γαλλική wikipedia ) διαβάσαμε πως η τεχνική ακρίβεια των έργων του μπορεί να συγκριθή με εκείνη μιας φωτογραφίας 10 Μεγαπίξελ (10 Mégapixels)!

Δεν ξέρουμε αν όντως «είναι ένας από τους μεγαλύτερους ρεαλιστικούς ζωγράφους του κόσμου», αλλά, πάντως εμάς το έργο του μας εντυπωσιάζει και πολλοί πίνακές του μας συγκινούν.

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

« ΆΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ΄»: Ο εφετινός Αποκριάτικος Χορός μας (+ Φωτογραφίες). THE DRESS-UP PARTY OF OUR CLUB: “Abacus & Pessoi” (+ Photos)

«ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ»: Δελτίο Τύπου Για Τον Αποκριάτικο Χορό Μας
AVAX e PESSI”: La Nostra Cena-Incontro Festoso x il Carnevale (Notizie e Foto)

Για δεύτερη συνεχή χρονιά τα μέλη και οι φίλοι του Αθλητικού Εκπολιτιστικού Συλλόγου « Άβαξ και Πεσσοί» συναντήθηκαν στον ετήσιο αποκριάτικο χορό τους, την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου, στο κέντρο « Ιππόκαμπος».
Η ημερομηνία ( Παρασκευή και 13) και ο άσχημος καιρός δεν απέτρεψαν πολλά μέλη και φίλους του συλλόγου να δώσουν το παρόν στην γιορτινή βραδιά και να διασκεδάσουν με καλό φαγητό, ποτό, μουσική και χορό μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Σημειώθηκαν βέβαια και αρκετές απουσίες λόγω των ιώσεων που ταλαιπωρούν τον περισσότερο κόσμο αυτό το διάστημα.

Μεγάλος απών ο αντιπρόεδρος του συλλόγου κ. Αλέξης Κλαμαρής, ο οποίος ήταν μόνο σωματικά απών, γιατί η σκέψη του και το ενδιαφέρον του ήταν μαζί μας. (Του ευχόμαστε καλή τύχη στη νέα φάση της περιπέτειας της υγείας του).
Η βραδιά ξεκίνησε με μια σύντομη ομιλία-χαιρετισμό του προέδρου του συλλόγου κ. Αλέξανδρου Σοϊλεμέζη, ο οποίος αφού αναφέρθηκε σύντομα ( λέμε τώρα ) στα πεπραγμένα του συλλόγου, βράβευσε τους μαθητές του συλλόγου που διακρίθηκαν.
Ακολούθησε ένα ευχάριστο «χάπενινγκ», μια σύντομη χορευτική επίδειξη από τέσσερις χορευτές της σχολής χορού “Aster’s”, οι οποίοι παρέσυραν στην πίστα αρκετούς από τους παρευρισκόμενους.

Έγινε επίσης και λαχειοφόρος αγορά, όπου κληρώθηκαν πολλά δώρα σε αρκετούς τυχερούς. Η λαχειοφόρος αγορά είναι ένα μέσον ενίσχυσης του συλλόγου, ο οποίος δεν έχει ούτε χορηγούς ούτε άλλου είδους ενισχύσεις. Ευχαριστούμε θερμά όλα τα μέλη και τους φίλους για την συμπαράσταση και την υποστήριξή τους. Από τις παρουσίες επισήμων ξεχώρισαν ο Πρόεδρος της Ευβοϊκής Ένωσης Σκακιστών κ. Παναγιώτης Γιαννούτσος,
ο έφορος της ΑΕΚ (Σκακιστικό Τμήμα
- και συνδιαχειριστής του A.E.K. Chess Club ), κ. Φώτιος Αρμπής,
ο Δ/ντής του Ε.Γ. Λυκείου Χαλκίδος, κ. Γεώργιος Χαλιώτης,
η Δ/ντρια του Εσπερινού Γυμνασίου, κ. Βασιλική Κωνσταντινάκη και ο Δ/ντής του Υ/Κ Χαλκίδος της Τραπέζης ΜΑΡΦΙΝ, κ. Παναγιώτης Τζαφέρος.
Πέρασμα-έκπληξη από το χορό μας έκανε και ο νέος Πρόεδρος του Οργανισμού Άθλησης και Νεολαίας του Δήμου μας, κ. Γκάβαλης, ο οποίος απευθύνοντας επίσημα χαιρετισμό, υποσχέθηκε να στηρίξει την προσπάθεια ολοκλήρωσης των διαδικασιών για τη δημιουργία του δεύτερου αθλητικού τμήματος του συλλόγου, αυτού του Πιγκ-Πόγκ.

Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε ευχάριστα με φαγητό, κρασάκι, κουβεντούλα και χορό μέχρι πολύ αργά.
Ευχή όλων μας να ανταμώσουμε και πάλι του χρόνου με καινούριες εμπειρίες και ανανεωμένο κέφι.
.
.
.
Zωή Κωνσταντινίδου

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΥΑΡΙ ΣΕ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΟΚΟΜΒΟ (: GAMEKNOT). Un piuttosto difficile problema (# in 2) a Gameknot. A ruther difficult problem (Meredith)

ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΥΑΡΙ ΣΕ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΟΚΟΜΒΟ (:ΣΤΟ "GAMEKNOT" ).
Un piuttosto difficile problema (a due mosse) a “Gameknot”.
A ruther difficult chess problem (Meredith) a Gameknot.

