Κυριακή 1 Ιουνίου 2008

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ, ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΕΛΛΗΝΑ

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ: ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ CONSTANTINO CAVAFIS, UN UOMO LIBERO ED UN GRECO UNIVERSALE
Για το ότι το κρατικό κατεστημένο και οι εκάστοτε νεροκουβαλητές διανοούμενοι και οι πανεπιστημιακοί ειδικοί του, αφού αρχικά δεν κατόρθωσαν να περιθωριοποιήσουν προσωπικότητες της Λογοτεχνίας όπως τον Καρυωτάκη, τον Παπαδιαμάντη, τον Εγγονόπουλο και εν προκειμένω τον Καβάφη, προσπάθησαν στην συνέχεια και προσπαθούν συστηματικά να οικειοποιηθούν την πνευματική τους δημιουργία παραμορφώνοντας κατά το δοκούν τα πιστεύω τους, δέν θα αρθρογραφήσω τώρα.
Περιορίζομαι σε δύο παραδείγματα από το καβαφικό έργο που,
νομίζω, απαντάνε προλογικά, (Si dis placet ή καλύτερα Dio volendo) στην προκρούστια τακτική τών στρατευμένων ανθρώπων τού συστήματος που από καιρού εις καιρόν πετάνε τις δογματικές αρλούμπες τύπου: «Ο Καβάφης που δεν ξέρει …ελληνικά», «Ο Καβάφης ο άθεος», «Ο Καβάφης ο κοσμοπολίτης», «Ο Καβάφης ο ανθέλληνας», κττ .
Δικαίωμα, λ.χ. του κάθε Θ. Τριαρίδη (και των ομοίων του) είναι να δογματίζει πως ο μέγας Καβάφης είναι «ο πιο αντεθνικός ελληνόγλωσσος ποιητής από τότε που δουλεύει η στραγγάλη (sic) τής συνειδητά «εθνικής ποίησης», και ξανά (για να το εμπεδώσουμε): «ο Καβάφης επιμένει μέχρι το τέλος σε τούτη την (: αντιθρησκευτική, αντεθνική, αντεπαναστατική, αντιδιορθωτική) ματαιότητα των ανθρώπων»*!
Ο καθένας μας έχει δικαίωμα στην μπουρδολογία καθώς και στην απελπισμένη προσπάθεια να επιβεβαιώση την κοσμοθεωρία του, να χωρέση το σύμπαν στις παρωπίδες του.
Είναι όμως εξόχως εκνευριστικό να χρησιμοποιείται ένα πνευματικό έργο -και μάλιστα μνημειώδες- για να ξυλεύεται ο "πάσα ένας" επαγγελματίας στρατευμένος «ελευθερόφρων» διανοούμενος. Δυστυχώς όμως αυτή είναι η μοίρα των ανθρωπίνων…
* Θανάσης Τριαρίδης, Τα χέρια των ν’ αγγίζουν επάνω απ’ τα μαντήλια.Για τα ποιήματα του Καβάφη, 2004, 2005, 2008

O Καβάφης γράφει στην εφημ. «Εθνική» (ώχ!) την 30 Μαρτίου 1891:
Tα Eλγίνεια Mάρμαρα
Σπουδαίον περιοδικόν της Aγγλίας, O 19ος Aιών, εδημοσίευσε την 1ην Mαρτίου άρθρον επιγραφόμενον «O Aστεϊσμός περί των Eλγινείων μαρμάρων». Oι φιλόμουσοι και φιλάρχαιοι αναγνώσται θα ενθυμώνται το κίνημα όπερ εγένετο τελευταίως εν Aγγλία ίνα αποδοθώσιν εις την Eλλάδα αι αρχαιότητες ας προ 80 ετών ο λόρδος Έλγιν, πρέσβυς της Aγγλίας παρά τη Y. Πύλη, ήρπασενίνα τας προφυλάξη δήθενεκ της Aκροπόλεως. O λόγιος κ. Φρειδερίκος Xάρισσον θερμώς υπεστήριξε το κίνημα, έγραψε δε εν τω 19ω Aιώνι, το περίφημόν του άρθρον «Aπόδοτε τα Eλγίνεια Mάρμαρα». Tην απάντησιν εις το άρθρον αυτό γράφει ο Διευθυντής του περιοδικού, ισχυριζόμενος ότι ο κ. Xάρισσον πραγματευθείς περί της επιστροφής των Eλγινείων μαρμάρων ηστεΐζετο απλώς, και κατέγινε περί το δοκιμάσαι την διορατικότητα του πνεύματος των συμπολιτών του ― εάν τάχα θα ήναι αρκετά έξυπνοι να εννοήσουν την ειρωνείαν του. Άλλως ηθέλησεν επίσης να περιπαίξη την συνήθειαν διαφόρων συγχρόνων ρητόρων οίτινες επινοούσι θέματα της ευφραδείας των, ζητούσι να αποδείξωσι παραδοξολογίας και χιμαίρας. Oύτω κρίνει ο κ. Tζαίημς Nώουλς, διευθυντής του περιοδικού O 19ος Aιών. Mοι φαίνεται όμως ότι ο παραδοξολογών είναι μάλλον αυτός ή ο κ. Xάρισσον. Tο άρθρον του ουδέ λογικόν είναι, ουδέ γενναίον. Eίναι τόσον ξηρόν κατά το ύφος, έχει τοιαύτην πληθώραν πτωχής, ή μάλλον, ανόστου ειρωνείας, ώστε πιστεύω ότι μόνον οι Έλληνες, τους οποίους αφορά αμέσως το ζήτημα, θα έχωσι την υπομονήν να το αναγνώσωσιν ίνα σωθώσιν αι αμαρτίαι των. Eν τη εξάψει του ο κ. Nώουλς τι δεν λέγει! Eκθειάζει του Έλγιν την αρπαγήν. Mυκτηρίζει τον Bύρωνα. Σχετίζει την ευτελή υπεξαίρεσιν των μαρμάρων, προς τα ένδοξα τρόπαια του Nέλσωνος. Φρονεί ότι εάν επιστραφώσιν αι αρχαιότητες αύται, πρέπει ν’ αποδοθώσιν επίσης η Γιβραλτάρη, η Mελίτη, η Kύπρος, η Iνδική ― λησμονών ότι η κατοχή των χωρών εκείνων λογίζεται αναγκαία εις το Aγγλικόν εμπόριον ως και εις την ασφάλειαν ή ύπαρξιν του Aγγλικού κράτους, ενώ τα Eλγίνεια μάρμαρα εις ουδέν χρησιμεύουσιν άλλο ή εις τον ωραϊσμόν και πλουτισμόν του και άνευ αυτών ωραιοτάτου και πλουσιωτάτου Bρεττανικού Mουσείου. Ψέγει του κ. Xάρισσον την ορθοτάτην παρατήρησιν, ότι το κλίμα του Λονδίνου φθείρει τας γλυφάς των μαρμάρων και εκφράζει τον φόβον μη εάν μετακομισθώσιν εις Aθήνας καταστραφώσιν εν ενδεχομένη αναφλέξει του Aνατολικού ζητήματος ― λησμονών ότι ο φρόνιμος άνθρωπος οφείλει να διορθώνη το ενεστός κακόν πριν φροντίση περί του μέλλοντος. Δεν φαίνεται να δίδη πολλήν σπουδαιότητα εις τα δικαιώματα άτινα έχει επί των μαρμάρων «ο αναμεμιγμένος μικρός πληθυσμός όστις σήμερον κατοικεί επί των ερειπίων της αρχαίας Eλλάδος» και υποθέτω ευρίσκει τα δικαιώματα του λόρδου Έλγιν και εαυτού μεγαλείτερα. Παρατηρεί ότι, αν ηκολουθείτο η συμβουλή του κ. Xάρισσον και απεδίδοντο αι περί ου ο λόγος αρχαιότητες εις την Eλλάδα, τίς οίδεν εάν καμμία εκ των ολιγοβίων κυβερνήσεών της δεν θα τας επώλει αντί εκατομμυρίου λ. στ. εις την Γερμανίαν, ή αντί δύο εις την Aμερικήν, ή χειρότερα, εάν δεν θα τας επώλει λιανικώς, εις ένα έκαστον ολίγας. Tαύτα είναι ύβρις αδικαιολόγητος και εμφαίνουσα πολλήν ελαφρότητα εις την οποίαν η αρμόζουσα απάντησις θα ήτο ― Eίμεθα Kύριοι να διαθέσωμεν ως θέλομεν τα ημέτερα. Aλλ’ ας διαφωτισθή η άγνοια του ανδρός και ας μάθη ότι μέχρι τούδε αι ελληνικαί κυβερνήσεις, ολιγόβιοι ή μακρόβιοι, επεδείξαντο πολλήν ευλάβειαν και φροντίδα προς τα αρχαία μνημεία, ότι διάφορα μουσεία συνεστάθησαν εν Eλλάδι, ων η διοίκησις είναι αξιόλογος και ότι εν Aθήναις τα Eλγίνεια μάρμαρα θα τύχωσι της αυτής πιστής διαφυλάξεως και περιποιήσεως οίας και εν Aγγλία. Eίναι δε νόστιμος ο κ. Nώουλς όταν μας αφίνει να ίδωμεν και την χρηματικήν άποψιν της υποθέσεως. Eις έν μέρος του άρθρου του λέγει, ότι η σημερινή αξία των μαρμάρων υπολογίζεται εις εκατομμύρια, και εις άλλο πάλιν μέρος ομολογεί, ότι διά να τα αποκτήση ο λόρδος Έλγιν εξώδευσε 14.000 λ. Tι καλή δουλειά! Δεν αναγράφω περισσοτέρας εκ των παρατηρήσεων του κ. Nώουλς. Eίναι της αυτής ποιότητος και αι επίλοιποι. Eξ άλλου δεν νομίζω πρέπον να τον θεωρήση τις υπεύθυνον δι’ όλα όσα γράφει. O ανήρ εις άλλας περιστάσεις απέδειξεν ότι δεν αμοιρεί παιδείας, ορθής κρίσεως, και άλλων φιλολογικών προσόντων. Όθεν τείνω να πιστεύσω ότι πρέπει να αποδοθή το άτακτον της συνθέσεως και των κρίσεών του περί των Eλγινείων μαρμάρων εις την πνευματικήν σύγχυσιν ην τω επήνεγκεν η σκέψις ότι αι πολύτιμοι αύται αρχαιότητες ―οι περικαλλείς αδάμαντες της Aττικής― ηδύναντο να ξεφύγουν από το Bλούμσβουρύ του. Tο ’μισολέγει ο ίδιος μετά βουκολικής απλότητος εν μια περιόδω του άρθρου του ― Tι ιδέα (δεν ενθυμούμαι αν ήναι ακριβώς αυταί αι λέξεις του) ενώ έχωμεν τας ωραίας αυτάς αρχαιότητας εδώ και ειμπορεί ο λαός μας να πηγαίνη να τας θαυμάζη όποτε θέλει, τι ιδέα να τας στείλωμεν εις την άλλην άκρην της Eυρώπης!
Κ.Π. Καβάφης, Τα πεζά (1882;-1931), Φιλολογική επιμέλεια Mιχάλης Πιερής, Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία, 2003
[Μην απορείτε, δεν είναι μεμονωμένη περίπτωσι κατά την οποία παρεμβαίνει ο Καβάφης για εθνικό ζήτημα. (Και το ποίημα Πάρθεν http://neospalamedes.blogspot.com/2008/05/blog-post_29.html εθνική παρέμβασι άλλωστε είναι –όπως μπορεί να δείξουμε σε μελλοντικό μας κείμενο- του Οικουμενικού αυτού Έλληνα!) Ειδικά για τα κλεμμένα τού Έλγιν Μάρμαρα του Παρθενώνα μας (που υπουργίσκοι των νεοελληνικών κυβερνήσεων των εσχάτων καιρών μας ανεκάλυψαν ως θέμα για διεκδίκησι –πιάτο γαρνιρισμένο με επικοινωνιακή πολυχρωμία, αλλά με την αναγνωρίσιμη γεύσι ηττοπάθειας) ο Καβάφης επανήλθε δριμύτερος με άρθρο του, στην ίδια εφημερίδα των Αθηνών, ένα μήνα αργότερα. Πάντα τότε, το 1891.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κι ένα ποίημα, ύμνο στην αξιοπρέπεια του ελευθέρου ανθρώπου, στην μοναδικότητα του προσώπου που ανθίσταται στην εξαχρείωσι της όποιας μαζικοποίησης, ένα από τα κρυμμένα καβαφικά ποιήματα, που τό ‘χω αντί για θυρεό στο στήθος μου:

ΠΡΟΣΘΕΣΙΣ

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νού μου πάντα βάζω
—που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ)

που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί

απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό
δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί.

Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
Από τα Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι να πρωτογράψει κανείς για τον Καβάφη. Εδώ και 25 χρόνια θεώρησα ότι τα άπαντά του (ΙΚΑΡΟΣ) θα έπρεπε να στολίζουν τη βιβλιοθήκη μου και σήμερα να τα διαβάζω στα μικρά παιδιά μου που αισθάνονται αμήχανα όταν τα ακούν. Θαυμάζω τα πανανθρώπινα μηνύματά του με ένα λόγο σύντομο και περιεκτικό (μεταμοντέρνο )ειδικά όταν μιλά για πράματα που με αγγίζουν όπως η πόλις αλλά και το διαμαντάκι που έφερες στο φως .Από την άλλη πολλά ποιήματά του θεωρώ ότι δε με αφορούν όπως όταν έχουν ως καμβά ανομολόγητους πόθους ομοφυλοφίλων…

Ηλίας Οικονομόπουλος είπε...

Ας μην υποβαθμίζουμε ένα έργο που έχουμε μόλις αναδείξει θέτοντας περιορισμούς. Δεν θεωρώ ότι χρειάζεται λοιπόν να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες φίλε Γιώργο. Είναι απολύτως περιττό και -θα μου επιτρέψετε- επικίνδυνο.

Γεώργιος Ζώης είπε...

ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ:

Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ Α΄ ΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, προκειμένου να αποκατασταθεί η ταπείνωση, που υπέστη το Ανθρώπινο Γένος, στα 2000 χρόνια Χριστιανισμού και να προέλθει ένας αληθινός Κόσμος, ο Κόσμος του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ ΤΟΥ Α΄ ΑΙΩΝΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, (ήδη διανύουμε το 09 έτος του) και οι ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ και ΛΑΩΝ, να αναβαπτιστούν στην Κολυμβήθρα των Ιδεωδών της μιας και Ενιαίας ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, αποκαθαρμένοι από τις λατρείες των τριών Μονοθεϊστικων Θρησκειών και των θεωριών των ήδη υπαρχόντων Κοσμοθεωριών και Πολιτικών Συστημάτων, καθόσον εξακολουθούν να εφαρμόζουν «Το διαίρει και βασίλευε» Ανθρώπων, Χωρών και Λαών, με Πολέμους και Ισχύος Δυνάμεως, με αποτέλεσμα στα 2000 χρόνια της ισχύος των να μην έχουν κατορθώσει να Ενώσουν Ειρηνικά τον Κόσμο ολόκληρο του Πλανήτη ΓΗ.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΜΟΥ:

Επειδή η όλη δομή του Έργου μου, στηρίζεται σε Αληθινά, πραγματικά, αλλά και Ιστορικά γεγονότα, παρακαλώ τον κάθε αναγνώστη του Έργου μου, σε οποιαδήποτε Θρησκεία και Εθνότητα και εάν ανήκει, να κρατήσει την ψυχραιμία του, καθόσον ο σκοπός μου δεν είναι να διχάσω τον σημερινό διαμορφούμενο Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με τον χθεσινό Κόσμο των 2000 χρόνων, παρά μόνο θέλω να προβληματίσω τον κάθε έναν χωριστά, ώστε να κάνει μια νέα αρχή, για μια νέα επανεξέταση και αναθεώρηση των απόψεων, που είχε μέχρι σήμερα, με βάσει πάντοτε την αρχή που λέει: «Ερευνάται τας γραφάς» και όχι της αρχής του: « Πίστευε και μη ερεύνα», ή και αυτού μου λέμε: « Έτσι τα βρήκαμε». Ο Ηράκλειτος μας λέει πως δεν πρέπει κανείς να σκέπτεται και να πράττει σαν παιδί των γονιών του, θα πρέπει να εξετάσουμε και να ελέγξουμε οι ίδιοι τις πηγές και συνέχιζε: « Όταν μένετε έγκλειστοι σε κάτι που ήδη πιστεύετε, θα είστε όπως ο Άνθρωπος που κοιμάται. Ο καθένας όταν κοιμάται ζει σε έναν δικό του Κόσμο και αυτός που ζει στο δικό του Κόσμο κοιμάται, ενώ για τους ξυπνητούς υπάρχει ένας Κόσμος μοναδικός και κοινός, από την άποψη του λόγου που τον διαπερνά και στον οποίον όλοι οι Άνθρωποι συμμετέχουν», οπότε ήρεμος ο καθένας από εμάς θα μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, αλλά και ήρεμος να ακολουθήσει την εποχή, που ο ίδιος θα επιλέξει, έως ότου βέβαια η ΚΟΣΜΟΣΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ επικρατήσει στο Κόσμο ολόκληρο και γίνει η ενιαία και κραταιά Κοσμοθεωρία της Ανθρωπότητας, με παράλληλη την εγκαθίδρυση μιας ενιαίας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, καθόσον θα μας παρέχει τη διαβεβαίωση μιας Οικουμενικής ικανότητας όλων των Ανθρώπινων όντων, ώστε κάποτε το Ανθρώπινο Γένος να φθάσει στην Αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή και χωρίς περιορισμό. Ιδού και η διαφοροποίηση της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, από όλες τις μέχρι και σήμερα υπάρχουσες Κοσμοθεωρίες, που σαν σκοπό και στόχο είχαν, αλλά και συνεχίζουν να έχουν, να διαιωνίζουν το διαίρει και βασίλευε όλων των Ανθρώπων, Χωρών και Λαών και κατά προέκταση να ακολουθούν τα ίδια βήματα και οι εξαρτώμενες από αυτές Θρησκείες και Πολιτικά Συστήματα του Κόσμου και τούτο περίτρανα αποδεικνύεται, από τις συνεχείς συγκρούσεις, τους διχασμούς, τους άγριους φανατισμούς και πολέμους των Λαών, από όλες τις Κοσμοθεωρίες και Θρησκείες του χθεσινού Κόσμου, καθόσον από το τέλος του 20ου Αιώνα του Χριστιανισμού, αρχίζει ο Α΄ ΑΙΩΝΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, του οποίου ήδη σήμερα διανύουμε το 09 έτος του.