Είναι συνηθισμένο, οι σκακιστικοί Ιστότοποι, (όπως από παλιά οι σκακιστικές στήλες των εντύπων, και μάλιστα των εφημερίδων) να φιλοξενούν σε καθημερινή βάσι μια άσκησι, κάποιο πρόβλημα ή και μια ολόκληρη παρτίδα.
Στον δημοφιλή σκακιστικό Ιστοχώρο του Gameknot (=«Παιχνιδοκόμβος») δημοσιεύεται καθημερινά ένας «διαγωνισμός σπαζοκεφαλιάς» (Daily contest puzzle) και με κίνητρο την καλή συνήθεια της εξάσκησης ή την πιθανότητα να είναι ο ένας τυχερός της κλήρωσης (με δώρο συνήθως ένα φτηνό πραγματάκι -«γκάτζετ»-, όπως ένα MP3, ή μια Φωτογραφική Μηχανή κττ), κάποιοι σαν και μένα μπαίνουμε ανελλιπώς, να λύσουμε την άσκησι, το φινάλε ή το προβληματάκι της ημέρας.

Το σύνηθες επίπεδο δυσκολίας των ασκήσεων-«σπαζοκεφαλιών» είναι χαμηλό.

Η χθεσινή μου όμως επίσκεψι με έφερε μπροστά στο πρόβλημα 2 κινήσεων που βλέπετε πιο πάνω.

Ένα δί-τρίλεπτο ήταν αρκετό –νόμιζα- να καταλάβω τα κύρια χαρακτηριστικά του.
Πάτησα λοιπόν βιαστικά –πάντα σε μεσομεσονύκτια ώρα- το κουμπί της λύσης δίνοντας την κίνησι που μου φαινόταν ως το κλειδί. Ήμουν τόσο βέβαιος για την ορθότητα της επιλογής μου που όταν εισέπραξα την πρώτη αρνητική απάντησι από την σελίδα, πίστεψα πως κάτι δεν πάτησα καλά με το ποντίκι μου στην οθόνη και επανέλαβα την εισαγωγή της ίδιας κίνησης, προσεκτικά τώρα, στο διάγραμμα του παιχνιδοκόμβου.
Ή έκπληξί μου μεγάλη, καθώς με οδύνη πληροφορήθηκα ότι έκανα μάνι-μάνι δύο λάθος απόπειρες. Μού ’μενε λοιπόν, άλλη μία, τελευταία?!
Έ, λοιπόν, θα έχασα άλλα 20 λεπτά περίπου μέσ’ στην νύχτα για την ποθητή λύσι. Μάταια.
Εκνευρισμένος με τον εαυτό μου –να μην μπορώ να λύσω ένα δυαράκι Μέρεντιθ 9 πεσσών, όπου ο Μαύρος έχει μόνο 3 πιόνια!??- παράτησα το πρόβλημα και πήγα για ύπνο.

Σήμερα το μεσημέρι ξαναμπήκα στο Gameknot. Πεισμωμένος αναζήτησα το χθεσινό “puzzle”. Όμως αυτό είχε αλλάξη. Δεν μπόρεσα λοιπόν, να το λύσω έγκαιρα κι έχασα το σερί του μήνα. (Το σημερινό, ήταν ένας εύκολος συνδυασμός –παραλλαγή του «Μάτ του Λεγκάλ»).

Με περιέργεια γύρισα στην χθεσινή άσκησι για να ξαναπροσπαθήσω. Βλέπω και τα στατιστικά της ημέρας. Διαπιστώνω πως μόνο 700 περίπου στους 3000 χιλιάδες χρήστες (24%) που απάντησαν στον Διαγωνισμό έστειλαν την σωστή λύσι και ξανακοιτάζω το πρόβλημα με άλλη διάθεσι. Την φορά αυτή το μυαλό δούλεψε αμέσως. (Σε 1 λεπτό;)

Σας προτείνω, λοιπόν, το όμορφο αυτό δυαράκι και σας δίνω και το κίνητρο να με ξεπεράσετε, βελτιώνοντας τον καταστροφικό χρόνο που έφερα εγώ στην λύσι του (3΄ + 20΄+ 1΄ = …24??).
Καλή Τσικνοπέμπτη!

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

ΤΟ ΣΚΑΚΙ ΩΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΕΧΝΗΣ (+ Βίντεο). GLI SCACCHI COME PRETESTO (Nell’ Arte e nella Pubblicita'); Esempio: Un video

Το σκάκι ως πρόσχημα στην Τέχνη και στην βιομηχανία της Διαφήμισης
GLI SCACCHI come pretesto nell’ Arte e nell' Industria della Pubblicita'

(Έχουμε αναφερθή στο παρελθόν για λογοτεχνικά κείμενα που ενώ υποτίθεται ότι έχουν στο κέντρο της θεματικής τους το σκάκι, ελάχιστα στοιχεία γνήσιας επαφής του δημιουργού τους με το αγαπημένο μας παιχνίδι προδίδουν.)

Η τυχαία παρακολούθησι ενός βίντεο προ ημερών στο MAD TV έγινε η αφορμή να συγκεκριμενοποιήσω μία σκέψι μου πάνω σε καλλιτεχνικά επιφανειακές και εντελώς προσχηματικές χρήσεις του σκακιού.
Ως γνωστόν είναι καί δημοφιλές το παιχνίδι μας καί με την ομορφιά του, την σοφία του, τον πλούτο των ιδεών και τον συμβολισμό του χαίρει εκτίμησης στον κόσμο του πνεύματος, των διανοουμένων και της τέχνης. Εξ ού και η κατάχρησι –για να μην πώ βάναυση μεταχείρησι- στον θαυμαστό νεότερο κόσμο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Το Βίντεο που σκηνοθέτησε κάποιος Μανώλης Τζιράκης ως συνοδευτικό μέσον οπτικοποίησης ενός μάλλον πρόσφατου ελαφρού τραγουδιού, εμπεριέχει από την αρχή του και σε αρκετά από τα πλάνα του το σκάκι.
Συγκεκριμένα η ευειδεστάτη (και καταλλήλως «ενδεδυμένη») νεαρά ερμηνεύτρια του τραγουδιού (Μαρία Ιακώβου, ονόματι), παριστάνεται ως παίζουσα (μόνη?!) τις κινήσεις μιας παρτίδας επι σκακιέρας.