Ιδού γιατί με το Έργο μου: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και με την εγκαθίδρυση μιας ενιαίας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, προβαίνω στην ανάλυση και κριτική των δύο αυτών εποχών, προκειμένου να βγουν συμπεράσματα:

Α. Της εποχής των 2000 χρόνων του Χριστιανισμού, που αφήνει ένα Κόσμο κατακερματισμένο, γεμάτο από μίση, διχασμούς άγριους Πολέμους, τυραννίες Σταυροφορίες και δεσποτείες, αλλά και με πολλές μισητές μεταξύ των Θρησκείες, Θεούς και Αγίους και προπάντων μια εποχή ανιστόρητη, καθόσον συντάσσεται μυστικά από τους γραφείς, τα Ιερατεία και τους Μοναχούς, προς αποκλειστική χρήση της Δεσποτικής ή Θεοκρατικής των γραφειοκρατίας και προπάντων στο διάβα των 20 μ.χ. Αιώνων, ουδείς από τους Θεούς και τους Αγίους των, έχει παρέμβει, για να δώσει λύσεις στα ανακύπτοντα προβλήματα των Λαών, όπως είναι, το σταμάτημα των Πολέμων, την πρόληψη των αιμοσταγών Εικονομαχιών και Σταυροφοριών, τους Βανδαλισμούς και μάλιστα τη καταστροφή είκοσι φορές της Πόλης του Θεού των, τα Ιεροσόλυμα, την ύπαρξη του βάρβαρου Μεσαίωνα, της άλωσης και αυτής της Πόλης Κωνσταντινουπόλεως, των Α’ και Β’ Παγκοσμίων Πολέμων, τους αδελφοκτόνους πολέμους των Λαών, τις σημερινές αιμοσταγείς παρεμβάσεις, με εξαναγκασμούς των μεγάλων Δυνάμεων, κατά μικρών Χωρών και Λαών, αλλά και των Οικονομικών και Περιβαλλοντικών καταστροφών, σεισμών, καταποντισμών κ.λ.π. και μάλιστα χωρίς κάποια προειδοποίηση από οιανδήποτε Θεό, οιασδήποτε Θρησκείας . Άρα περίτρανα διαπιστώνεται, ότι όλες οι Μονοθεϊστικες Ανατολίτικες Θρησκείες και τόσες άλλες του Κόσμου Θρησκείες, με τους Θεούς των και τα Ιερατεία των, με σύμπραξη πάντοτε των Πολιτικών Εξουσιών, που ήταν και είναι δέσμιες, σαν γαλουχημένες, αλλά και εξαρτημένες, από τις Θρησκείες των, δεν κατόρθωσαν στα 2.000 μ.χ. χρόνια, να θέσουν ορθές βάσεις, Νέες Ιδέες, αλλά και αρχές και δομές, που θα μπορούσαν να οικοδομήσουν έναν νέο και Αληθινό Κόσμο, διαμορφώνοντας και καλλιεργώντας τους Ανθρώπους, με το κτίσιμο Σχολείων και όχι περισσότερων Εκκλησιών, από τα σχολεία. Αλήθεια, μπρος σε όλα αυτά τα φαινόμενα και τόσα άλλα, εμείς γιατί δεν έχουμε παραδεχθεί ακόμη την μέχρι σήμερα οικτρά πλάνη μας, από τις αναληθείς δόλιες μεθοδεύσεις, τις μυστηριώδεις Θρησκευτικές Δοξασίες, αλλά και τα κλειστά και όλο σκοταδισμό Ιερατεία των Θρησκειών, Θεών και Αγίων, που θέτουν όλους τους Λαούς σε αναγκαστικά καθεστωτικά καλούπια, του πίστευε και μη ερεύνα, επικαλούμενοι και σήμερα ακόμη, ότι αυτοί είναι απεσταλμένοι από τον Θεό τους, ώστε να μεσολαβούν μεταξύ Θεού και Ανθρώπων, επιβάλλοντας έτσι και τις αυθαίρετες θελήσεις των, στους αδύναμους, στους πτωχούς και τους ακαλλιέργητους και ασφαλώς με την εκάστοτε συμπαράσταση της εκάστοτε Εξουσίας, κατάλοιπα και αυτά του παράλογου και άφρονα Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και των μετέπειτα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων;

Β. Προ της ανωτέρω δοκιμασίας του Ανθρώπινου Γένους, στα 2000 αυτά χρόνια αναληθούς και απατημένου, αλλά και ταπεινωμένου Κόσμου, όπως αναλυτικότερα αναφέρομαι στο όλο Έργο μου: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ θέλουμε να καταργήσουμε τα τείχη όλων των θρησκευόμενων Χριστιανών, Εβραίων, Μουσουλμάνων κ.λ. Θρησκειών, καθόσον όλες ακολουθούν την πεπατημένη του διαίρει και βασίλευε των Λαών, και με θέληση και Νέες Ιδέες, Αρχές και Δομές, να προβάλουμε μια νέα εποχή και έναν Αληθινό Κόσμο τον Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ιδού γιατί οι προγονοί μας Αρχαίοι Έλληνες, με το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, κατά την στιγμή που ευρίσκονταν στο έπακρο της προσφοράς τους προς τον Κόσμο ολόκληρο και μάλιστα σε όλους τους τομείς, προχώρησαν και στην ανάγκη της ύπαρξης ενός μεγάλου Θεσμού και Φορέα, του μεγαλύτερου δυνατού Φορέα που είχε προέλθει ποτέ στον Κόσμο ολόκληρο, προκειμένου αυτός μόνο να διατηρήσει και ενεργοποιήσει, αλλά και να διαιωνίσει τις επιτεύξεις του Αρχαίου Ελληνικού Θαύματος, αλλά και κάθε άλλου επιτεύγματος, από άλλο Λαό και ο Φορέας αυτός που δημιούργησαν, δεν ήταν άλλος από αυτόν τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ. Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, κατά την πλήρη έννοια της λέξης, εξέφραζε και συνεχίζει να εκφράζει την Δύναμη, το όλον και να προσφέρει την προοπτική στην Ολότητα, αλλά και την Ελπίδα, καθόσον με τα Ιδεώδη του, τις Αρχές του και τις Δομές του, αυτός μόνο μπορεί να καλλιεργήσει τη Νέα Γενιά, τον Άνθρωπο γενικότερα, ΠΝΕΥΜΑ, ΣΩΜΑ και ΨΥΧΉ, καθιστώντας τον έτσι, ως το Ανώτατο ΟΝ του Πλανήτη ΓΗ, οπότε θα διαπιστώσουμε, ότι το Ανθρώπινο Γένος θα αποκτήσει και πάλι την πλήρη αίσθηση του Κόσμου, του χθες του σήμερα του αύριο, όσον αφορά τη σύλληψη της έννοιας του Κόσμου και αυτής ταύτης της βούλησης της Ανθρωπότητας, προκειμένου να προκύψει μια Ιδεώδης Ομόσπονδη Παγκόσμια Δημοκρατία του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Μόνο έτσι στο Κόσμο ολόκληρο, θα έχουμε την επανάκαμψη και πάλι της Ελεύθερης Θείας Σκέψης, της Θείας Έμπνευσης και του Θείου Λόγου και Νου, αλλά και Νέους Θείους ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ Παγκόσμιους Νόμους και όταν λέμε Θείο δεν έπεται ότι ταυτίζεται με κάποιον Θεό, παρά είναι μια χάρη που είναι και συνδυασμός της Αλήθειας, αλλά και της βούλησης της Ανθρώπινης λελογισμένης προσπάθειας, μέσα από τον Ελεύθερο Λόγο, των Φυσικών Φαινομένων και του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οπότε θα αναμένεται να προκύψει και ένας υπεραισθητός χώρος, από τον οποίον θα αναδύεται και μια υπέρτατη δύναμη, και αυτή η Δύναμης θα είναι, για τον κάθε Ανθρώπινο Νου ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, καθόσον μόνο με τον Καλλιεργημένο Ανθρώπινο Λόγο και Νου θα προέλθει και η εκπληκτική Ολυμπιακή θεώρηση του Ανθρώπου, δια της πλήρους Ολυμπιακής Καλλιέργειας, στο Πνεύμα, στο Σώμα και τη Ψυχή, οπότε σε μια δύσκολη στιγμή του, δεν θα επικαλείται άλλοτε κάποιον Θεό, ή κάποιον Άγιο κ.λ. μένοντας αδρανής, αλλά θα ενεργεί άμεσα προς αντιμετώπιση του παρουσιαζόμενου προβλήματός του και προπάντων θα εκλείψουν και οι από αρχαιοτάτων χρόνων επιτήδειοι της εκμετάλλευσης του Ανθρώπινου πόνου και αδυναμίας, στηριζόμενοι στη θεωρία περί υπάρξεως Θεού, καθόσον Θεός δεν υπάρχει, αφού πάμπολλοι Θεοί του χθες έχουν εξαφανιστεί, όχι όμως και οι επιτήδειοι που τους προέβαλαν, γιατί γέννησαν άλλους Θεούς, για να συνεχίσουν την ίδια εκμετάλλευση των αγραμμάτων, αδυνάτων, πτωχών κ.λ. Εξάλλου πάνω στη θεώρηση αυτή στηριζόταν και η όλη Φιλοσοφία των Αρχαίων Προγόνων μας, όπως ο ΠΛΑΤΩΝ, που έλεγε προς τον Τίμαιο: «Έχει μέσα του την εντολή να γίνει Θεός» και ακόμη: « ο Άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα προβλήματά του και να κάνει τα πράγματα, όπως αυτός θέλει». Επίσης ο Ηράκλειτος, που έζησε στην 69η Ολυμπιάδα, έλεγε: « Οι Άνθρωποι είναι Θεοί θνητοί και οι θεοί Άνθρωποι αθάνατοι», άρα αθάνατοι-θνητοί και θνητοί-αθάνατοι θα είναι όλοι οι Καλλιεργημένοι Άνθρωποι με την επικράτηση του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Επίσης ο ίδιος έδιδε συμβουλές στους Ανθρώπους, να είναι καλοί, ωραίοι, δυνατοί, αληθινοί του ηθικού και του ορθού. Επίσης ο Νίτσε έλεγε: " Μόνο με τη δυναμική και ηρωϊκή προσπάθεια και με τη θέληση και τη φαντασία, ο Άνθρωπος θα φύγει από την αθλιότητα και θα δημιουργηθεί ένα ανώτερο ΟΝ, ο υπεράνθρωπος, πάνω στον Πλανήτη ΓΗ και συνέχιζε, ότι η ζωτική ενέργεια αποτελεί την αρχή κάθε ηθικής, ενώ οι Χριστιανικές ιδέες του ελέους, της ισότητας και της εγκαρτέρησης, είναι ψευδείς αξίες, καθόσον η θέληση της δύναμης και της ισχύος, εκφράζουν την αληθινή αξία". Και έρχεται στη συνέχεια, ο Σικελιανός να συμπληρώσει: " Ο Άνθρωπος είναι κεκελευσμένος Θεός" , οπότε και κατά τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, ο Άνθρωπος είναι ο ίδιος Θεός και δεν έχει την ανάγκη να εγκαταλείπετε στις αγκάλες οιουδήποτε άλλου Θεού και οιασδήποτε άλλης Θρησκείας, καθόσον Θρησκεία του είναι ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ.