Μια δεύτερη ματιά στο φιλμάκι (για όποιον …καταφέρει να ξεκολλήση το βλέμμα του από τα κάλλη της τραγουδίστριας) αποκαλύπτει πλείστα όσα στοιχεία ασχετοσύνης περί το σκάκι (ή ασυγχώρητη προχειρότητα) του όποιου δημιουργού του.
Δεν είναι μόνο το παικτικά άστοχο των κινήσεων που αποτυπώνονται επι της σκακιέρας-κεντρικό ντεκόρ στο φιλμάκι. Παρατηρείστε την σκηνή παγώνοντας την εικόνα στο 1΄.15΄΄: ο λευκός Ρ, ποιητική αδεία, νομιμοποιείται να ελαύνει προς το κέντρο της σκακιέρας (τάσεις αυτοκαταστροφικές) κατέχοντας το τετράγωνο δ3, αλλά ο μαύρος αντίπαλός του βρίσκεται τοποθετημένος απέναντί του στο τετράγωνο δ8 και με την Β δίπλα του καταλαβαίνουμε ότι εξ απαρχής τα μαύρα κομμάτια του βασιλικού ζεύγους έχουν τοποθετηθή λάθος. (Στο 3΄.9΄΄-10΄΄ Ρ και Β μοιράζονται το ίδιο τετράγωνο ή μου φαίνεται;) Και δεν είναι το μοναδικό λάθος αυτό στο αρχικό στήσιμο. Προσέξατε υποθέτω πως την πρώτη κίνησι στην σκακιέρα την κάνει η κοπέλα κουνώντας ένα …μαύρο πιόνι!
Κατά τα άλλα η παρουσία της είναι βεβαίως ελκυστική. Εξ ίσου μαυλιστικό θα μπορούσε να είναι το κυρίως καλλιτεχνικό μέρος του φίλμ, δηλαδή το τραγουδάκι.
Τέλος το παράδειγμα.
Ας τυποποιήσουμε την συνταγή: Σε ένα κατάλληλα διαμορφωμένο υλικό –καλλιτεχνικής υφής- σε ένα ελκυστικό περιτύλιγμα ρίχνουμε και ολίγον σκάκι. Αποτέλεσμα: κάποιοι αναγνωρίζουν το παιχνίδι τους και παρασυρόμενοι από το περιτύλιγμα ενθουσιάζονται από τον υποτιθέμενο κρυφό συμβολισμό ή χάσκουν ανύποπτοι!
Συνοψίζω: Το καλλιτεχνικό είδος, έργο τένης ή προϊόν, (Ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα φίλμ, ένα βίντεο, ένα τραγούδι, ένα ποίημα…), κάνει ευθεία αναφορά στο σκάκι. Έ, καί;
Από την στιγμή που εκμεταλλεύεται ψυχρά την δημοφιλία του βασιλικού μας παιχνιδιού, την μυθολογία του ή την υποβλητικότητά του δεν χρειάζεται να ενθουσιαζόμαστε εμείς οι γνώστες του παιχνιδιού και οι πραγματικοί εραστές του. Αντίθετα νομιμοποιούμαστε και να αδιαφορήσουμε απλά ή και να βδελύξουμε τον βέβηλο που μας χρησιμοποιεί για τους ιδιοτελείς σκοπούς του.

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

Η ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΙ (ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΙΝΚ ΠΟΝΓΚ) ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Μ. ΧΑΚΚΑ "Ένας αγνοημένος φιλέλληνας"

Θέλοντας να γιορτάσουμε την χθεσινή (στην εορταστική εκδήλωσι για τον αποκριάτικο χορό μας) αναγγελία από επίσημα χείλη της υποστήριξης της πρωτοβουλίας μας για ίδρυσι Συλλόγου Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης στην πόλι μας, δημοσιεύουμε εν είδει αφιερώσεως στον ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ του Συλλόγου ΆΒΑΞ και ΠΕΣΣΟΙ, Αλέξη Κλαμαρή, (και σε όλα τα μέλη μας που αγαπάνε το επιτραπέζιο αυτό άθλημα) την παρούσα ανάρτησι (την προορίζαμε για τον περασμένο Δεκέμβριο, με τον τίτλο «ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΙ: 20 χρόνια Ολυμπιακό άθλημα»,
αλλά η γραφειοκρατική διαδικασία στον σχεδιασμό των θεμάτων μάς είχε αποθαρρύνη πολύ και το αναβάλλαμε):

Η ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΙ (ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΠΙΝΚ ΠΟΝΓΚ) ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΧΑΚΚΑ - Πρώτη αναφορά σε Ν.Ε. λογοτεχνικό κείμενο.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΑ
[ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΙ: 20 χρόνια Ολυμπιακό άθλημα]
Η επιτραπέζια αντισφαίρισι είναι ως γνωστόν ένα παιχνίδι και άθλημα με πολύ μεγάλη διείσδυσι στις λαϊκές μάζες, εδώ και τουλάχιστον 3-4 δεκαετίες. Βέβαια δεν ήταν από την αρχή της ύπαρξής του έτσι.
Όμως μετά την Μικρασιατική καταστροφή έρχεται (κι αυτό!) από Πολίτικης καταγωγής πρόσφυγες και μέλη Μικρασιατικών Αθλητικών Συλλόγων και αρχίζει να οργανώνεται και να καλλιεργείται συστηματικά καί στην ελεύθερη ελληνική γή.
Είναι επόμενο, λοιπόν, να έχουμε την αντανάκλασι της παρουσίας του και μέσα στα νεοελληνικά λογοτεχνικά κείμενα, ιδιαίτερα μετά την δεκαετία του 50 οπότε και η σταδιακή εξάπλωσί του στην χώρα μας.
Κι όμως οι αναφορές που έχουμε - είναι η διαίσθησί μας - δεν πρέπει να είναι ανάλογες με την δημοφιλία του.
Η πρώτη –σε γνώσι μου- αναφορά σε ελληνικό λογοτεχνικό κείμενο είναι η παρούσα στο κειμενάκι του Μάριου Χάκκα, που ακολουθεί. Και βέβαια δεν πιστεύω να είναι η μοναδική. Το από το 1901 συνεχώς εξαπλούμενο παιχνίδι σιγά σιγά καί στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, θα έφτασε κάποια στιγμή και στην γνώσι των Ελλήνων λογοτεχνών μας –πολλοί από τους οποίους είχαν και την δυνατότητα με τα ταξίδια στο εξωτερικό ή την εκεί παραμονή και δράσι τους να γνωρίζουν την σύγχρονή τους ευρωπαϊκή ζωή. Ορισμένοι είχαν μάλιστα σχέσεις και με την μεγαλοαστική τάξι. (Για κανα- δυο δεκαετίες από τότε που εμφανίστηκε -δεκαετία του 1890 στην Αγγλία – θα παρέμενε παιχνίδι της αριστοκρατίας σαν την προσομοίωσί του, το τέννις).
Θα περιμέναμε λοιπόν ένα κάποιο ικανοποιητικό ποσοστό αναφορών μέσα στα ποιητικά ή έστω στα πεζογραφικά κείμενα του 20ου αι..
{ Όποιος φίλος έχει κάτι υπ’ όψιν του σχετικά, παρακαλείται να μας το γνωστοποιήση.}
Ιδού, λοιπόν, το ενδιαφέρον διηγηματάκι του Μάριου Χάκκα, όπου τρείς φορές μάλιστα, έχουμε αναφορά για το δημοφιλες επιτραπέζιο παιχνίδι και, βεβαίως, ολυμπιακό (εδώ και μια εικοσαετία) άθλημα του «πίνγκ πόνγκ».

Βίντεο: Ένας Πόντος!!

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Τώρα 2 λόγια για το διήγημα.
Το κείμενο είναι γραμμένο με το γνωστό στυλ του Μάριου Χάκκα ((1931-1972).
Μας μεταφέρει στην στρατιωτική ζωή των εφέδρων νεαρών Ελλήνων αριστερών και
Αναφέρεται επιτιμητικά στην ατμόσφαιρα της εποχής (μάλλον αρχές 10ετία 60) που απηχεί έντονα το ψυχροπολεμικό κλίμα. (Δεν νομίζουμε πως κάποια πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά ιδωμένα στις ΗΠΑ εκείνην την εποχή). [Μιά ατμόσφαιρα ίσως ασφυκτική απο πολιτικής πλευράς, με διωγμούς, ρατσισμό και αποκλεισμούς, αλλά και ιδιαζόντως δημιουργική (σε ατομική και συλλογική δραστηριοποίησι) απο πολιτιστικής πλευράς. Τα λογοτεχνικά ενδιαφέροντα είναι χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για την αριστερή μεταπολεμική α΄ και β΄ γενιά]
Πιθανότατα πρόκειται για προσωπική εμπειρία, χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να είναι μια αναπλασμένη απο τον συγγραφέα σχετική ανάμνησι (ή
βιογραφική λεπτομέρεια) άλλου, γνωστού στον ίδιο προσώπου, από την περίοδο της στρατιωτικής θητείας. Πάντως η γεμάτη πάθος γραφίδα του αριστερών πεποιθήσεων (και αδικοχαμένου πολύ πρόωρα για την σύγχρονη νεοελληνική λογοτεχνία μας) ικανώτατου συγγραφέα, κάνει το κείμενο να μοιάζει με προσωπική κατάθεσι .

Διάχυτη στο κείμενο η διάθεσι για σάτιρα .
Με μαεστρία ο Χάκκας καυτηριάζει (με όπλο, αυτό που και αλλαχού στα κείμενά του έχει αποδείξη πόσο ικανός είναι στην χρήσι του, την ειρωνεία) την στρατοκρατική αντίληψι της εποχής του, εστιάζοντας στην μικρόνοια των αξιωματικών και περιβάλλοντας (όπως είναι θεμιτό) με στοργή τον πρωταγωνιστή, στρατιώτη Πολυχρόνη, και τις αγνές εμμέσως ομολογούμενες φιλοκομμουνιστικές αντιλήψεις του.
Το στήσιμο της αφήγησης του περιστατικού είναι ιδιαίτερα απλό, τόσο που θυμίζει τον καμβά αντίστοιχης δομής ανεκδότων με θεματολογία την στρατιωτική επιθεώρησι και το κλίμα αποβλάκωσης και της χιουμοριστικής παρεξήγησης από την ανεγκέφαλη αποστήθισι. (« ... και τα δύο Στρατηγέ μου»!)

Το πινγκ πόνγκ (ως μία δυνατότητα αναψυχής -έστω και με το υπονοούμενο τραπέζι σε άθλια κατά την περιγραφόμενη περίπτωσι κατάστασι- στο στρατόπεδο) αποτελεί αναπόσπαστη λεπτομέρεια του ντεκόρ.