Και ιδού γιατί εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, που δημιουργούμε τον Αληθινό Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, τον οποίο ήδη διανύουμε, δεχόμαστε τον κάθε Άνθρωπο να πιστεύει την ιδική του Θρησκεία και τον ιδικόν του Θεό, να δέχεται όμως και αυτήν την πιθανότητα ότι και ο Θεός τους μπορεί να έδωσε την έμπνευση στον Άνθρωπο να δημιουργήσει τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, ως την ανώτατη Πνευματική, Ψυχική και Σωματική Υπέρτατη δύναμη του Κόσμου, Καλλιεργώντας τον Άνθρωπο ποικιλοτρόπως και στο σημείο εκείνο που θα μπορεί ο ίδιος να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά κάθε παρουσιαζόμενο δύσκολο πρόβλημα στη ζωή του, ώστε να μην επαφίεται στην ευχή και να γίνεται έρμαιο του κάθε επιβουλευόμενου, από οιανδήποτε Θεό και εάν αυτός προέρχεται. Αγαπητέ αναγνώστη, είναι γεγονός πλέον ότι, όλες του Κόσμου οι Θρησκείες είναι επινοήσεις αλλά και κατασκευάσματα μερικών επιτήδειων ανθρώπων και ομάδων, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται, αλλά και να καθοδηγούνται από τα Ιερατεία που δημιουργούνται από τους ιδίους και μάλιστα, με τρομερή εκμετάλλευση, τόσον του Ανθρώπινου πόνου, ανάγκης και αδυναμίας, όσον και της αγραμματοσύνης, για αυτό γέμισαν τον κόσμο με εκκλησίες και όχι με Σχολεία. Σήμερα ο Έλληνας Χριστιανός, θεωρώ ότι, περισσότερο από κάθε άλλο Χριστιανικό Λαό, συνεχίζει να ζει ποιο επιθετικά τον αναληθή κόσμο των 2.000 μ.χ. χρόνων, αφού όλα αυτά τα χρόνια, δεν του δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτεί και να αναζητήσει το ορθό και το αληθινό, για να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, καθόσον πέρα από τον φόβο προς τον Θεό, τους Αγίους και την Εξουσία, που του επέβαλαν, αλλά και τους συνεχόμενους διχασμούς, πολέμους και κατακτήσεις, δυστυχώς συνεχίζει όλα αυτά τα 2000 χρόνια ακόμη να ΆγιοΚαλογηροκρατείται, να Εικονοπροσκυνείται, να Εκκλησιαζοληστοποιείται, να Παπαδοψαλμοχαυνωλογείται, με λιβάνια, να Αγιολειψανολατρεύεται, να ΘαυματοΑγιολαγνίζεται και κυρίως, να Μοναστηριοκρατείται, να ΨευδοΑναστοΦωτίζεται, να Δεσποτοκαθοδηγείται και να Αγιολατρέβεται ακόμη, με τις αναληθείς, μυστικοπαθείς και προπάντων με τις, αυταρχικές και αναχρονιστικές αντιλήψεις και μεθοδεύσεις, που ξεκίνησαν από τον άφρονα και φονιά του εξώγαμου παιδιού του, Βυζαντινό Αυτοκράτορα Μέγα, αλλά και Άγιο Κωνσταντίνο και την μητέρα του Αγία και αυτή Ελένη, πάντα κατά την Χριστιανική Θρησκεία, καθόσον αυτοί πρώτοι, τον λίθο βαλέτω, κατά του Αρχαίου Ελληνισμού, με το γκρέμισμα των αγαλμάτων του Δία και της Αφροδίτης, που είχε στήσει ο Ρωμαίος τότε Αυτοκράτορας Αδριανός στα Ιεροσόλυμα και στη θέση των τοποθέτησαν το Σταυρό, προκειμένου με τον τρόπο αυτόν να αναγνωρίσουν στη συνέχεια τη Θρησκεία του Χριστιανισμού, με δόγμα την ρήση του Αποστόλου Παύλου, προς τους Λαούς, που τους έλεγε: «Θέλημα Θεού είναι να υποτάσσεστε στον Θεό, αλλά και την Εξουσία», καθόσον με την Ιουδαϊκή Θρησκεία η Ρωμαϊκή και μετέπειτα Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχαν συνεχείς έριδες και η Θρησκεία των προγόνων μας, των Αρχαίων Ελλήνων, δεν στήριζε, αλλά και δεν υποτάσσονταν σε καμία Αυτοκρατορία και Βασιλεία, αφού είχε αποδεχθεί ήδη την Αθηναϊκή Δημοκρατία, τον Λόγο και την ελεύθερη Θεία Σκέψη και προπάντων αποδέχθηκε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που Καλλιεργούσαν την Νέα Γενιά, αλλά και τον κάθε Άνθρωπο Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή, με αποτέλεσμα τότε να μεγαλουργήσει το Ανθρώπινο Γένος και το Ανθρώπινο Πνεύμα να φθάσει στα ύψη εκείνα, που ουδέποτε μέχρι σήμερα έχει φθάσει. Όμως ο αλαζονικός αυτός Βυζαντινός Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος και η μητέρα του και μετέπειτα ο Θεοδόσεος, κ.λ. ήθελαν να διαιωνίζουν τον Αυτοκρατορικό αυταρχισμό, αλλά και τον ευνουχισμό του Ανθρώπινου γένους με τον φόβο προς τον δήθεν εξ΄ ουρανοίς Θεό, με άλλα λόγια με τον φόβο προς τον Θεό και την Εξουσία του Ανακτόρου, χωρίς να λάβουν υπόψη το μέρος από την Ιλιάδα, όπου ο Διομήδης λέει στον Αγαμέμνονα, τον Βασιλέα των Βασιλέων: " Ναι, μπορεί να είσαι ο Βασιλιάς, να κρατάς το σκήπτρο, αλλά στην πραγματικότητα δεν αξίζεις τίποτα". Πέραν των ανωτέρω η σύζευξη Θεού και Βυζαντινού Αυτοκράτορα και των μετέπειτα Βασιλιάδων, πάντοτε ήθελαν τη Νέα Γενιά να την Χριστιανοπαραμυθιάζουν, παρεμβαίνοντας στην Εκπαίδευσή των, σε όλα τα επίπεδα, αρχίζοντας με τη πρωϊνή Προσευχή: « Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς..», αντί της Αληθινής και Ιδεώδους Προσευχής του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, που εμείς προτείνουμε, όπως αναφέρεται κατωτέρω..