Απο τα θεωρητικά μαθήματα νεοσυλλέκτων λείπει το κεφάλαιο Ιεραρχία.
Επίσης εντυπωσιάζει η απουσία της χρήσης της καθαρεύουσας (και μάλιστα με την συχνή φιλοξενία βαρβαρισμών) από την γλώσσα των στρατιωτικών προσώπων.

(ΕΠΙ)ΚΡΙΤΙΚΗ ΥΠΟΣΗΜΕΊΩΣΙ
Ιδιαίτερη εντύπωσι προξενεί σήμερα η μάλλον λάθος επιλογή παραδείγματος για την
καταδικαζόμενη εθνικιστική υστερία (όπως την εκλαμβάνει ο συγγραφέας) σε βάρος των αδελφών (προς τους ημεδαπούς) κομμουνιστών της Βουλγαρίας:

«Παραδείγματος χάριν: Κεφάλαιο πρώτο: Αρχαία Ελληνική Ιστορία. Ερώτηση πρώτη: Ήταν Έλληνας ή Βούλγαρος ο Μέγας Αλέξανδρος; Και δίπλα η απάντηση: Έλληνας.»
κομμουνιστική αλληλεγγύη δεν είναι η πρώτη φορά που υπερίσχυσε της αληθείας. Και το διεθνιστικό δόγμα, είτε το κομμουνιστικόν εκείνο είτε το πολυπολιτισμικό του επικρατούντος σήμερον –εξ ίσου βδελυρού σε εμάς- σύγχρονου καπιταλισμού, εχθρεύεται εις θάνατον όχι μόνο τον εθνικισμό, αλλά κάθε αντίληψι περι έθνους και πατρίδας.]
Βεβαίως το λανθασμένον της επιλογής αυτού του παραδείγματος από τον Χάκκα, προκύπτει εκ του ασφαλούς, από την εξέλιξι των γεγονότων που μεσολάβησαν έκτοτε. Και σήμερα, πάντως, κάποιοι εγχώριοι, αλλάζοντας λίγο την διατύπωσι, συνυπογράφουν με τους τότε ομοϊδεάτες την πλαστογράφησι κι απαντούν με καμάρι:
- Μακεδόνας! (εννοώντας φυσικά Σκοπιανός). Άσχετο!
Επίσης και η μέχρι ενός σημείου ταύτισι του ταγματάρχη της περιγραφής, με τον Χίτλερ, παραμένει και μετά την ανάγνωσι κάπως αδικαίωτη, αλλά πάντως μετριάζεται από την προηγηθείσα ψυχογραφία του συμπαθούς στον κατατρεγμό του πρωταγωνιστού, και από την επιτυχή συνολικά ειρωνική αφήγησι/χρήσι του λόγου.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Ένας αγνοημένος φιλέλληνας
του Μάριου Χάκκα


Ο Μέγας Ιεροεξεταστής, ήταν ένας απλός ταγματάρχης. Περιοδεύοντας από τάγμα σε τάγμα, τον παραστέκανε δυο νεαροί λοχαγοί, πλαισιωμένοι κι αυτοί, δεξιά από τον κάθε φορά αλφαδύο αξιωματικό της μονάδας, αριστερά από το βοηθό υπαξιωματικό του ίδιου γραφείου. Και οι πέντε μαζί αποτελούσαν την επιτροπή ηθικής αγωγής, ένα ανώτερο δικαστήριο ψυχών, πενταμελές εφετείο με κατασταλαγμένες απόψεις, τελεσίδικες σκέψεις για το τι είναι εθνικώς επιζήμιο.

Για αίθουσα δικαστηρίου χρησίμευε το καψιμί, ένα λαμαρινένιο τούνελ που ανεμπόδιστα το διαπερνούσε ο βαρδάρης, απ΄ όλες τις μπάντες, συμβάλλοντας σ΄ εκείνη την παγωμένη ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε τέτοιους επίσημους χώρους. Στην απαιτούμενη επισημότητα συνέτεινε και η γύμνια του καψιμί. Όλα τα ψυχαγωγικά όργανα, τράπουλες ξεμερντισμένα ποδοσφαιράκια και τάβλι, είχαν εξαφανιστεί μαζί με τα λιγοστά τραπεζάκια και τις σαραβαλιασμένες καρέκλες, αφήνοντας ελεύθερο χώρο για μια διμοιρία εφ΄ ενός ζυγού. – «Κλίνατ΄-επί-δεξιάααα» - πρόσωπο προς το πιτσικαρισμένο πιγκ πογκ, όπου ήταν η έδρα της επιτροπής ηθικής αγωγής μ΄ απλωμένα όλα τα σχετικά έγγραφά της.

― «Ημι-ανάπαυση», κι οι φαντάροι βλέποντας κατευθείαν εμπρός πάνω στα τσίγκια, ακριβώς πίσω από του ταγματάρχη την πλάτη, ξεχώριζαν κρεμασμένη μια ζωγραφιά, κάτι σαν εικόνισμα του Αϊ-Γιώργη, ένα παράξενο κατακόκκινο τέρας με πολλές κεφαλές, κι άλλους τόσους πλοκάμους, ανάμεσα χταπόδι και φίδι. Ένας στρατιώτης με επίσημη σιδερωμένη στολή, στρογγυλά ροδοκόκκινα μάγουλα και τρισευτυχισμένο γελάκι, λόγχιζε το απαίσιο τέρας. Κι από κάτω ένα σύνθημα: «Χτυπάτε τον κομμουνισμό, όπου τον βρείτε».

Η επιτροπή είχε κάνει συστηματικά τη δουλειά της. Έγκαιρα είχε στείλει τις ερωτοαποκρίσεις για να γίνει διδασκαλία μέσα στις μονάδες. Το ερωτηματολόγιο ήταν απλό και οι απαντήσεις απλούστερες, τις περισσότερες φορές μόνο μία λέξη. Παραδείγματος χάριν: Κεφάλαιο πρώτο: Αρχαία Ελληνική Ιστορία. Ερώτηση πρώτη: Ήταν Έλληνας ή Βούλγαρος ο Μέγας Αλέξανδρος; Και δίπλα η απάντηση: Έλληνας.

Ένα μήνα πιο πριν όλα τα θεωρητικά μαθήματα (τι είναι στρατός, τι πειθαρχία, εκμάθηση προσοχής, εκμάθηση όρκου) σταμάτησαν και στη θέση τους μπήκε το ερωτηματολόγιο ηθικής αγωγής, έτσι που να ξεσκονιστεί και να μπορεί ο κάθε στρατιώτης ν΄ απαντήσει σωστά.

― Προσέξτε, έλεγε ο δόκιμος της διμοιρίας ημιονηγών. Έχει σημασία. Όποιος ερωτηθεί ν΄ απαντήσει με μια μόνο λέξη. «Έλληνας ή Βούλγαρος;», η απάντηση «Έλληνας», έχει σημασία. Αν πάλι η ερώτηση γίνει ανάποδα, πράγμα κάπως αδύνατον, «Βούλγαρος ή Έλληνας;», εσείς δε θα πείτε το πρώτο. Έχει σημασία. Θα πείτε το δεύτερο: «Έλληνας». Προσέξτε, αν κάνετε λάθος, τότε θα κακοβαθμολογήσουν το τάγμα, ο διοικητής θα κατσαδιάσει το λοχαγό και κείνος πάλι θα ξεσπάσει επάνω σας. Έχει σημασία. Θα σας κόψει τις άδειες. Ξέρετε πόσο καλός είναι ο λοχαγός. Αλλά αν κάποιος ημιονηγός τον εκθέσει με μια λαθεμένη απάντηση, τότε όλα στη διμοιρία θ΄ αλλάξουνε. Θα σας φλομώσει στο πειθαρχείο, κακόμοιρα.

― Προσέξτε. Κεφάλαιο τέταρτο. Θεωρητικός τομέας. Ερώτηση πρώτη: «Ποιοι είναι οι σύμμαχοι των Βουλγάρων;» Απάντηση: «Οι κομμουνισταί». Εδώ, αν κάποιος κομπιάσει ή ξεχάσει, να πεταχτεί κάποιος άλλος αμέσως. Κι εκείνος που θα κομπιάσει, ακούγοντάς το από τον άλλο, να το επαναλάβει αμέσως. Έχει σημασία. Εξηγούμεθα, για να μην παρεξηγούμεθα· έτσι;

Όσο κι αν για το δόκιμο το «έχει σημασία» ήταν ένα είδος λάιτ μοτίβ για να γλιστράει η κουβέντα του, για τον Πολυχρόνη είχε την εννοιολογική σημασία του. Καταλάβαινε πως αφού εδώ κι ένα μήνα δίνονταν συνεχώς εξηγήσεις, δε θα ήταν εύκολο να γλιτώσει τις παρεξηγήσεις όταν θα ΄ρχονταν η κρίσιμη ώρα, αυτός ο Πολυχρόνης που ήταν τρίτης κατηγορίας στρατιώτης, μουλαράς λόγω πολιτικών φρονημάτων κι όχι λόγω πολιτικού επαγγέλματος.

Το πρωί της κρίσιμης μέρας πάσχισε να μπει σταβλοφύλακας, αλλά εκείνος που φύλαγε νούμερο ούτε με μια κούτα τσιγάρα δεν άλλαζε την κοπριά με το καψό της μονάδας.

― Δεν τρέχει τίποτα μάγκα, του είπε κι έκλεισε με σημασία το μάτι.

Πήγε για θαλαμοφύλακας. Κι εκεί συνάντησε άρνηση. Είπε να πλύνει τ΄ αποχωρητήρια. Πρόλαβαν άλλοι. Συνεργείο από πέντε φαντάρους ασβέστωνε μέσα κι έξω τα πάντα.

― Στρίβε, κάποιος του είπε· είμαστε πολλοί εδώ. Έπρεπε το πρωί να βγει στο γιατρό. Ίσως να την σκαπούλερνε. Απογοητευμένος μπήκε στη γραμμή και ξεκίνησε.

― «Τα ρόδα», πρόσταξε ο δόκιμος. Άρχισαν παράφωνα όλοι μαζί:

Τα ρόδα τα τριαντάφυλλα
της άνοιξης καμάρι
χάνουν την ομορφάδα τους
στη σκλαβωμένη γη.

Κι έτσι γραμμή μπήκαν στο καψιμί κάνοντας ένα ημικύκλιο φάτσα στην επιτροπή μπροστά στο πιγκ πογκ.

Προαισθάνθηκε ότι αυτή τη φορά δεν τη γλίτωνε. Κι ήταν η σειρά του στη διμοιρία να πάρει την άδεια. Μόλις γυρίζαν οι άλλοι, θα έβγαινε στην αναφορά να ζητήσει κανονική εικοσαήμερη άδεια, αυτή την άδεια που σκεφτότανε μόλις πάτησε στο στρατώνα το πόδι του, αυτή που ονειρευόταν στο κρεβάτι το βράδυ, στη σκοπιά και στο στάβλο 2-4 νούμερο.