Ιδού γιατί θα πρέπει να δρομολογηθούν και οι μεθοδεύσεις εκείνες που θα δύνανται να βάλουν και τις βάσεις, για την ανεύρεση της Αλήθειας περί της Γένεσης του Κόσμου, έτσι ώστε συγκροτημένοι, καλλιεργημένοι και ενωμένοι οι Λαοί και οι άνθρωποι του Α' ΑΙΩΝΑ, του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, να συμβάλλουν για την προσπάθεια αυτή, περί του Αληθινού Κόσμου και τολμώ να πω την επανίδρυση του Κόσμου. Εδώ έρχεται ο Κορνήλιος Καστοριάδης και λέει: « Έτυχε να διαβάσω στο times Literary Supplement, την παρουσίαση ενός βιβλίου, για το συγκεκριμένο θέμα, τους Αρχαίους Έλληνες Φιλόσοφους, που δημιούργησαν το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, όπου ο συγγραφέας ομολογούσε ότι δεν καταλάβαινε, πως ένας Λαός που δημιούργησε την Φιλοσοφία, την Γεωμετρία, την Τραγωδία, μπόρεσε να μείνει δέσμιος τέτοιων παράλογων και παιδιάστικων εξωφρενικών πεποιθήσεων, σε όλη αυτή τη ιστορική διαδρομή των 2000 μ.χ. χρόνων, αποδεχόμενος ακόμη και την άμωμο σύλληψη, από μία αγία παρθένο, ένα ον που είναι συγχρόνως Θεός και Άνθρωπος, που ανεβαίνει στους ουρανούς και επανέρχεται και το πολύ χυδαίο δόγμα περί της αναστάσεως των σωμάτων, όπου ερωτάτε κανείς: Σε ποιά ηλικία θα αναστηθούν το γεννημένο νεκρό βρέφος, ο γέρο-παραλυμένος, ή ο ανάπηρος στρατιώτης; Εν ολίγοις όλες αυτές τις απίθανες ιστορίες, δεν είναι ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο παράλογες.» Ιδού γιατί ο Λόγος που διαμορφώνεται στη Πόλη είναι η πραγματική Αλήθεια, η κοινή Αλήθεια και επίσης η ανάπτυξη της Αλήθειας και όχι η κατοχή μιας άπαξ διά παντός δεδομένης Αλήθειας, όπως συμβαίνει στα 2000 χρόνια του Χριστιανισμού. Ιδού και η παρέμβαση του Finley, που λέει ότι: «Το βασικό γνώρισμα των Ολύμπιων Θεών είναι ο Ανθρωπομορφικός χαρακτήρας τους.» και εγώ συμπληρώνω ότι είναι και προσιτοί και φιλικοί προς τον Άνθρωπο. Για τον λόγο αυτόν οι Έλληνες δεν θεωρούν τον εαυτόν τους ανάξιο έναντι των Θεών, σε αντίθεση των άλλων Θρησκειών του Χριστιανισμού, του Εβραϊσμού και του Ισλάμ. Εδώ βρίσκεται χωρίς αμφιβολία ο πυρήνας της ρήξης, ο χαρακτήρας της αιώνιας Αλήθειας και η ανακάλυψη, αλλά και ο φωτισμός της Αβύσσου, καθόσον για μας τους Έλληνες η Άβυσσος μίλησε, μας μίλησε, επομένως δεν είναι πλέον Άβυσσος, όπως συμβαίνει να είναι ακόμη στο Χριστιανισμό. Ιδού γιατί σιγά-σιγά θα πρέπει να δειϊσδύσουν, σε ολόκληρο τον Κόσμο τα Ιδεώδη της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας και Δημοκρατίας, αλλά και η Ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση του Αρχαίου Ελληνισμού - Ολυμπισμού, στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, με την επικράτηση της μιας και μοναδικής στο Κόσμο της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, άσχετα αν θα υπάρχει η επίμονη τροχοπέδη και οι αντιρρήσεις των Αρχιερέων και Ιερατείων, προκειμένου να κρατούν τους Λαούς στον σκοταδισμό. Αλήθεια, ποιός είναι σήμερα ο ρόλος της κάθε Πολιτικής Εξουσίας και κυρίως των Ανθρώπων των Γραμμάτων, όταν βλέπουμε και σήμερα ακόμη, να αφήνουν ελεύθερα τα Ιερατεία να αλωνίζουν και να παρεμβαίνουν, σε όλα τα επίπεδα της Πολιτείας μας και ιδιαίτερα στην εκπαίδευση της Παιδεία μας; Δεν βλέπουν τους Ιεράρχες, τον πλούτο της Πολιτείας να τον σκορπούν κτίζοντας και ανακαινίζοντας χιλιάδες Μοναστήρια και Εκκλησίες, χωρίς όμως να τους ενδιαφέρει η ύπαρξη σχολείων και γενικότερα χώρων και εγκαταστάσεων, προκειμένου να τους διαθέτουν, για την Εκπαίδευση και την Καλλιέργεια της Νέας Γενιάς; Μήπως δεν γνωρίζουν ότι όλα αυτά, περί Θεών και Θρησκειών, αλλά και των άλλων μυστηριακών χώρων των, όπως είναι τα Μοναστήρια και οι Εκκλησίες, είναι χώροι της οικτρής διαιώνισης της πλάνης των Ανθρώπων και Λαών, χώροι του πίστευε και μη ερεύνα και χώροι που επέχουν θέση Θησαυροφυλακίων, δια των διαφόρων τεχνασμάτων των, όπως είναι το προσκύνημα των κατασκευασμένων λειψάνων και Αγίων, αλλά και των πολλών δακρυζόντων, χαμένων και δήθεν αναβρισκόμενων εικόνων, αλλά και αυτών τούτων των προτροπών των Αρχιερέων και Ιερατείων, προς τους Ανθρώπους, για κατάθεση Τάματος, προκειμένου να γίνουν καλά, να γλυτώσουν από τον διάβολο, να πάνε στον παράδεισο, να αγιάσει η ψυχή των κ.λ.π., ενώ ο σκοπός των, είναι ο ιδικός των και μόνο εμπλουτισμός, με προέκταση τον πλήρη έλεγχο της κάθε Πολιτικής Εξουσίας και ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.

Και ιδού γιατί εδώ και τώρα και με καθοριστική ημερομηνία την Ολυμπιάδα του 012, έτος του Α' ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, θα πρέπει να λάβει σάρκα και οστά η εφαρμογή της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, καταργουμένων όλων των υπαρχόντων μέχρι και σήμερα αναχρονιστικών Κοσμοθεωριών και Πολιτικών Συστημάτων, όπως και των Θρησκειών και Θεών, αφού από της υπάρξεώς των, των Κοσμοθεωριών αυτών και των Θρησκειών, ο σκοπός των πέρα από τα ανωτέρω αναφερόμενα, ήταν να συντηρούν και τον Αναρχισμό, προκειμένου να ελέγχουν και καταπιέζουν τον σημερινό Κόσμο. Με την σημερινή αναβίωση των Ιδεωδών, Αρχών, Ιδεών και Δομών του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, μέσα από την επικράτηση της ενιαίας ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, ο σημερινός Αναρχισμός δεν θα έχει θέση και δεν θα φοβίζει τον κόσμο άλλοτε και μάλιστα όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πραγματοποιούνται μόνιμα στα Ιστορικά και Θεία εκείνα Εδάφη, που τους γέννησαν. Ιδού και η αποστολή του Θείου Ιστορικού αυτού Τόπου και του Κόσμου ολοκλήρου, να κρατούν την μία και μόνη Αληθινή Δάδα του Φωτός, τη Δάδα που ανάβει από την ακτίνα φωτός του Ηλίου, στο Βωμό της ΟΛΥΜΠΙΑΣ, την Πεφωτισμένη Δάδα του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, προκειμένου ενωμένοι και όλοι μαζί οι Λαοί του Πλανήτη ΓΗ, να διαμορφώσουν τον αυριανό Κόσμο, τον Αληθινό Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Για τον λόγο αυτόν, εδώ και τώρα, προτείνουμε την Αναβίωση του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και κατά την Καλλιέργεια του Πνεύματος, έτσι ώστε ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ να εορτάζεται και κατά την Καλλιέργεια του Πνεύματος και της Ψυχής, πέρα από την σημερινή Καλλιέργεια του Σώματος και μάλιστα, επί 15νθήμερον και ακριβώς 15 ημέρες προ των Αγώνων της Καλλιέργειας του Σώματος, ώστε η Δάδα να μεταλαμπαδεύεται, από τα χέρια των ανθρώπων του Πνεύματος στα χέρια των Νέων, προκειμένου να υπάρχει απόλυτη αρμονία στο Πνεύμα, τη Ψυχή και το Σώμα. Προτείνεται ακόμη, όπως σε κάθε αλλαγή Αιώνα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με τη Καλλιέργεια του Πνεύματος, Σώματος και της Ψυχής να πραγματοποιούνται στη Γενέτειρά των την Ελλάδα και χωρίς τη διαδικασία της ψηφοφορίας και τούτο μέχρις ότου υπάρξουν όλες οι προϋποθέσεις, για μόνιμη διεξαγωγή των, στη Γενέτειρά των, την Ελλάδα. Επίσης μέχρις ότου γίνει η εγκαθίδρυση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στη θέση του ολονέν φθίνοντος σημερινού Ο.Η.Ε. και μάλιστα από τα πρώτα χρόνια του Α' ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, γιατί η σημερινή διαμόρφωση της Διεθνούς Κοινότητας δεν πραγματοποιήθηκε πάνω σε ορθολογιστική βάση, παραμένει στην ίδια πρωτόγονή της κατάσταση, άλλαξε το δυναμικό της ισχύος και της βίας, δεν άλλαξε όμως η φύση τους και προπάντων η αναδιοργάνωση των Κρατών, αλλά και του Κόσμου. Ιδού γιατί οι Λαοί σήμερα απαιτούν έναν νέον Ομόσπονδο Παγκόσμιο Οργανισμό, ισχυρό και ικανό να ανταποκρίνεται στις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες και απαιτήσεις των Λαών και των καιρών, τουτέστιν στην ανάπτυξη μιας Διεθνούς κοινής γνώμης, ώστε να μπορεί να ελέγχει τη βία, να προλαμβάνει και σταματά τους Πολέμους, δια των Εκεχειριών και μάλιστα να θέτει τα θεμέλια μιας ενιαίας ενωμένης Οικουμενικής Κοινότητας, που θα ελέγχει σε μόνιμη βάση, τις Περιβαλλοντικές, αλλά και τις Κλιματολογικές επιπτώσεις, καθόσον σύντομα αναμένονται να προκύψουν πόλεμοι νερού, μετακινήσεις πληθυσμών, λόγω ανύψωσης της στάθμης των θαλασσών, αλλά και αυτής της μετοίκησης πληθυσμών σε άλλους Πλανήτες. Προς τον σκοπό αυτόν απαιτείται μια προετοιμασία και εμείς προτείνουμε ότι κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων ΠΝΕΥΜΑ-ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ, να παραβρίσκονται εκεί υποχρεωτικά όλοι οι Αρχηγοί των Κρατών του Κόσμου και δοκιμαστικά Αρχηγός του Κόσμου όλης της χρονικής αυτής περιόδου να είναι ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, οπότε και η Εκεχειρία θα είναι απόλυτη, αλλά και η δοκιμή για την εγκαθίδρυση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ θα είναι δεδομένη, αλλά και γεγονός.