«Τώρα βρήκαν να ΄ρθούνε. Θα με κουρελιάσουν, οι πούστηδες», σκέφτηκε. Έπειτα τού ΄ρθε θαμπά η φιγούρα του αδερφού του πίσω απ΄ τα σίδερα, όπως τον είδε την τελευταία φορά στο επισκεπτήριο πριν φύγει φαντάρος. «Θα με κάνουν ρεζίλι, οι κερατάδες», ξανασκέφτηκε έντονα. «Δεν πρέπει να πω ό,τι διατάζουν αυτοί. Αλλά πάλι να χάσω την άδεια. Είκοσι μέρες μακριά από την κοπριά και το στάβλο».

Ένιωσε στα πόδια του μια τρεμούλα ασταμάτητη καθώς ξεχώρισε το χέρι του ταγματάρχη να δείχνει προς τα δική του κατεύθυνση.

― Εσύ, είπε κι έδειχνε το διπλανό του. Ποιοι είναι οι σύμμαχοι των Βουλγάρων;

― «Τι στο διάβολο τρέμουν τα πόδια μου; Με λυμένα τα γόνατα πώς να σταθώ; Πρέπει να σταματήσει αυτή η τρεμούλα. Θα το καταλάβουν και θα πέσουν επάνω μου σαν τα κοράκια. Πώς να δείχνει η όψη μου;»

― Έλληνας ή Βούλγαρος; Από πολύ μακριά άκουσε τη φωνή. Από βαθιά, σα μέσα στον ύπνο του, ήρθε η απόκριση:

― Έλληνας!

Ένα κύμα τρεμούλας ανέβαινε πόντο πόντο το στήθος του. Για μια στιγμή ένιωσε να φουντώνει ως το λαιμό του. Αστραπιαία μυρμήγκιασε η πλάτη του.

― Έλληνας, μόλις σαν ψίθυρος άκουσε νά ΄ρχεται από το βάθος της αίθουσας πάλι.

― «Να μην πέσω, να μη σωριαστώ τουλάχιστον μπρος στα πόδια τους πριν καν μου υποβάλουν ερώτηση».

Το καψιμί έφερνε βόλτα μπροστά του. Ο ίδιος ένα σκουπίδι που το σήκωνε ξαφνικά ο Βαρδάρης και το πηγαινόφερνε σε όλο το τωλ. Ένα μπαλάκι πιγκ πογκ που το χτυπάνε από τη μια μπάντα στην άλλη που το σφεντονίζουν στέλνοντας πάσα πριν προλάβει να πέσει.

Είπε να στυλώσει κάπου το βλέμμα, να κρατηθεί από κάπου, κάτι στέρεο, τις λαμαρίνες, τα τσίγκια, κι έπεσε η ματιά του στην εικόνα απέναντι, στο φαντάρο που λόγχιζε, στο φαντάρο που θέριευε με προτεταμένη τη λόγχη κατευθείαν το στήθος του, μ΄ εκείνο το μικρό ύπουλο γέλιο του, που φάρδαινε ολοένα σε ακράτητο σαρδόνιο γέλιο κι ακούγονταν τώρα να σέρνεται πνιχτά μέσα στο τωλ.

― Λέγε, λοιπόν, άκουσε καθαρά τη φωνή του ταγματάρχη κι είδε το χέρι του στραμμένο επάνω του να τον δείχνει εκεί περίπου στο στήθος.

Ένα χάχανο ξεκινούσε μέσα στο τωλ.

― Εσύ, εσύ, δεν ακούς τόσην ώρα; Μαρμάρωσες;

― Έλληνας, είπε με κόπο, χωρίς να σκεφθεί.

Τα χάχανα αξιωματικών και φαντάρων ξεσπάσανε σ΄ επίμονο γέλιο.

― Μήπως θέλεις να πεις φιλέλληνας, παιδί μου; ρώτησε καλοσυνάτα ο ταγματάρχης.

― Έλληνας, Έλληνας, επέμενε ο Πολυχρόνης στην τύχη.

― Μα ο Χίτλερ δεν ήταν Έλληνας, είπε διδακτικά ο ταγματάρχης. Ετίμησε βέβαια τον Ελληνικό στρατό στο πρόσωπο των αξιωματικών του, αφήνοντάς τους να κατέβουν από το μέτωπο στα σπίτια τους με τον ατομικό οπλισμό τους. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως ήταν Έλληνας· ίσως φιλέλληνας.

― Έλληνας, ξαναφώναξε ο Πολυχρόνης με πείσμα. ΕΛ – ΛΗ – ΝΑΣ, ξεσπώντας, μ΄ ένα γέλιο ακράτητο, ενώ στο τωλ απλωνόταν τώρα παγερή σιωπή. Έλληνας, βροντοφώναξε, χωρίς να νοιάζεται πως είναι φαντάρος, ούτε πως βρίσκεται μπροστά στην επιτροπή ηθικής αγωγής, στο διοικητή που θα του έδινε άδεια, στο λοχαγό του που έτριζε τα δόντια, μπροστά στον αξιωματικό αλφαδύο, που έσφιχνε νευρικά τις γροθιές του.

― Έλληνας! ξαναούρλιαξε. Ήμουνα παιδί τότε. Θυμάμαι τον αδερφό μου πρησμένο.

― Σταματήστε τον, διέταξε ο ταγματάρχης.

― Τρώγαμε κάθε βράδυ ένα φλυτζάνι σταφίδα και κοιμόμασταν.

― Σταματήστε τον, βγάλτε τον έξω, βρυχήθηκε ο ταγματάρχης.

Δυο αλφαμίτες χύθηκαν πάνω του και τον τραβούσανε καροτσάκι στην έξοδο. Ο Πολυχρόνης σέρνονταν πάνω στο τσιμέντο και φώναζε:

― Τη μέρα τρώγαμε ό,τι βρίσκαμε. Κουκουτσάλευρο, χαρουπάλευρο, θαλασσοβρεγμένο. Τριάντα δράμια μπομπότα μέρα παρά μέρα, μισή μέρα ουρά κι ένα τάγμα ψείρες.