Στην προτεινόμενη Ομόσπονδη Παγκόσμια Δημοκρατία του Ολυμπισμού, δεν σημαίνει ότι η φυλή μας ή η κάθε άλλη φυλή του Κόσμου θα φυλακιστεί σε μια άκαμπτη στάση Θεσμών και Νόμων, όχι όλα θα υπάρχουν, βουνά, θάλασσες, δάση, Ιστορία, ήθη και Έθιμα κ.λ, μόνο που οι Άνθρωποι δεν θα μισούνται τόσο, δεν θα φοβούνται τόσο, δεν θα εξαπατούν τόσο και θα διατηρούν το Πνεύμα την Ψυχή και το Σώμα των καθαρότερα. Ακόμη η ενοποίηση του Ανθρώπινου Γένους, μέσα από τα Ιδεώδη της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, δεν συνεπάγεται και στη δημιουργία μιας ομοιογενούς Κοινότητας, αλλά την αποδοχή και κατάλληλη χρησιμοποίηση κάθε ξεχωριστής δυνατότητας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα κατανόησης που θα προέλθει από την ύπαρξη νέων Θείων Νόμων που θα δημιουργηθούν, καθόσον θα διέπονται από μια Θεία Έμπνευση του Νέου Αληθινού Κόσμου του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Πέραν όλων τούτων η Κοσμοθεωρία του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, φιλοδοξεί να αποκόψει, από κάθε δραστηριότητα το δόγμα των Εθνοτήτων και να συλλάβει το νόημα και την έννοια της Ανθρωπότητας και με τόλμη θα κάνει το Κράτος , Κράτος των Πολιτών όλου του Κόσμου. Επίσης θα αγαθά του Πολιτισμού όλων των Χωρών θα γίνουν κτήμα όλων των Ανθρώπων. Με τον τρόπο αυτόν θα καταστήσει το έδαφος κάθε Χώρας ελεύθερο, για μια νέα Θεία Πνευματική ζωή και η Παγκόσμια Ιδέα της συνδιαλλαγής των Λαών, με Νέους Θείους Νόμους, που θα είναι για την ευτυχία όλων, οπότε θα οικοδομήσει τον Νέον Κόσμο του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, τακτοποιώντας εκ νέου την Ανθρωπότητα, με βάση την έννοιά του και τα Ιδεώδη του, καθόσον εκφράζει το Όλον την ολότητα και την Δύναμη, που μας οδηγεί στα λεγόμενα των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων: Του Σωκράτους: «Δεν είμαι Πολίτης των Αθηνών και της Ελλάδος μόνο, είμαι Πολίτης του Κόσμου ολοκλήρου», του Πλάτωνα: « Ο Άνθρωπος μπορεί να κάνει τα πράγματα όπως αυτός θέλει» και του Επίκουρου: « Οι Άνθρωποι να ακολουθήσουν τον δρόμο των, χωρίς εξαρτήσεις, από τις ιδιοτροπίες των Θεών και χωρίς να θυσιάσουν την ελεύθερη βούλησή των, καθόσον α. Δεν πρέπει να φοβόμαστε οποιονδήποτε Θεό. β. Ο θάνατος δεν είναι τίποτε δια τον Άνθρωπο. γ. Το αγαθό και το καλό, μπορούμε και μόνοι μας να το αποκτήσουμε και δ. Κάθε πράγμα που μας τρομάζει, όπως είναι η κόπωση, ο φόβος και η ταραχή της Ψυχής, μπορούμε να τα υποφέρουμε, αλλά και ακόμη να τα υπερνικήσουμε».

Ως Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, Ιδρυτής και Πρόεδρος της Πολιτιστικής - Ειρηνιστικής και Πολιτικής Κίνησης «ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ», τις Πανεπιστημιακές μου Σπουδές και την 33χρονη ζωή μου στις Ένοπλες Δυνάμεις, δηλώνω ότι το όλο Έργο μου είναι δομημένο από φιλειρηνικά και ενωτικά μηνύματα, αλλά και με έναν σκοπό και στόχο, να Αλλάξω τον Κόσμο και ιδιαίτερα για την Ειρήνη αναφέρω στο έργο μου: «Η Ειρήνη στον Κόσμο θα προέλθει μόνο, όταν των Οπλιτών οι Στρατώνες καταστούν των Ολυμπιονικών Ξενώνες». Ιδού γιατί η διαμόρφωση του Έργου μου, οφείλω να ομολογήσω ότι έχει σχέση και με την καταγωγή μου, καθόσον εκεί στα ψηλά βουνά, τις ραχούλες, τις ρεματιές, τα άγρια δάση, τα κακοτράχηλα δρομάκια και τα ρυάκια των χωριών του Σουλίου Ηπείρου, έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, διαπλάθοντας τα όνειρά μου και την περαιτέρω σταδιοδρομία μου, λέγοντας ότι θέλω να γίνω Αξιωματικός, να γίνω Επιστήμονας, να γίνω Πολιτικός και όπως είναι γνωστό για τους γνωρίζοντάς με, το έπραξα και στη συνέχεια, με την Καλλιέργειά μου, από τα Ιδεώδη του Αρχαίου Ελληνισμού – Ολυμπισμού και την συνεχή παρακολούθηση των επιτευγμάτων της Επιστήμης, της Τεχνολογίας και της Τεχνογνωσίας, αλλά και αυτής της αναγκαστικής επικράτησης, δια της επερχόμενης νέας Επικοινωνιακής Τεχνογνωσίας μιας Παγκόσμιας Γλώσσας, που δεν θα είναι άλλη από αυτή των Προγόνων μας, καθόσον το κάθε Θείο και η κάθε Θεία έμπνευση, αλλά και ο κάθε θείος Λόγος, προέρχεται από τον Αρχαίο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ-ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, οπότε θεώρησα αναγκαίο να προβάλλω το Έργο μου, την χρονική αυτή στιγμή, ώστε να προέλθει η Αλλαγή του Αναληθούς Κόσμου που επικράτησε εδώ και 2000 χρόνια και την θέση του να πάρει, ο Αληθινός Κόσμος του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, για να προέλθει και η αναβάπτιση όλου του Κόσμου στα Ιδεώδη της ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, προτείνοντας και την επικράτηση της κατωτέρω Προσευχής στη Παιδεία:
ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ίδωμεν το Φως το Αληθινό, το εκπορευόμενο από την ακτίνα του Ηλίου στη Πηγή του Ολυμπισμού, το Βωμό της Ολυμπίας. Ίδωμεν το Ιδεώδες Φως του Ολυμπισμού, που αυτό πάντα θα μας καθοδηγεί, για μία Καλλιεργημένη Παιδεία, Πνεύμα, Σώμα και Ψυχή.

Ίδωμεν την Αληθινή Πηγή του Φωτός του Ολυμπισμού και την ανά τον Κόσμο περιφερόμενη Πύρινη Δάδα του Ολυμπισμού, για να αναβαπτίσει το Κόσμο ολόκληρο, στα Ιδεώδη του Ολυμπισμού και η Νέα Γενιά μας να γίνει Ολυμπιονίκης στη Ζωή.

Ίδωμεν όλοι μας, τη Θεία Πεφωτισμένη Δάδα του Ολυμπισμού, Ποτάμι να γίνετε, να τρέχει παντού, στην άκρη του Κόσμου, στο κέντρο του Νου, και στων Ανθρώπων να μπαίνει τη κάθε ψυχή, Ειρήνη να φέρει, Αγάπη και κάθε Καλό, στο Πλανήτη Γη.