Έφαγε μια γερή στ΄ αχαμνά του και τού ΄ρθε ζαλάδα. Έπειτα μια σπρωξιά και βρέθηκε ο μισός έξω απ΄ την πόρτα. Έγειρε το κεφάλι και θολά είδε τον ταγματάρχη. Πρόλαβε και του πέταξε πριν κλείσει η πόρτα:

― Έλληνας σαν και σας, όχι φιλέλληνας.-


Μάριος ΧΑΚΚΑΣ (Άπαντα)

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΑΛΛΕΣ 7 ΘΕΣΕΙΣ ΑΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ = 11οι ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!! ALEXA’S Ranking: Greek Chess Sites on 12.02.2009; Neos Palamedes = 11th!!

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ: ΑΛΛΕΣ 7 ΘΕΣΕΙΣ ΑΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ= 11οι ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!

ALEXA’S Ranking: Greek Chess Sites (and Blogs) on 12 February
Nuovo strepitoso PRIMATO per Neos Palamedes: 11mo in Grecia!!



Εικοσιένα μόνο είναι τα σκακιστικά Ιστολόγια ή Ιστοχώροι στην Ελλάδα, που έχουν μια κατάταξι μέσα στο ένα εκατομμύριο θέσεις παγκοσμίως, κατά την τελευταία έρευνά μας στον έγκυρο διαδικτυακό τόπο Alexa.com , χθές, 12η Φεβρουαρίου.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από αυτήν την έρευνά μας, το Ιστολόγιο Νέος Παλαμήδης βρίσκεται στην 11η θέσι με νέο ρεκόρ (θέσι 582,530 παγκοσμίως).

ΚΑΤΑΤΑΞΙ
ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ 12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
(ΤΑ 21 ΠΡΩΤΑ < href="http://www.chessfed.gr/">ΣΚΑKΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ 166,976
2. SKAKISTIKO BLOGSPOT 180,678
3. Ελληνικό Σκακιστικό Vortal 248,192
4. ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ 320,618
5. Σ.Ο. ΠΑΤΡΩΝ 367,923
6. Ε.Σ.Σ. ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ 378,291
7. ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΣΚΑΚΙ 425,141
8. PATRACHESS 489,065
9. ΕΛΛΗΝΙΚΆ, ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΆ, ΠΟΛΙΤΙΚΆ 526,946
10. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑ ΗΡΑΚΛΕΊΟΥ ΑΤΙΚΉΣ 535,727
11. ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ 582,530
12. Σ.Σ ΛΑΡΙΣΑΣ 595,580
13. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ 618,236
14. ΣΚΑΚΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 631,777
15. Σ.Ο. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ 645,541
16. Σ.Ο. ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ 647,897
17. Η Μαύρη Βασίλισσα 749,907
18. AEK - blog 755,115
19. GREEKBASE 801,162
20. RIGASFEREOS 899,098

21. ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΚΑΚΙ 901,791

Με αυτήν την επίδοσι το παρόν Ιστολόγιο αναδεικνύεται ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΟΣ ΙΣΤΟΧΩΡΟΣ στην ΤΕΣΣΑΣ, κι ένας από τους πρώτουςαν όχι ο πρώτος- σε επισκεψιμότητα ανάμεσα σε κάθε είδους αθλητικού ενδιαφέροντος ιστοχώρους στην Εύβοια!

Θα επανέλθουμε με στοιχεία σχετικά με το θέμα.

Προς το παρόν νέες ευχαριστίες οφείλουμε στους εξαίρετους φίλους συνεργάτες και σε εσάς όλους τους αξιότιμους κι αγαπητούς επισκέπτες μας.

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ "MANIFESTO". "MANIFESTO" magazine’s new issue: Nr 15, Winter 2009. Il nuovo numero del periodico "MANIFESTO"

ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ MANIFESTO ΜΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ “ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”.

Από πρώτο χέρι –τον φίλο, συνάδελφο και συναγωνιστή, Θ. Παντούλα- πληροφορηθήκαμε για την νέα έκδοσι του περιοδικού Manifesto.
Το νέο τεύχος λοιπόν του σημαντικού πολιτικού-πολιτιστικού περιοδικού
κυκλοφορεί από σήμερα, 12 Φεβρουαρίου.
Πρόκειται για το υπ’ αριθμόν 15, ένα διπλό τεύχος του περιοδικού, το οποίο περιλαμβάνει ένα εκτενές αφιέρωμα με τίτλο “Χριστιανοί και Πολιτική” (A. Aργυρόπουλος, Θ. Κουρταλίδης, Β. Κρομμύδας, μοναχός Μωϋσής ο αγιορείτης, Θ. Ν. Παπαθανασίου, Στ. Παπαθεμελής), και το οποίο κοσμούν έργα του Cerezo Barredo.
Πέρα από τις μόνιμες στήλες του περιοδικού το τεύχος φιλοξενεί μια ενδιαφέρουσα συνομιλία του Χρήστου Γιανναρά με τον Δ. Κοσμόπουλο για το Αίνιγμα του κακού, την παρουσίαση του Αντρέ Μπαζέν από τον Κων. Μπλάθρα και μια ανάλυση του Φ. Μαλκίδη για τους Πομάκους της ελληνικής Θράκης. Υπάρχουν επίσης κείμενα για τα πρόσφατα γεγονότα, το μεταναστευτικό, τα αξιανάγνωστα βιβλία του 2008, τον Τάσσο Παπαδόπουλο κ.ά.

Επιπλέον πληροφορίες για το Manifesto στο παλιό «blog» του φίλου εκδότη, αλλά και στον νέο ιστοχώρο του.