Ιδού γιατί σήμερα ο Κόσμος πρέπει να αλλάξει, καθόσον γνωρίζουμε πλέον ότι το ξεκίνημα του αναληθούς Κόσμου προ 2000 χρόνια, έγινε από τον άφρονα Αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνου, που σαν σκοπό και στόχο είχε να αποβάλει την Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων, που δεν συμβιβαζόταν με τέτοιες αυταρχικές Αυτοκρατορίες, καθόσον οι Θεοί των Ελλήνων δεν ήταν οι Θεοί μιας Πόλης, μιας Αυτοκρατορίας, ήταν και είναι απλώς οι Θεοί, οι Θεοί όλου του Κόσμου, άρα η Θρησκεία των Αρχαίων Ελλήνων είναι Οικουμενικοί. Εδώ παρεμβαίνει και ο Finley, όπου υποστηρίζει ότι το βασικό γνώρισμα των Ολύμπιων Θεών είναι ο Ανθρωπομορφικός χαρακτήρας τους. Για τον λόγο αυτόν οι Έλληνες δεν θεωρούν τον εαυτόν τους ανάξιο έναντι των Θεών, σε αντίθεση των άλλων Θρησκειών του Χριστιανισμού, του Εβραϊσμού και του Ισλάμ, οπότε εξαναγκαστικά στη χαώδη εκείνη εποχή ο Μ. Κωνσταντίνος, για να ενώσει όλους τους Λαούς της τότε Αυτοκρατορίας του κάτω από την μια Εξουσία του και με μία Θρησκεία, απεφάσισε να αναγνωρίσει την υποτακτική σε αυτόν Θρησκεία του Χριστιανισμού, καθόσον ο Απόστολος Παύλος σαν εκπρόσωπος, παρότρυνε τους Λαούς να υποτάσσονται στον Θεό και την Εξουσία και μάλιστα για την πλήρη αποκοπή του Ελληνισμού από το κάθε Αρχαίο Θείο, άφησε το παπαδαριό τα Αγάλματα να τα ακρωτηριάζουν, να τα αποκεφαλίζουν, να τα ρίπτουν στη θάλασσα, αλλά και να κτίζουν πάνω στους Αρχαίους Ναούς, τους Ναούς των Χριστιανών και επί πλέον σε κάθε πιστό προς τον Αρχαίο Ελληνισμό τον κατηγορούσαν σαν ειδωλολάτρη, όταν είναι γνωστό ότι οι Θεοί ήταν δημιουργήματα των Προγόνων μας και μάλιστα αντιπροσώπευαν τις ίδιες τις ανάγκες όλων και προπάντων ήταν φιλικοί και προσκείμενοι σε κάθε Άνθρωπο και αυτά τα Αγάλματα των Καλλιτεχνών, ήταν θαύματα της Θείας των έμπνευσης, οπότε δικαιολογημένα τα θαύμαζαν, αλλά και τα λάτρευαν. Όμως αντί αυτών και με εξαναγκασμό τους επέβαλαν την εικονολατρία, το εικονοφίλημα, τη λατρολειψανία, το λειψανοφίλημα, το Αγιοπροσκύνημα, αλλά και αυτό το Σταυροπροσκύνημα και κυρίως τα Παπαδοχειροφιλήματα, με άλλα λόγια την δουλοπρέπεια και την ταπείνωση του Ανθρώπου, για του προβαλλόμενου φόβου προς τον Θεό και την Εξουσία του Ανακτόρου. Πέραν τούτων προέβαλαν ακόμη την αμαρτία, την Κόλαση, τον Παράδεισο, τους Δαίμονες, τους Διάβολους, τις Λιτανείες, τις μετάνοιες, τους Εξορκισμούς, τα Τάματα κ.λ, και το κυριότερο επέβαλαν την άλωση όλων των επαρχιών και των πόλεων, με Παππάδες και Καλόγηρους, κτίζοντας παντού Εκκλησιές και καμπαναριά, με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται έκτοτε ο αναληθής κόσμος των 2.000 μ.χ. χρόνων, με την στήριξη και των μετέπειτα όλων των Αυτοκρατόρων και Βασιλέων της Ευρώπης, που ήθελαν και αυτοί υποτελείς τους Λαούς, για του φόβου προς τον Θεό και την Εξουσία. Ήλθε όμως το τέλος του 20ου μ.χ. Αιώνα, αλλά και το τέλος της απάτης του Ανθρώπινου Γένους, που κράτησε όλα αυτά τα 2000 μ.χ. χρόνια, για να αρχίσει ένας Νέος Ιδεώδης και Αληθινός Κόσμος, ο Κόσμος του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, ο οποίος θα Φωτίζεται από αυτό το Αληθινό Φως, το Ιδεώδες Φως της Δάδας του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οπότε από εδώ και πέρα ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ θα καταστεί η μια και Αληθινή και Ανώτατη Παγκόσμια Δύναμη, μετά από αυτή των Φυσικών Φαινομένων και με την παράλληλη και συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της Επιστήμης, της Τεχνολογίας και Τεχνογνωσίας, θα δύναται να Καλλιεργεί την Νέα Γενιά και το Ανθρώπινο Γένος ΠΝΕΥΜΑ-ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ.

Ιδού γιατί εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να πρωτοστατήσουμε στις παρούσες Κοσμογονικές ανακατατάξεις του κόσμου, χρησιμοποιώντας κατάλληλα ολόκληρο το Πνευματικό μας Οπλοστάσιο, δίδοντας και την ορθή έννοια της λέξης Θεός, που δεν είναι τίποτε άλλο, από μια μυθοποιημένη, υπερφυής, μυστηριώδης και μυστική τάση, που επικράτησε σαν αντικείμενο μαρτυρίας, από την Πρωτόγονη Ανθρώπινη Κοινωνία και ασφαλώς των επιτήδειων τότε Ανθρώπων, επικαλούμενοι εκάστοτε στις δύσκολες στιγμές του Θεού κ.λ. και προπάντων να θέλουν να διαμένει ο Θεός τους, σε απρόσιτους χώρους, όπως στα ψηλά βουνά, στον ουρανό, ή στα έγκατα της Γης, ώστε ολίγοι Άνθρωποι να έχουν το προνόμιο να δουν τον Θεό, όπως είναι οι Άγιοι, τα Ιερατεία και με διάφορες μαρτυρίες, αλλά και προφητείες, να διδάσκουν περί της υπάρξεως του Θεού. Εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ λαμβάνοντας υπόψη και τα του Πλάτωνα, όπου παρότρυνε τους Ανθρώπους να γίνουν κύριοι της ζωής των, χωρίς τις φοβίες οποιουδήποτε Θεού, καθόσον όλα τα πράγματα, που μπορούν να αποτελούν την δυστυχία, μπορούν και να αποφευχθούν και να γίνουν όπως τα επιθυμούμαι, καθόσον η Ευδαιμονία έρχεται, από τη γνώση εκάστου Ανθρώπου και τη γνώση αυτή μας την προσφέρει κατ’ εμάς ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, όπου Καλλιεργεί τον Άνθρωπο ΠΝΕΥΜΑ,ΣΩΜΑ και ΨΥΧΗ, καθιστάμενος έτσι και η ανώτατη του Κόσμου Δύναμη. Εμείς δίδουμε την σημερινή αληθινή θεώρηση της έννοιας, με βάση την ορθή λογική, καθόσον ότι Θεός και Θείο παράγεται, από τον ορθό και Αληθή Λόγο, τη θέληση και την βούληση, την Ηθική και Σοφία του Νου των Ανθρώπων, προς το Θείο και όχι αναγκαστικά πρέπει και να λατρεύεται. Θεός υπάρχει και μάλιστα τέλειος, με την έκφραση Σοφίας και δίκαιης φωνής, όταν ο ίδιος ο Ανθρώπινος Νους το συλλαμβάνει έτσι, άρα από το Νου έπονται όλες οι Ιδέες και από αυτή την Αθάνατη Φύση και μάλιστα όταν οι Ιδέες είναι αιώνιες, αναλλοίωτες και αναγκαίες, δεν μπορεί και να προέρχονται από αλλού, παρά μόνον από τον Νου και την Αθάνατη Φύση. Το αίτιο και οι ποικίλες κινήσεις, κατά την εξέταση των φαινομένων και ιδιαίτερα σήμερα όπου η Επιστήμη, η Τεχνολογία και Τεχνογνωσία έχουν φθάσει στο έπακρον, μας παρέχουν Αλήθειες και με την αναμονή και του DNA της Γέννησης του Σύμπαντος, θα έχουμε και την πλήρη και Αληθινή αποκάλυψη της υπάρξεως του Σύμπαντος Κόσμου.

Οπότε, με βάσει τα ανωτέρω, ο κάθε Άνθρωπος ελεύθερος πλέον θα μπορεί να επιλέξει την συνέχιση της παλαιάς Εβραϊκής και Χριστιανικής σκέψης, όπου μυστηριακά και εξαναγκαστικά συντηρείται εδώ και 2000 χρόνια, ή την ορθολογιστική και Αληθινή, αλλά και ελεύθερη Σκέψη και Διανόηση της Νέας Κοσμοθεωρίας του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ήδη η σημερινή Επιστημονική Σκέψη του Κόσμου, του Κόσμου του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, μας δίνει όλο και πιο Αληθινό και νέο χρωματισμό στην Ελεύθερη Σκέψη και το Πνεύμα αλλά και σε αυτήν την νέα κατεύθυνση των Ανθρωπίνων πραγμάτων, ώστε να έχουμε αύριο έναν Παγκόσμιο Πολιτισμό και μια Παγκόσμια Επιστήμη, μια Παγκόσμια Οικολογική συμπεριφορά και μια Παγκόσμια Δικαιοσύνη, αλλά και μια ενιαία και Παγκόσμια Πολιτική, που θα προέλθει, μέσα από την αυριανή εγκαθίδρυση και επικράτηση μιας ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ και αυτή Δομημένη μέσα από τις Αρχές, Ιδέες και Δομές της Ενιαίας ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑΣ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ.

Το Έργο μου στην αναζήτηση από το Google γράφοντας: OLYMPISMOS-ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, ή ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ ή blogger Γεώργιος Ζώης. Επίσης Σας γνωρίζω ότι η Πολιτιστική – Πολιτική Κίνηση ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, θα λάβει μέρος στις Ευρωεκλογές του 2009, προκειμένου να προβάλει την ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Oι επιθυμούντες μπορούν να δηλώσουν να συμμετάσχουν στην Λίστα του Ευρωψηφοδελτίου του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, στο e.mail: olympismos@hol.gr ή στα τηλ: 2107622794 και κιν. 6946364209. Ευχαριστώ. Ο Δημιουργός του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ του Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, Ζώης Γεώργιος.

ΝΕΟΣ ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ < ΑΒΑΞ ΚΑΙ ΠΕΣΣΟΙ είπε...

Αγαπητέ φίλε, θα ήθελα κατ’ αρχήν να σε ευχαριστήσω για την α΄ σου επίσκεψι με σχολιασμό στο Ιστολόγιό μας.
Όμως δεν γνωρίζω τον λόγο για τον οποίο διάλεξες εμάς, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, (και την συγκεκριμένη ανάρτησι) για να προβάλης τις προσωπικές ιδεολογικοθρησκευτικές απόψεις σου και την εν γένει κοσμοθεωρία του «Ολυμπισμού» -12θεϊσμού σου.
Ιδιαιτέρως ανοίκειο θεωρώ την επιλογή του Ιστολογίου μας για προβολή ιδιοτελών δράσεων ή ακόμη χειρότερα διαφήμισι-προπαγάνδισι απόψεων κομμάτων ή αποκομμάτων.
Τόσες (& τέτοιες) τοποθετήσεις μας, τόσα θέματα, αδελφέ, τίποτε δεν σε ενέπνευσε να σταθής κριτικά, αλλά προτίμησες να απλώσεις ένα «σεντόνι» κάτω από μια ανάρτησι που αφορούσε δυο κείμενα ενός Οικουμενικού Έλληνα;
Λοιπόν, παρόλο που το σεντόνι αυτό είναι παλιό, φθαρμένο και βρώμικο, ζητώντας συγγνώμη από τους ενοχλούμενους αναγνώστες (αλλά και από την μνήμη του Καβάφη) δεν θα το μαζέψουμε. Θα το αφήσουμε για να γίνονται οι δέουσες συγκρίσεις και να βγαίνουν ελεύθερα τα όποια συμπεράσματα.
Προσωπικά να διαβεβαιώσω ότι δεν ενδιαφέρομαι να συμμετάσχω στην –πολυπληθή οπωσδήποτε και περίλαμπρη, φαντάζομαι- «Λίστα του Ευρωψηφοδελτίου του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ» και θα επαναλάβω κάτι που έγραψα πιο πάνω στο κείμενο της ανάρτησης (που μάλλον δεν θα διαβάσατε):
«Ο καθένας μας έχει δικαίωμα στην μπουρδολογία καθώς και στην απελπισμένη προσπάθεια να επιβεβαιώση την κοσμοθεωρία του, να χωρέση το σύμπαν στις παρωπίδες του.»

Αλέξανδρος Κωνσταντίνου Σοϊλεμέζης
(Καί Έλληνας ΚΑΙ Ορθόδοξος)

Γεώργιος Ζώης είπε...

ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ: Παρακαλώ να δεχθείτε την παρατήρησή μου, όσον αφορά τον προσάπτοντα σε μένα 12θεϊσμό, καθόσον ως Θρησκεία δεν προβάλλω καμιά, αφού στο Έργο μου αναφέρομαι, ως κατωτέρω:

Προ της ανωτέρω δοκιμασίας του Ανθρώπινου Γένους, στα 2000 αυτά χρόνια αναληθούς και απατημένου, αλλά και ταπεινωμένου Κόσμου, όπως αναλυτικότερα αναφέρομαι στο όλο Έργο μου: Η ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ στον Α΄ ΑΙΩΝΑ του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, εμείς του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ θέλουμε να καταργήσουμε τα τείχη όλων των θρησκευόμενων Χριστιανών, Εβραίων, Μουσουλμάνων κ.λ. Θρησκειών, καθόσον όλες ακολουθούν την πεπατημένη του διαίρει και βασίλευε των Λαών, και με θέληση και Νέες Ιδέες, Αρχές και Δομές, να προβάλουμε μια νέα εποχή και έναν Αληθινό Κόσμο τον Κόσμο του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Ιδού γιατί οι προγονοί μας Αρχαίοι Έλληνες, με το Αρχαίο Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα, κατά την στιγμή που ευρίσκονταν στο έπακρο της προσφοράς τους προς τον Κόσμο ολόκληρο και μάλιστα σε όλους τους τομείς, προχώρησαν και στην ανάγκη της ύπαρξης ενός μεγάλου Θεσμού και Φορέα, του μεγαλύτερου δυνατού Φορέα που είχε προέλθει ποτέ στον Κόσμο ολόκληρο, προκειμένου αυτός μόνο να διατηρήσει και ενεργοποιήσει, αλλά και να διαιωνίσει τις επιτεύξεις του Αρχαίου Ελληνικού Θαύματος, αλλά και κάθε άλλου επιτεύγματος, από άλλο Λαό και ο Φορέας αυτός που δημιούργησαν, δεν ήταν άλλος από αυτόν τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ. Ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, κατά την πλήρη έννοια της λέξης, εξέφραζε και συνεχίζει να εκφράζει την Δύναμη, το όλον και να προσφέρει την προοπτική στην Ολότητα, αλλά και την Ελπίδα, καθόσον με τα Ιδεώδη του, τις Αρχές του και τις Δομές του, αυτός μόνο μπορεί να καλλιεργήσει τη Νέα Γενιά, τον Άνθρωπο γενικότερα, ΠΝΕΥΜΑ, ΣΩΜΑ και ΨΥΧΉ, καθιστώντας τον έτσι, ως το Ανώτατο ΟΝ του Πλανήτη ΓΗ, οπότε θα διαπιστώσουμε, ότι το Ανθρώπινο Γένος θα αποκτήσει και πάλι την πλήρη αίσθηση του Κόσμου, του χθες του σήμερα του αύριο, όσον αφορά τη σύλληψη της έννοιας του Κόσμου και αυτής ταύτης της βούλησης της Ανθρωπότητας, προκειμένου να προκύψει μια Ιδεώδης Ομόσπονδη Παγκόσμια Δημοκρατία του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Μόνο έτσι στο Κόσμο ολόκληρο, θα έχουμε την επανάκαμψη και πάλι της Ελεύθερης Θείας Σκέψης, της Θείας Έμπνευσης και του Θείου Λόγου και Νου, αλλά και Νέους Θείους ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ Παγκόσμιους Νόμους και όταν λέμε Θείο δεν έπεται ότι ταυτίζεται με κάποιον Θεό, παρά είναι μια χάρη που είναι και συνδυασμός της Αλήθειας, αλλά και της βούλησης της Ανθρώπινης λελογισμένης προσπάθειας, μέσα από τον Ελεύθερο Λόγο, των Φυσικών Φαινομένων και του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ, οπότε θα αναμένεται να προκύψει και ένας υπεραισθητός χώρος, από τον οποίον θα αναδύεται και μια υπέρτατη δύναμη, και αυτή η Δύναμης θα είναι, για τον κάθε Ανθρώπινο Νου ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ, καθόσον μόνο με τον Καλλιεργημένο Ανθρώπινο Λόγο και Νου θα προέλθει και η εκπληκτική Ολυμπιακή θεώρηση του Ανθρώπου, δια της πλήρους Ολυμπιακής Καλλιέργειας, στο Πνεύμα, στο Σώμα και τη Ψυχή, οπότε σε μια δύσκολη στιγμή του, δεν θα επικαλείται άλλοτε κάποιον Θεό, ή κάποιον Άγιο κ.λ. μένοντας αδρανής, αλλά θα ενεργεί άμεσα προς αντιμετώπιση του παρουσιαζόμενου προβλήματός του και προπάντων θα εκλείψουν και οι από αρχαιοτάτων χρόνων επιτήδειοι της εκμετάλλευσης του Ανθρώπινου πόνου και αδυναμίας, στηριζόμενοι στη θεωρία περί υπάρξεως Θεού, καθόσον Θεός δεν υπάρχει, αφού πάμπολλοι Θεοί του χθες έχουν εξαφανιστεί, όχι όμως και οι επιτήδειοι που τους προέβαλαν, γιατί γέννησαν άλλους Θεούς, για να συνεχίσουν την ίδια εκμετάλλευση των αγραμμάτων, αδυνάτων, πτωχών κ.λ. Εξάλλου πάνω στη θεώρηση αυτή στηριζόταν και η όλη Φιλοσοφία των Αρχαίων Προγόνων μας, όπως ο ΠΛΑΤΩΝ, που έλεγε προς τον Τίμαιο: «Έχει μέσα του την εντολή να γίνει Θεός» και ακόμη: « ο Άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει όλα τα προβλήματά του και να κάνει τα πράγματα, όπως αυτός θέλει». Επίσης ο Ηράκλειτος, που έζησε στην 69η Ολυμπιάδα, έλεγε: « Οι Άνθρωποι είναι Θεοί θνητοί και οι θεοί Άνθρωποι αθάνατοι», άρα αθάνατοι-θνητοί και θνητοί-αθάνατοι θα είναι όλοι οι Καλλιεργημένοι Άνθρωποι με την επικράτηση του ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ. Επίσης ο ίδιος έδιδε συμβουλές στους Ανθρώπους, να είναι καλοί, ωραίοι, δυνατοί, αληθινοί του ηθικού και του ορθού. Επίσης ο Νίτσε έλεγε: " Μόνο με τη δυναμική και ηρωϊκή προσπάθεια και με τη θέληση και τη φαντασία, ο Άνθρωπος θα φύγει από την αθλιότητα και θα δημιουργηθεί ένα ανώτερο ΟΝ, ο υπεράνθρωπος, πάνω στον Πλανήτη ΓΗ και συνέχιζε, ότι η ζωτική ενέργεια αποτελεί την αρχή κάθε ηθικής, ενώ οι Χριστιανικές ιδέες του ελέους, της ισότητας και της εγκαρτέρησης, είναι ψευδείς αξίες, καθόσον η θέληση της δύναμης και της ισχύος, εκφράζουν την αληθινή αξία". Και έρχεται στη συνέχεια, ο Σικελιανός να συμπληρώσει: " Ο Άνθρωπος είναι κεκελευσμένος Θεός" , οπότε και κατά τον ΟΛΥΜΠΙΣΜΟ, ο Άνθρωπος είναι ο ίδιος Θεός και δεν έχει την ανάγκη να εγκαταλείπετε στις αγκάλες οιουδήποτε άλλου Θεού και οιασδήποτε άλλης Θρησκείας, καθόσον Θρησκεία του είναι ο ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΣ....